پایگاه خبری تئاتر: حبیب رضایی در ورک شاپ «بازیگری حرف ندارد» باشگاه سی و هفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر، گفت: ورک شاپ بازیگری را نمی توان در این زمان کوتاه برگزار کرد، به این دلیل اسم این کارگاه را «بازیگری حرف ندارد» گذاشتم زیرا در این رایط باید اکت را در بازی نشان داد. وی ادامه داد: می خواهم در این کارگاه آدرس های درست برای بازیگری به شما بدهم. باید بداینم که پرورش بازیگر داریم نه یادگیری، ما می توانیم در این کارگاه ها خصوصیات و استعدادها را پرورش دهیم. از علایق و سلایق متفاوت در این کارگاه وجود دارد و هر کس با دیدگاه خود به این کارگاه آمده است. این تنوع سلایق برای من دشوار خواهد بود، امیدوارم که اتفاق خوبی در این ورک شاپ بیفتد. این مدرس بازیگری در ادامه گفت: برای برگزاری کارگاه باید افراد حاضر را از فیلتر بگذرانم، تا وقتی در جلسه حضور دارم بدانم چگونه باید صحبت کنم. در این جلسه می خواهم به یک تعریف واحد در مورد بازیگری برسم. اگر بازیگری را یک موجود بدانیم تا به حال به آن احترام نگذاشته ایم، بازیگری با پول و پارتی امکان پذیر نیست. هرگاه یک نفر با پول و پارتی قهرمان وزنه برداری المپیک شد می توان با این شرایط بازیگر هم شد. من بیشتر به عنوان عاشق و هنرجو همیشه آن سوی میز بوده ام تا اینکه به عنوان معلم و یا استاد، سینما را تدریس کرده باشم. وی اظهار کرد: تمرین های بازیگری در همه جای دنیا یک تیتر دارد و مابقی صحبت ها درباره این تیترها است. مهمترین نکته در بازیگری انتخاب و قضاوت کردن درست است، هر کس باید از اتفاقی که رخ می دهد قضاوت خود را داشته باشد. تستی در جهان وجود ندارد که با یک تست بتوان کسی را بازیگر دانست. باید یک پروسه ۶ ماهه روزی ۴ ساعت کار کرد تا بتوان تشخیص داد که کسی بازیگر می شود و یا نه. وی با بیان اینکه اگر کارگردان هستید و می خواهید فیلمی بسازید بدانید که ۷۰ درصد فیلم خوب از انتخاب بازیگر درست ساخته می شود، گفت: هر کسی که در مقابل دوربین قرار می گیرد از نظر من بازیگر نیست، هر کسی که ۲۰ فیلم بازی کرده بازیگر نیست، منظور من از بازیگر، بازیگر مولف است، بازیگری که با اجرای یک سکانس، خود را تا ابد در ذهن مخاطب باقی بگذارد، بازیگری که بعد از سال ها هنوز او را با آن نقش بشناسید. کار خلاقه و مولف بودن در بازیگری حفظ چند دیالوگ نیست. رضایی بیان کرد: در ورک شاپ ها و کلاس های بازیگری برگه ای دست علاقه مندان می دهیم که کجای کار آنها مشکل دارد و یا در چه بخشی استعداد دارند. بازیگر «آژانس شیشه ای» با اشاره به اینکه بازیگری انتها ندارد، گفت: از لحظه ای که وارد آزمون بازیگری می شوید تا آخر عمر درگیر بازیگری هستید. سن در بازیگری معنا ندارد، سینما هنری است که برای انسان و به خاطر انسان است. وی اضافه کرد: بازیگری برای کسانی که می خواهند زود به مقصد برسند کار خوبی نیست. ادا در آوردن بازیگری نیست، رمز بازیگری در داشتن احساس است، نه بروز دادن آن. بازیگر و تهیه کننده «بی حسی موضعی» گفت: دعوت می کنم در ذهنتان مرور کنید و ببینید که یک انسان چه کرده تا شما بدون شنیدن کلامی فهمیدید که اوغمگین، یا خوشحال بوده است. وقتی بازیگری را درست انجام می دهید احساس به درون شما چنگ می زند و این نمی تواند خوشایند باشد. باید بدانید که بزرگ ترین ابزار و تمام برگ برنده بازیگر حافظه هیجانی اوست که در ذهنش آنها را ثبت کرده است. وی با بیان اینکه استفاده از صفت خوب یا بد در بازیگری درست نیست، گفت: اصلا قرار نیست حالات احساسی را که قرار است بازی کنید، نشان دهید بلکه باید غمگین و شاد شوید تا ارتباط درست را به