پایگاه خبری تئاتر: ایران و ارمنستان در حوزه تئاتر رسم همسایگی را در این سال‌ها بخوبی به جا آورده‌اند. از حضور ارامنه در تئاتر ایران از سال‌های پیش تا امروز که گروه‌های ایرانی در ارمنستان و گروه‌های آنها در ایران روی صحنه می‌روند این مراوده ادامه داشته و با دو جشنواره «هایفست» و «مایم» ارمنستان این ارتباط بیشتر هم شده است. آلبرت بیگجانی کارگردان تئاتر دبیر بخش ایرانی و عضو هیأت برگزارکننده جشنواره هنرهای اجرایی «هایفست» ارمنستان است که این روزها گروه‌های تئاتر ایرانی می‌توانند برای حضور در آن ثبت نام کنند. بیگجانی درباره حضور گروه‌های ایرانی در جشنواره هایفست می‌گوید: «ارمنستان تئاتر ما را خیلی خوب می‌شناسد چون هر سال در هایفست 8-7 اجرا داریم. همین طور در جشنواره «مایم» که جشنواره پانتومیم ارمنستان است. گروه‌های ما در جشنواره عروسکی این کشور هم جز یکی دو سال گذشته، هر سال اجرا داشته اند.» امسال و تاکنون راه‌یابی نمایش «بیگانگی» به نویسندگی و کارگردانی غنچه شکوهیان به جشنواره مایم ارمنستان قطعی شده است.نمایشی که توسط گروه تئاتر «سونر» در مؤسسه هنرهای نمایشی «خانه پدری هنرمندان آمل» تولید شده است. گروه‌های تئاتر ارمنستان هم هر سال در جشنواره مریوان و هر دو، سه سال یک بار در جشنواره تئاتر فجر حضور دارند و شرکت می‌کنند. البته مراوده تئاتری ایران و ارمنستان تنها محدود به جشنواره‌ها نیست. به گفته بیگجانی در این 10 سال که او نماینده هایفست ارمنستان بوده بیشتر از 80 گروه از ایران در ارمنستان روی صحنه رفته اند که می‌تواند رکوردی محسوب شود. از ارمنستان هم حداقل سالی یک یا دو نمایش در سالن‌های ایران اجرا می‌شود که البته این نسبت نامساوی به گفته بیگجانی به دلیل کم بودن تعداد گروه‌های تئاتر در ارمنستان است که بسیار کمتر از گروه‌های ایرانی هستند. او می‌گوید: «در ایروان شاید 10 گروه تئاتر فعال باشند که از بین آنها 8 گروه به ایران می‌آیند.» این مراوده‌ها از گذشته‌های دور سابقه داشته است. زمانی که هنرمندانی مثل «واهرام پاپازیان» در سال‌های 1930 به ایران می‌آمدند و چند اجرا داشتند. بیگجانی می‌گوید: «بعد از آن همیشه کارگردان هایی داشتیم که به ایران می‌آمدند و اجرا می‌کردند اما این ارتباط پیش از پیروزی انقلاب و در دورانی که ارمنستان عضو اتحاد جماهیر شوروی بود کمتر شد و گروه‌های تئاتر ارامنه ایران هم بیشتر به سوی اروپا رو برگرداندند و از آنها تأثیر گرفتند. دوره ای که شاهین سرکیسیان کارش را در ایران شروع کرد و جزو اولین کسانی بود که تئاتر مدرن را در ایران اجرا کرد. بعد از آن هم آربی آوانسیان که تحصیلکرده انگلستان بود کارگاه نمایش را راه انداخت و هر دوی آنها کارهای بسیار مدرنی انجام دادند. قبل از آن هم از لُرتا می‌توانیم نام ببریم که بسیار در تئاتر ایران تأثیرگذار بود.» حضور گروه‌های تئاتر دو کشور در جشنواره‌های مختلف و قرار گرفتن آنها روی صحنه‌های نمایش هر دو کشور در این سال‌ها باعث شده آنها از هم تأثیر بگیرند. به گفته دبیر بخش ایرانی جشنواره هایفست، گروه‌های ایرانی که برایشان اجرا در جشنواره‌های اروپایی از لحاظ هزینه سخت است و نمی‌توانند وارد این جشنواره‌ها شوند اجرای برون مرزی را در ارمنستان تجربه می‌کنند و این برایشان بسیار اثرگذار است: «آن طور که من در این سال‌ها دیده ام گروه‌های ایرانی با حضور در این جشنواره‌ها دید دیگری نسبت به جشنواره‌های جهانی پیدا می‌کنند چون هر کدام 30، 40 اجرا می‌بینند که کاملاً متفاوت و جدید هستند و این باعث دگرگونی بزرگ و تغییر دید آنها نسبت به اجراها و چیزی که دنیا در حوزه نمایش بیشتر می‌پسندد می‌شود. تئاتر ما ظرفیت این حضور جهانی را دارد و فقط راه و چاهش را بلد نیست وگرنه تئاتر ما چیزی کم از سینما ندارد.»
