پایگاه خبری تئاتر: نمایشنامه «.۳.۳۱.۹۳» نوشته لارش نورن با ترجمه عاطفه پاکبازنیا توسط انتشارات افراز منتشر و راهی بازار نشر شده است. ترجمه این نمایشنامه با اجازه نویسنده انجام شده و قرار است آثار دیگر نورن به مرور در ایران ترجمه و چاپ شوند. پیش از این نمایشنامه «ترمینال» و «جنگ» از این نویسنده با ترجمه عاطفه پاکبازنیا توسط انتشارات میلکان و افراز به چاپ رسیده بود.
«.۳.۳۱.۹۳» از برترین، جذاب‌ترین و خاص‌ترین نمایشنامه‌های لارش نورن است که درباره انسان، تنهایی و زندگی است. آدم‌هایی به ظاهر بی‌ربط در برابر و کنار هم قرار می‌گیرند، به هم وصل می‌شوند و از هم جدا می‌شوند. نمایشنامه‌ای که باید آن را خواند یا بر صحنه دید تا به راز درون روابط انسانی آن پی برد و دلیل نام عجیب و کُدوار و رازآلود آن را فهمید.
در پشت جلد کتاب آمده: «وجود انسانی سیستم‌هایی رو خلق کرده که زندگی‌هامون رو به صورت جداگانه قانونمند کرده. سیستم‌هایی که ما رو بَرده کرده و نمی‌تونیم تغییر کنیم. ما بردگان اقتصادیم، بردگان یک دیکتاتوری کاپیتالیستی عظیم. تنش‌های اجتماعی دارن رشد می‌کنند و هر روز بدتر و بدتر می‌شن. مردم توی زندان‌های اقتصادی دارن گرسنگی می‌کشن. از مردم وسایل و کرامت و غرورشون رو می‌دزدن تا براشون تصمیم بگیرن که چطور زندگی کنن. ما مثل حیوونای ترسیده و تهدید شده داریم زندگی می‌کنیم. ما باید برای کشتن جاکوبین‌ها شورش کنیم، در غیر این‌صورت آروم و بی‌صدا می‌ریم تو قابلمه و هر چی که ارزش ذخیره شدن داره نابود می‌شه. اون بزرگترین کمپ تمرکزی می‌شه و همه‌ی کشورها می‌شن کمپ‌های تمرکزی که هیچ انسانی نمونه و هیچ خدایی نباشه. چطور می‌شه اون‌جا خدایی وجود داشته باشه؟»
لارش نورن که از او به عنوان مطرح‌ترین نمایشنامه‌نویس معاصر سوئد نام برده می‌شود، در نهم ماه مه ۱۹۴۴ در استکهلم متولد شد. او در سال ۱۹۶۳ با چاپ مجموعه شعر «یاس و برف» شناخته شد و پس از آ، بر تئاتر و ادبیات دراماتیک متمرکز شد.
نمایشنامه‌نویسی نقطه عطف زندگی این نویسنده است. نمایش‌های او همواره فضای تئاتر، نقد و روشنفکری سوئد را تحت تاثیر خود در آورده‌اند. نورن در شعر از سبک سورئال پیروی می‌کرد، اما در نمایشنامه به سمت کارهای رئال رفت، رگه‌هایی از ابزورد هم در آثارش دیده می‌شود. نمایشنامه‌های او در مورد بحران هویت انسان‌هاست و کاراکترهایش مدام در حال مبارزه برای پیدا کردن هویت گم شده‌شان هستند. او بر فضای جامعه معاصر و بحران روابط میان انسان‌ها تاکید دارد، این بحران می‌تواند در جمع کوچک خانواده یا در اعماق اجتماع باشد.
