بازیگر پیشکسوت تئاتر در بیانیه روز بازیگر نوشت: مشکلات سال‌های پیش و سال‌های پیش‌تر همچنان باقیست. نزدیک به یکسال از آمدن دولت تدبیر و امید می‌گذرد.مسئولان محترم در این زمان هم کوتاه و هم بلند چه کرده‌اند؟

پایگاه خبری تئاتر: حسین محب‌اهری، بازیگر شناخته شده تئا‌تر کشور به مناسبت روز بازیگر بیانیه‌ای نوشته و در آن مسائل حوزه تئا‌تر را برشمرده است. متن کامل بیانیه این بازیگر و کارگردان تئا‌تر که روز دوشنبه 15 اردیبهشت از سوی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان مورد تجلیل قرار می‌گیرد بدین شرح است:

همکاران گرامی، دوستان بازیگر، روز بازیگر بر شما مبارک‌باد.

یکسال دیگر گذشت و تئا‌تر این گوهر بی‌بدیل اندیشه و احساس در همه جای این جهان خاکی، از جمله سرزمین مادریمان ایران، جلوه‌گری کرد. صحنه‌ها روشن شدند و شما بازیگران صحنه، گریستید و گریاندید، خندیدید و خنداندید. مخاطب را با ایما و اشاره و‌ گاه با فریادی از ته دل به اندیشیدن واداشتید. خسته نباشید. که این جمله در شأن بازیگری که از صحنه پایین می‌آید نیست... و هنوز که هنوز است نتوانسته‌ایم جمله‌ای یا کلمه‌ای بیابیم تا رنجی که بازیگر می‌برد و همچنین لذت و شادی او را بر صحنه پاس بداریم.

همکار عزیز، ما حرفه‌مان را که بازیگری در صحنه است انجام می‌دهیم؛ با تمام سعی و داشته‌هایمان اما کسانی هستند که مسئولند تا امکانات به صحنه رفتن ما بازیگران و همچنین وضع معیشتی ما را سرو سامان بدهند... آیا آنان در این رابطه سعی و تلاش خود را کرده‌اند؟

بازیگران تئا‌تر این مرز و بوم، سال نو را با امید آغاز می‌کنند، به این امید که مسئولان اداره تئا‌تر کشور نیز تغییری در اوضاع نابسامان بدهند. مشکلات سال‌های پیش و سال‌های پیش‌تر همچنان باقیست. نزدیک به یکسال از آمدن دولت تدبیر و امید می‌گذرد. زمانی در یک نگاه کوتاه و در یک نگاه بسیار بلند. مسئولان محترم در این زمان هم کوتاه و هم بلند چه کرده‌اند؟ آیا قدمی در راه برطرف کردن مشکلات بازیگران برداشته‌اند؟ آیا شغل و حرفه‌ای بنام بازیگر تئا‌تر پذیرفته شده است؟ آیا قرار داد تیپ به عنوان یک حق به رسمیت شناخته شده است؟ آیا در مورد تغییر کف قرارداد تیپ با توجه به تورم و گذشت سال‌ها از تصویب آن در خانه تئا‌تر تلاشی صورت گرفته است؟ آیا بازیگران نمایش‌های اجرا شده، دستمزدشان را گرفته‌اند؟ آیا سالنی بر سالن‌های موجود اضافه شده است؟ آیا سالن‌های موجود ترمیم شده‌اند؟ آیا هر سالن شخصیت خود را پیدا کرده است؟ آیا برای فارغ التحصیلان تئا‌تر که هر سال وارد بازار کار تئا‌تر می‌شوند فکری شده است؟ آیا برای معیشت بازیگران سالخورده و ازکار افتاده و بیمار تئا‌تر چاره‌ای اندیشیده شده است؟

آیا در عزل و نصب مدیران و مسئولان تئا‌تر، خانه تئا‌تر به رایزنی دعوت شده است؟ آیا این بازیگران تئا‌تر هستند که مدیران و مسئولانشان را انتخاب کرده‌اند؟ آیا و صد‌ها آیای دیگر که مسئولان تئا‌تر ما اگر چه ما انتخابشان نکرده‌ایم باید جوابگو باشند. و این انتظاری است به حق... بگذریم و در این روز بازیگر ذهنمان را آشفته نکنیم. امیدوارانه بگوئیم زمان کوتاهی از دولت امید گذشته و همچنان امیدوارانه به آینده چشم بدوزیم و در انتظار بمانیم؛ در انتظار گودو شاید...

موفق باشید دوستان بازیگر
حسین محب‌اهری