مخاطبان انتقال دهید. بازیگری آن است که انسان در لحظه غمگین، شاد، هیجان زده و… شود. بازیگر هر وقت بخواهد باید بتواند این احساسات را بروز دهد، البته نه به صورت ادا در آوردن بلکه با احساسی که مخاطب را با خود همراه کند. یکی از تمرین های بازیگری مکالمه تلفنی است! رضایی با اشاره به حضورش در ورک شاپ بازیگری در کشور فرانسه که مدرس آن اسکورسیزی بوده است، گفت: من در کلاس بازیگری سینما در کشور فرانسه شرکت داشتم که اسکورسیزی کارگردان بزرگ دنیا استاد آن بود که تمام جملات او به این کلمه ختم می شد؛ «متقاعد کردن». او بر این باور بود که در سینما از بازی، کارگردانی و تدوین و… باید بتوان مخاطب را متقاعد کرد. وی عنوان کرد: شما نه در زندگی و نه بازیگری نمی دانید که قرار است چه اتفاقی برایتان رخ دهد، شما در زندگی و بازیگری تصمیم گیرنده نیستید. اینکه راحت بتوانید بخندید و یا گریه کنید، یکی از هزار راه برای بازیگری است. تا خودتان را پیدا نکنید، نمی توانید بازیگر خوبی باشید. برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد برای فیلم «اینجا چراغی روشن است» گفت: در آمیختن تخیل و تمرکز باعث به نمایش درآمدن بازی خوب می شود. در بازیگری نباید فریاد زد و باید حجم صدا را بیشتر کرد، همه بحث ها این است که شما در لحظه صاحب احساس شوید، نه اینکه ادا در آورید، مثال اینکه خشم در نگاه انسان مشخص است و باید بازیگر به این مرحله برسد نه اینکه بخواهد ادای خشم و عصبانیت را در بیاورد. وی افزود: بازیگری متقاعد کردن مخاطب است. سخت است که در هفت برداشت یک شکل گریه کنید، بخندید، ناراحت شوید ولی در بازیگری حق ندارید از برداشت های متعدد خسته شوید، باید بفهمید که عاشق چه کار پیچیده و سختی هستید. رضایی اظهار کرد: اگر علاقمند به هنر بازیگری، در لحظه صاحب احساس نشود، بازیگر خوب و مولفی نیست. برای رسیدن به احساس درست در لحظه هزاران بار تمرین احتیاج است. یکی از مهمترین تمرین ها در بازیگری مکالمات تلفنی است، چون بازیگر مجبور است که جای دو نفر احساسات بروز دهد، احساساتی که برای تماشاگر باورپذیر باشد. وی ادامه داد: اگر حتی دو نفر از شما در این ورک شاپ از صحبت‌های من تاثیر گرفته اید، من کار خودم را انجام داده ام. اگر در ذهن و وجود شما جرقه‌ای ایجاد شده، من توانسته‌ام رسالت خود را در این ورک شاپ انجام دهم. بازیگر «بمب یک عاشقانه» به حاضران در این ورک شاپ اینگونه توصیه کرد: خواندن رمان، رفتن به نمایشگاه عکاسی و آثار هنری استعداد را در انسان زنده نگاه می دارد، انسانی که دارای سواد هنری است، بهتر می تواند از استعداد خود استفاده کند. وی افزود: از نظر من با پارتی نمی توان حافظ، سعدی، اسکورسیزی و… درست کرد، بازیگر درست کردن با پارتی و لینک نوعی توهین است. من راجع به کسانی حرف می زنم که تمام دنیا به احترام هنرشان به پا می خیزند. مگر همه با پارتی و لینک می توانند دکتر مغز و اعصاب شوند که بتوانند بازیگر شوند. رضایی تاکید کرد: اگر بازیگر شوید جهان به سمت شما خواهد آمد، اگر این اتفاق بعد از سال ها برای شما نیفتاده است شما بازیگر خوبی نشده اید، اگر بازیگر خوبی شوید دیگرهیچ کارگردانی نمی تواند به راحتی از کنار شما عبور کند. یک مثال میزنم، جواد عزتی ۷ سال نمایش خیابانی اجرا کرده و اکنون به این جایگاه رسیده چون پروسه را به درستی طی کرده است. وی در پایان درباره انتخاب سهیل مستجابیان به عنوان بازیگر فیلمش گفت: در همه جای دنیا برای انتخاب بازیگر فیلم یک دقیقه ای و چند دقیقه ای از بازیگر می خواهند، حال من از فضای مجازی استفاده کردم و بازیگر فیلم را اینگونه انتخاب کردم.
