پایگاه خبری تئاتر: اداره کل فرهنگی دانشگاه تهران در ماه‌های پایانی سال گذشته با انتشار بیانیه‌ای خبر از تصمیم برای اداره شورایی مرکز تئاتر مولوی داد. در بیانیه مورد نظر آمده بود: « شروع مجدد فعالیت این مرکز با بازسازی بخشی از تالار و نگرشی جدید به تئاتر دانشگاهی همراه گردید. اهتمام اداره کل فرهنگی دانشگاه در تشکیل شورای نظارت و ارزیابی تئاتر مولوی با حضور جمعی از استادان دانشگاه و انتخاب سعید اسدی به عنوان مدیر، نشان از توجه ویژه دانشگاه تهران به این مرکز داشته و برنامه‌های اجرا شده، موید و گواه موفقیت این مجموعه دانشگاهی بوده است.»
این سخنان در حالی از سوی مسئولان دانشگاه تهران عنوان شد که مرکز تئاتر مولوی به دلیل کاستی‌های مالی فراوان امکان بازسازی پیدا نکرد و به مدت یک سال تعطیل بود. گرچه مسئولان دانشگاه مدعی بودند آثار اجرا شده در این محل نشان از فعال بودن مرکز تئاتر مولوی دارد اما آمار و شواهد مشخص می‌کند که پس از متوقف شدن اجراها در سالن مولوی تا این لحظه که به روزهای پایانی نخستین ماه سال 93 رسیده‌ایم؛ نمایش‌هایی کمتر از تعداد انگشتان یک دست در این محل به صحنه رفته است.
از سویی اصولا نمی‌توان اجرا با لامپ 100 و کابل‌کشی از سالن کوچک مرکزتئاتر مولوی برای روشنایی سالن اصلی را به عنوان مبنایی برای فعال بودن یک سالن قدیمی و باسابقه‌ی تئاتر پایتخت محسوب کرد.
تاسف آور اینکه در کلیت بیانیه‌ی منتشر شده از سوی مسئولان دانشگاه تهران تنها یک خط به آغاز تعمیرات تالار مولوی اشاره شده که طی آن آمده است: «خوشبختانه با گشایش‌های ایجاد شده، انشاالله تعمیرات مرکز طبق فازبندی مشخص شده آغاز می‌شود.» اما اینکه برنامه‌ی عملی بازسازی قرار است از چه زمان آغاز شود مشخص نیست و اینکه شواری حقیقی و حقوقی هفت نفره تا این لحظه از تعطیلات نوروزی بازگشته! و جلسه‌ای برای آغاز به کار داشته یا خیر نیز به اطلاع رسانه‌ها و دانشجویان نگران از بین رفتن مرکز تئاتر مولوی نرسیده است.
نکته جالب اینکه در بخش پایانی بیانیه دانشگاه تهران آمده است: «در راستای بهبود مستمر برنامه‌ها، اداره کل فرهنگی نسبت به ایجاد شورای سیاستگذاری مرکز اقدام کرده و سیاستگذاری، خط مشی و تدوین برنامه‌ها را با رعایت اصل تئاتر دانشگاهی به این شورا واگذار نموده است. این شورا از 7 عضو حقوقی و حقیقی تشکیل شده و از دیگر وظائف آن انتخاب یکی از اعضا به عنوان رئیس شورا است. رئیس شورا هدایت امور اصلی تالار را از قبیل تعیین مدیر داخلی، روند اجرای برنامه‌ها، اجرای مصوبات شورا و... طبق آیین‌نامه بر عهده خواهد داشت.»
حال سوال این است با گذشت دو ماه از انتشار بیانیه مورد نظر این شورا چه کار از پیش برده است؟ اصولا با توجه به از کار افتادگی مرکز تئاتر مولوی انتخاب رئیس برای هدایت امور اصلی تالار به چه کار می‌آید؟ به فرض که مدیریت داخلی هم انتخاب شد؛ آیا وی حاضر قرار است بر صندلی‌های زهوار در رفته‌ی سالن‌ها مدیریت کند؟ چرا این شورا برنامه خود برای بازسازی مرکزتئاتر مولوی را که قرار بود به سرعت و پیش از نوروز شروع شود اعلام نمی‌کند؟
در انتها باید به این نگرانی جدی نیز اشاره کرد که عدم فعالیت شواری سیاستگذاری تالار مولوی در حالی ادامه دارد که تنها ۳۰ روز به برپایی و آغاز هفدهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر دانشگاهی باقی مانده و دانشجویان هیچ امیدی به در اختیار داشتن محل اصلی فعالیت خود ندارند. گویا پیش‌بینی رسانه‌ها و کارشناسان در حال تحقق است و به نظر می‌رسد نه تنها شواری سیاستگذاری کاری از پیش نمی‌برد، بلکه جشنواره تئاتر دانشگاهی در دوره‌ی جدید با فقدانی اساسی به نام مرکز تئاتر مولوی دست و پنجه نرم خواهد کرد.
