پایگاه خبری تئاتر: سیاوش طهمورث درباره وضعیت تئاتر کشور گفت: تئاتر را که نمی‌توانم کار کنم، اما آنچه که در هنر کشور می‌بینم یک فضای سست و بی‌پایه است و روز به روز هم این اتفاق شدیدتر می‌شود و بنیان آن از تلویزیون، سینما و تئاتر آغاز می‌شود. اگر دهه 60 را با دهه 90 مقایسه کنید، پس رفت هنر کشور واضح است.
وی درباره راهکار بهبود وضعیت هنر کشور اظهار داشت: مسئولان ما باید در مقابل هنر مسئول باشند، مسئولان ما باید جلوی ابتذال را بگیرند، هر کسی به هر بهانه‌ای می‌خواهد پول در بیاورد، کار هنری ما به نخود و لوبیا فروشی کشیده است، این شرم آور است که من لوح فشرده یک فیلم را از بقالی بخرم، این وحشتناک است، چراکه آن فیلم در همان حد است و ما هنر خود را تا بدین حد پایین آورده‌ایم.
این هنرمند پیشکسوت تصریح کرد: هر کسی می‌تواند در هر عرصه‌ای وارد شود، در عرصه هنر که دیگر همه می‌آیند، از آهن فروش گرفته تا نخود و لوبیا فروش، البته این افراد ارزش کار خود را دارند، اما ربطی به بنده که هنرمند هستم ندارند. مگر من می‌روم آهن بفروشم و یا اینکه متاسفانه آقای مدیری که در تلویزیون و یا در وزارت ارشاد است به چه حق و مجوزی رسانه می‌زند، شرکت فیلم‌سازی باز می‌کند، مگر مدیر نیست؟ خودش امضا می‌کند، خودش تولید می‌کند و خودش تحویل می‌دهد، این کارها درست نیست و با این وضعیت روزگار خوشی برای تلویزیون، سینما و تئاتر نمی‌بینم.
طهمورث در پاسخ به کارهای گذشته خود در تئاتر و نبود انسجام گروه‌های تئاتری گفت: در 45 سال گذشته چقدر نسبت به افزایش قیمت‌ها حق و دستمزد هنرمندان را بالا برده‌ایم و به همین تناسب بودجه هنر کشور چقدر افزایش داشته است. وزارت کار هنوز کار بازیگری من را به عنوان یک شغل نمی‌شناسد، شرم دارم به عرصه هنر بگویم شغل، بگویم حرفه، چراکه خیلی بالاتر از این حرف‌ها است.
وی تصریح کرد: متاسفانه امروز به بهانه اینکه می‌خواهیم به جوانان فرصت بدهیم، هر مبتذلی روی صحنه تئاتر می‌رود و هنرمندان پیشکسوت در خانه نشسته‌اند. 5 سالن داریم و سالی 1000 هنر آموز بیرون می‌دهیم.
این مدرس تئاتر با انتقاد به آموزش‌هایی که به دانشجویان تئاتر داده می‌شود، گفت: من نمی‌دانم در این دانشگاه‌ها استادها چه چیزی به دانشجویان یاد می‌دهند که وقتی می‌آیند حداقل شرم کنند که یک نمایش مبتذل روی صحنه نبرند. ما در آموزش ضعف داریم.
