پایگاه خبری تئاتر: کابوس‌های مرد مشکوک، اگرچه شاخص‌های تئاترسنتی ایرانی و سیاه‌بازی در آن حائض اهمیت‌ست اما ازجایی به بعد متن واجرا دچار افت می‌شوند. بازی بازیگران جاافتاده و قوی‌ست اما حتی بازی‌ها، ریتم و خط روایی داستان، قادر نیست تا انتها دریک سطح از انرژی و کیفیت باقی بماند کاراکترها، سرسری پرداخته شده‌اند و به نظر می‌رسد، متنی شتابزده تنها با المانهای تئاتر سنتی، سرهم شده تا اوقات خوش و طنزی را برای تماشاگران فراهم آورد.
موسیقی زنده سرصحنه جذاب و کارآمدست و به خوبی تکمیل کننده‌ی روند داستان وهمسو با رخدادهای آنست اما بازنمایی به شیوه‌ی موثری برای ربط تاریخی و یا تئاتر ایرانی و روحوضی نمی‌شود. کابوس‌های مرد مشکوک، کابوس مردی‌ست که درگیر یک سری اتفاقات در شورش اهالی چاله میدان می‌شود و ماجراهایی را پیش می‌آورد که حکایتی از فساد حکومتی و بلبوشیِ اجتماعی آن زمان‌ست.. ترانه‌های فولکلور ایرانی_سنتی را که قدیم‌ترها درمحافل زنانه می‌خواندند و بزم می‌گرفتند، دراین نمایش اجراگران ،اجرا می‌کنند که اوقات مفرحی را سبب می‌شود. نمایش با حدود 95 دقیقه زمان اجرا، زیاده‌گویی دارد و از جایی به بعد اضافاتش، خسته کننده می‌شود.
" آبگوشت زهرماری"
کاری از شهرستان خارک و با تطبیق آئین و سنت محلی بوشهری، با آواها و موسیقی آن منطقه، متنی از آرش آبسالان را به صحنه می‌آورد که با کارگردانی حسین اسدی، درخور توجه و تحسین‌ست. آنچه بر صحنه اجرا می‌شود،حرفه‌ای، و حاصل تلاش و تسلط این گروه شهرستانی در اجرایی سنگین و پراز نقش های متعدد و بازی در بازی‌ست که با موسیقی جذاب زنده و سرصحنه، چنان چفت و بست درخشانی دارد که مخاطب را با آئین و نمایشی صحنه‌ای_سنتی، همراه می‌کند اتفاقات در مطبخ خان بوشهر برای چاره‌جویی مطبخیان به برگرداندن اشتهای خان به خوردن خوراک می گذرد ودست آخر به آبگوشتی زهرماری ختم می‌شود.
نورپردازی، دکور ، بازیهای گیرا و تمرین شده، حاصل زحمت گروهی‌ست که بدون شک با تمرین‌های زیادی همراه بوده است. آبگوشت زهرماری، ضمن پرداخت به داستانی بومی وتاریخی، فانتزی مورد نظر خودش را نیز پیش می برد اگرچه متن در بخش‌هایی افت و خیز دارد اما پایان‌بندی، ناامید کننده است. بااین حال، برای دیدن یک نمایش آئینی و سنتی ایرانی، با جذابیت و کمدیِ پنهان در آن، "آبگوشت زهرماری " انتخاب مقبولی‌ست که تماشاگر را راضی و مشعوف، بدرقه می‌کند.
نویسنده: نیلوفر ثانی
