پایگاه خبری تئاتر: تصویربرداری سریال تلویزیونی «۸۷ متر» به کارگردانی کیانوش عیاری حدود ۳۶ روز است بهدلیل مشکلات مالی متوقف مانده است. این خبر را در کنار پولهای کثیفی قرار دهید که در ساخت سریالهای نمایش خانگی هزینه شده و حالا گندش درآمده! این خبر را بگذارید در کنار اخبار مرتبط با سریالهای سری دوزی شدهای که امضای کارگردانش آنقدر اعتبار ندارد که به خاطر نامش هم شده مخاطب را به تماشای خود مجذوب کند. اما سریالی به دلیل مشکلات و کمبودهای مالی متوقف میشود که نام کارگردانی را به دوش میکشد که برخلاف بسیاری از کارگردانهای سینمایی که در تلویزیون و سریالسازی شکست خوردند هم سینماساز خوبی است هم سریال ساز موفقی. کافیست فقط به یاد روزگار قریب بیفتیم تا توانایی کیانوش عیاری در سریالسازی را به یاد آوریم. نام، خود بر عیار یک سریال میافزاید. از یک سو شاهد انبوهی از سریالهای سرسری و سری دوزی شده و تکراری هستیم که بودجههای کلانی میگیرند که گاهی هزینه آنها بیش از ارزش و اعتبار کیفی خود اثر است و در آنتن هم شکست میخورد و جز نارضایتی مخاطب حاصلی ندارد اما کارگردانی مثل کیانوش عیاری کارگردان امتحان پس داده با سابقه درخشان در سریالسازی بهدلیل مشکلات مالی باید چندین ماه دچار وقفه در سریالسازی شود! این در حالی است که مدام بر لزوم و ضرورت ساخت سریالهای قوی و حضور کارگردانهای کاربلد در تلویزیون و حمایت از آنها میشود تا در رقابت با سریالهای ماهوارهای مقابله شود اما در عمل وقتی یک کارگردان معتبری مثل عیاری همت میکند تا برای تلویزیون سریال بسازد باید پشت موانع مالی متوقف شود! اتفاقاً کسانی مثل او نه تنها نباید با کسریهای مالی مواجه شوند که به حمایت بیشتری هم نیاز دارند، چرا که سریالسازی توسط کسانی مثل کیانوش عیاری نه تنها هزینه کردن نیست که یک نوع سرمایهگذاری رسانهای است. سودی که تلویزیون از تولیدات کارگردانهایی مثل او میبرد و اعتباری که از آنها میگیرد خیلی بیشتر از هزینهای است که برای ساخت سریال میکند. کیانوش عیاری که در اکران برخی از فیلمهایش در سینما هم ناکام مانده و مدام برای نمایش آثارش با ممیزی مواجه میشود در تلویزیون هم با مشکلات اینچنینی مواجه میشود به طوری که تصویربرداری این سریال چندی پیش در خیابان ۱۵ خرداد انجام شد و بعد از آن تقریباً متوقف ماند. اکنون حدود ۳۶ روز است که این سریال بهدلیل مشکلات مالی متوقف مانده است و بازیگران و دیگر عوامل سر صحنه نمیروند. سریالی که یک ملودرام خانوادگی است که ژانر مورد علاقه مخاطبان ایرانی است. فکرش را بکنید پشت فضایی اینچنینی کارگردانی مثل کیانوش عیاری هم ایستاده باشد. این یعنی یک شانس و فرصت طلایی برای رسانه ملی نه کیانوش عیاری. داستان «۸۷ متر» به اختلاف و درگیری دو خانواده خلیلی و پوردورانی بر سر مالکیت یک منزل، برمیگردد. علیرضا پوردورانی به همراه همسر، دو دختر و پسرش، خانهای را از یک فروشنده به نام فرج ناصری خریداری میکنند اما روز اسبابکشی متوجه میشوند که خانه به فرد دیگری به نام محسن خلیلی فروخته شده است. میتوان حدس زد که این داستان پرکشش به روایت کیانوش عیاری چقدر میتواند ظرفیت مخاطبپذیری بالایی داشته باشد و حتی مخاطبان سخت گیرتری مثل منتقدان را هم به پای تلویزیون بنشاند. منتقدانی که همواره از سریالهایی که عیاری ساخته لذت برده و آنها را ستایش کردهاند. صدا و سیما برای ارتقای کیفی تولیدات خود اتفاقاً باید از بسیاری از برنامهها و هزینههای اضافه آنها بگذرد تا کیانوش عیاری بتواند سریالش را بسازد. سریالی که میتواند به سرمایه رسانه ملی بدل شود.