پایگاه خبری تئاتر: این کارگردان سینما در پاسخ به اینکه آیا با توجه به اعمال رده بندی سنی در فیلم‌ها و این گمانه‌زنی که شاید برخی فیلم‌های مسئله‌دار با اکران محدودتر شرایط نمایش پیدا کنند، تمایل به اکران فیلم «خرس» دارد؟ بیان کرد: واقعیت این است که به نظر من رده بندی سنی برای فیلم‌های زرد و سخیف است تا اگر فیلمی از نظر مدیران به درد مخاطب نمی‌خورد کنترل شود. البته این رده بندی سنی موضوع تازه‌ای در سینما نیست و من هم موافقم که تماشای یک فیلم بخاطر یکسری حرف‌های رکیک و نامناسب برای بچه‌ها محدود شود اما اگر فیلمی که بار اجتماعی دارد مجبور به محدودیت در اکران باشد اتفاق خوبی نیست. او با اشاره به اینکه هشت سال از ساخت فیلم «خرس» گذشته و هنوز نمایش پیدا نکرده است، درباره اینکه آیا با اعمال محدودیت سنی امکان نمایش «خرس» فراهم می‌شود همانطور که درباره «خانه پدری» گمانه‌زنی می‌شود؟ ادامه داد: من حاضرم فیلم «خرس» ۲ هفته یا حتی یک هفته اکران شود اما آیا واقعاً آن را اکران می‌کنند؟ چون در این سال‌ها به دلایل واهی جلوی نمایش فیلم را گرفته‌اند. اصلاً حالا که خودشان صاحب فیلم هستند و آن را خریده‌اند حاضرند فیلم را محدود اکران کنند و یک بار هم خودشان ضرر کنند؟ معصومی گفت: بعضی وقت‌ها در سینما اتفاقاتی می‌افتد که بن‌بست سرگیجی است و برای من سوال است که چطور فیلمی مثل «خرس» که پروانه ساخت داشته، در جشنواره فیلم فجر سیمرغ گرفته و در چند جشنواره خارجی برگزیده جایزه بهترین فیلم یا کارگردانی شده امکان اکران پیدا نکرده است؟ او افزود: من حاضرم اگر فیلم زرد ساختم که در آن فقط منافع مالی در نظر گرفته شده بود، جلویش گرفته شود اما به عنوان کارگردان برای فیلم‌های اجتماعی که باعث اعتبار سینمای ایران هستند چنین وضعی را نمی‌پذیرم. الان ببینید جایگاه فیلم «طعم گیلاس» عباس کیارستمی کجاست؟ در حالی که یادم می‌آید وقتی در سینماها اکران شد بسیاری از تماشاگران راضی نبودند ولی این از سلیقه تماشاچی است که فقط می‌خواهد بخندد و ما هستیم که باید آن را تغییر دهیم تا هم تماشاگر از فیلم لذت ببرد و هم دچار فکر و دگرگونی شود.
وظیفه سینما فقط تفریح نیست بلکه نقش مهمی در فکر و اندیشه مخاطب هم دارد. این کارگردان که این روزها در حال نگارش فیلمنامه‌ای جدید است تا احتمالاً در زمستان آن را جلوی دوربین ببرد، در بخشی دیگر از این گفت‌وگو درباره وضعیت اکران فیلم‌ها در ماه رمضان با اشاره به تبلیغات نامناسب طرح افطار تا سحر گفت: ماه رمضان برای اکران فیلم‌های سینمایی یک تایم مرده است و خیلی سخت است کسانی را که روزه هستند، پس از افطار به سینماها بکشانیم. ضمن اینکه مشکلات اقتصادی خانواده‌ها به حدی است که پدر یک خانواده مجبور به داشتن چند شغل است و وقتی شب به خانه بر می‌گردد بهترین تفریح برایش خواب است. در این بین ممکن است یک عده از جوان‌ها به سینما بروند که آن هم ترجیح می‌دهند فیلم کمدی ببینند. معصومی افزود: بنابراین به نظرم در شرایط فعلی یک راه مناسب این است که در اکران عید فطر اگر چند فیلم گردن‌کلفت نمایش داده می‌شوند فیلمی که احتمال می‌رود فروش کمی داشته باشد هم در کنار آن‌ها روی پرده برود، چون قرار است چند فیلمی که حدس زده می‌شود فروش خوبی خواهند داشت همه در کنار هم و همزمان با هم اکران شوند و هیچ توازنی در این میان وجود ندارد در حالی که یک زمانی در دهه ۶۰ و در زمان مدیریت آقای انوار جدولی برای اکران فیلم‌ها مشخص شده بود و از همان ابتدای بهار بر اساس پروانه نمایش‌ها مشخص بود چه فیلم‌هایی و در چه زمانی اکران می‌شوند، اما بعدها با برداشته شدن این جدول، سینما زیر چرخه مافیا رفت و در این چرخه فیلم‌های اجتماعی وضعیت سخت‌تری پیدا کردند. او در پایان تاکید کرد: ما تماشاچیانی داریم که نگاهشان به سینما خوب است و منتظر دیدن فیلم‌های خوب هستند، اما اتفاقاً همین‌ها با سینما قهر کرده‌اند چون احساس می‌کنند سینما زیر چرخ یکسری فیلم زرد رفته که تلاشی برای ساخت آن‌ها نشده است درواقع برای تماشاگری که مثلاً یک روز فیلم «گبه» می‌دیده سخت است که «رحمان ۱۴۰۰» تماشا کند.
