فاطمه معتمدآریا: اگر به آرشیو صمدیان نگاه کنید؛ می‌بینید حداقل 26 سال عکس از همه اعضای سینمای ایران در جشنواره کن دارد. آقای کیارستمی می‌گفت، نمی‌دانم صمدیان بالاخره چه موقع می‌خواهد این همه عکس را جمع و جور کند.

پایگاه خبری تئاتر:  مراسم تجلیل از سیف‌الله صمدیان به همت انجمن عکاسان خانه تئاتر عصر روز گذشته یکشنبه (14 اردیبهشت ماه) در خانه هنرمندان ایران برگزار شد.

 فاطمه معتمدآریا در این مراسم که با اهدای نشان «خانه تئاتر» و تندیس «تصویر سال» به صمدیان همراه بود؛ اظهار داشت: من فرد جدی نیستم پس نمی‌توانم درباره صمدیان خیلی جدی صحبت کنم. از اینکه برای چنین آدم بزرگ و استثنایی تاریخ عکاسی ایران و حتی بعضی اوقات جهان در این محل جمع شده‌ایم خوشحالم.

این بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون با بیان اینکه صمدیان فرد بسیار کوشایی است ادامه داد: همراه یکدیگر سفری به ارومیه و تبریز داشتیم و زبان آن را هم از صمدیان یاد گرفتیم.

وی تصریح کرد: همینطور سفر دورتری هم به برزیل داشتیم که داخل هواپیما او لپ‌تابش را درآورد و شروع به مونتاژ عکس و فیلم کرد، در تمام مدت من و دیگر همسفرم غذاخوردیم، خوابیدیم، بیدار شدیم، از اقیانوس گذشتیم، به یک قاره دیگر رسیدیم و صمدیان همچنان در حال انجام کارها بود.

معتمدآریا با بیان اینکه صمدیان در طول سفر هرگز نخوابید افزود: او تمام مدت در حال مونتاژ فیلم‌هایی بود که بعدها آن‌ها را به تمام دنیا فروخت، پولش را نگرفت اما آنها را به تمام جهان عرضه کرد. من و خانم جوادی به این فکر کردیم که چه آدمهای ساده‌ای بودیم، شاید می‌توانستیم از این زمان طولانی استفاده‌ای بکنیم.

وی در انتها و پس از بیان بخش دیگری از خاطرات سفر به کشور برزیل همراه با صمدیان گفت: این قصه‌ها را تعریف کردم تا بگویم هستی صمدیان با کار و طنز عجین است. اگر به آرشیو او نگاه کنید، می‌بینید حداقل 26 سال عکس از همه اعضای سینمای ایران در جشنواره کن دارد. آقای کیارستمی می‌گفت، من نمی‌دانم صمدیان بالاخره چه موقع می‌خواهد این همه عکس را جمع و جور کند.

معتمدآریا در بخش پایانی سخنان خود گفت: صمدیان آنقدر بخشندگی دارد و در وجودش روح انسانی هست که از هیچ لحظه‌ای نمی‌گذرد. خدا به دادش رسیده که همسر نازنینی مانند اکرم هاشم‌لو و خانم نازنین‌تری هم مانندخانم ملک به عنوان مسئول دفتر دارد.

امرالله فرهادی هنرمند گرافیست در این مراسم با بیان اینکه اصولا کارهای بعضی آدم‌ها را جدی نمی‌گیرد اظهار داشت: به همین دلیل گاهی تعجب می‌کنم چرا به سیف‌الله اهمیت می‌دهیم! زیرا این دسته از آدم‌ها دیوانه هستند و سیف‌الله یکی از آنهاست، چون هیچ‌کسی جز یک دیوانه نمی‌تواند کارهای او را انجام ‌دهد.

وی در پایان صحبت‌های خود بیان کرد: من کوچک هم، گاهی از همین دیوانگی‌هایی سیف‌الله را دارم و هنگامی که در حال از پای درآمدن هستم به او فکر می‌کنم و گاهی هم به او زنگ می‌زنم. این‌جاست که فکر می‌کنم این دیوانه متاسفانه خودش را تکثیر می‌کند و من هم به نوعی سلول تکثیر شده او هستم و ارادت خاصی هم به او دارم.

سپس سیف‌الله صمدیان در میان تشویق‌های حاضران در سالن به صحنه آمد و گفت: می‌خواستم نقش بازی کنم و صحبت نکنم زیرا حرف‌هایی زده شد که ربطی به من نداشت اما چون این فیلم‌ها ناقص پخش شد، مجبورم کمی درباره آن توضیح دهم. من در رابطه با تئاتر واقعا کاری انجام نداده‌ام چون هیچ کاری در تئاتر و تسهیل آن صورت نگرفته است درست برعکس آنچه برای سینما اتفاق افتاد.

وی ادامه داد: در دوره‌ای با کمک آقای شریف‌خدایی و حسین پاکدل توانستیم 10 سال تئاتر ایران را جمع‌آوری کنیم، در مسابقه تصویر سال هم آن را رها نکردیم چون عکاسان تئاتر در حال زیاد شدن هستند.

بنیان‌گذار جشن تصویر سال ضمن بیان دلایل توجه به عکس تئاتر در پایان اظهار کرد: امیدوارم از سال جدید جشنواره عکس تئاتر ایران به انجمن فیلم و عکس تئاتر ایران تبدیل شود و بودجه‌ای برای هر نمایش در نظر گرفته شود که حداقل از آثار نمایشی تصویربرداری شود.

در این مراسم تندیس تصویر سال برای نخستین بار توسط عباس کیارستمی گارگردان شناخته شده کشور به صمدیان اهدا شد.