سینما به مثابه یک رسانه و هنر جمعی و بواسطه تعاملات و همکاری‌های بین‌المللی که در آن اتفاق می‌افتد از این ویژگی و قابلیت برخوردار است که از هنرمندان کشورهای مختلف به‌عنوان نیروی انسانی متخصص بهره ببرد و ساخت فیلم با بازیگرانی از کشور‌های دیگر، مدت هاست به رخداد رایجی در سینمای دنیا مبدل شده و چیز عجیبی نیست.
پایگاه خبری تئاتر: در سینمای خودمان هم در سال‌های اخیر این مکانیسم در تولید فیلم پررنگ‌تر شده و حالا در حال تبدیل شدن به یک اتفاق عادی در سینمای ایران است. اگرچه به‌دلیل برخی ملاحظات فرهنگی با چالش‌ها و حاشیه‌هایی نیز همراه بوده است. همکاری بازیگران ترکیه ای با حامد محمدی در طرح «اکسیدان 2» و نیز حضور «نورگل یشیل چای» بازیگر اهل ترکیه در فیلم «جن زیبا» بایرام فضلی، نمونه‌ای از اخبار جدید درباره این بده و بستان سینمایی بوده است. اگر به حافظه سینمایی خود مراجعه کنیم می‌توانیم نمونه‌های دیگری هم از این حضور بیابیم. از جمله حضور بازیگر زن لبنانی «دارین حمزه» در فیلم کتاب قانون مازیار میری و «فرشتگان قصاب» سهیل سلیمی یا حضور «الیسا کاچر» بازیگر روسی در فیلم «استرداد» به‌ کارگردانی علی غفاری. همچنین حضور «دیا میرزا» بازیگر زن هندی در فیلم «سلام بمبئی» به کارگردانی قربان محمد‌پور که اکنون نیز در فیلم «دختر شیطان» به کارگردانی او که روی پرده اکران است با حضور بازیگر هندی دیگری به‌ نام «ایشا گوپتا» در حال نمایش است. از نمونه‌های دیگر حضور بازیگران خارجی در فیلم‌های ایرانی می‌توان به حضور «دنی کویین» در فیلم «عشق بدون مرز» پوران درخشنده، حضور «لوریت حنینو» بازیگر لبنانی در فیلم «گام‌های شیدایی» حمید بهمنی، «ژولیت بینوش» فرانسوی در فیلم «شیرین» عباس کیارستمی و «کارول ویدوتی» برزیلی در فیلم «من سالوادور نیستم» منوچهر هادی اشاره کرد. ضمن اینکه بازی «بره نیس بژو» و «طاهر رحیم» در فیلم گذشته اصغر فرهادی را هم نباید از یاد برد. با این حال برخی به حضور بازیگران خارجی بویژه بازیگران زن خارجی در فیلم‌های ایرانی مخالفند. این مخالفت‌ها غالباً از دو جا صورت می‌گیرد یا از سوی برخی بازیگران زن ایرانی که حضور بازیگران زن خارجی را مانعی در فعالیت‌های حرفه‌ای خود می‌دانند و احساس می‌کنند که فرصت بازیگری در سینمای خودشان از آنها گرفته می‌شود یا از سوی برخی اشخاص حقیقی و حقوقی که به‌دلیل برخی ملاحظات فرهنگی و ایدئولوژیک مثل حجاب و پوشش بازیگران زن خارجی مخالف حضور آنها در فیلم‌های ایرانی هستند. این در حالی است که در بسیاری از سینماهای دنیا این اتفاق می‌افتد و ما شاهد حضور بازیگران ایرانی در برخی فیلم‌های خارجی هم هستیم از جمله پیمان معادی که در چند فیلم خارجی حضور یافته و هم اینکه حضور بازیگران خارجی می‌تواند به یک فیلم وجاهت بین‌المللی ببخشد و حضور آن را در بازارهای جهانی با موفقیت بیشتری همراه کند، اگرچه صرف حضور بازیگر خارجی برای جلب بیشتر مخاطب و فروش بالاتر صرفاً استفاده تجاری از این مسأله است و کیفیت پایین فیلم را نمی‌توان با حضور بازیگر خارجی جبران کرد.