پایگاه خبری تئاتر: هرچقدر در سال‌هاي دور فيلمسازان براي حضور فيلم‌شان در جشنواره فجر سر و دست مي‌شكستند، ظرف چند سال گذشته اين عطش فروكش كرده و در مقابل موجي راه افتاده كه ديگر خيلي از فيلمسازها تمايلي به شركت در اين رقابت سينمايي ندارند. سواي از اينكه مراحل توليد بعضي فيلم‌ها طولاني است و نسخه نهايي آنها در فاصله زمان مشخص شده از طرف جشنواره فجر به اين رويداد نمي‌رسد اما بعضي كارگردان‌ها هم تعمدا فيلم‌شان را به اين رويداد نمي‌دهند و اين مساله را با رسانه‌ها نيز در ميان مي‌گذارند.
در مورد چرايي چنين مساله بعضي‌ها معتقدند به همان اندازه كه جشنواره فيلم فجر نقش حمايتي از بعضي آثار دارد، براي برخي ديگر از فيلم‌ها مي‌تواند مخرب باشد. چندي پيش يكي از كارگردان‌ها به «اعتماد» گفته بود فيلمم نه‌تنها به هيچ بخش جشنواره راه پيدا نكرد كه اعضاي هيات انتخاب، داستان و قصه فيلم من را براي همه ارگان‌ها نقل كردند و همين باعث شد حرف و حديث‌هايي اطراف فيلم به‌وجود بيايد و اين قضيه در زمان اكران باعث گرفتاري‌هايي شد. اگر خاطرتان باشد سال گذشته كمال تبريزي صراحتا اعلام كرد كه جشنواره فيلم فجر تبديل شده به محلي كه دوستان ديگر و افرادي ديگر از نهادهايي به جز وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي به تماشاي فيلم‌ها مي‌نشينند .
آنها گزارش فيلم و آثار آن را به نهادهاي ديگر ارايه مي‌كنند و بعد از آن نهادها با وزارت ارشاد نامه‌نگاري مي‌كنند كه چرا فلان فيلم به يك مساله حساس اشاره كرده است؟ او به كليه فيلمسازان پيشنهاد كرد اگر فيلم‌تان موضوع حساسي دارد اصلا در جشنواره‌هاي فيلم فجر يا جشنواره‌هاي ديگر نمايشش ندهيد تا زماني كه نوبت نمايش عمومي برسد. به هر حال خبر رسيده كه داريوش مهرجويي فيلم «لامينور» را به جشنواره فيلم فجر نخواهد فرستاد و بعيد نيست حسن فتحي هم كه اين روزها روي پروژه سينمايي «مست‌عشق» كار مي‌كند در جشنواره فجر حضور نداشته باشد.
از طرفي بعضي فيلمسازها هم دليل اصلي بي‌رغبتي‌شان براي حضور در جشنواره را نوشتار تند بعضي از منتقدان در طول جشنواره اعلام مي‌كنند. آنها معتقدند گسترش فضاي مجازي در چند سال اخير باعث شده هر كسي نام خود را منتقد بگذارد و شان و منزلت فيلمسازان قديمي را ناديده گرفته و نكاتي را به عنوان ايراد درباره فيلم مطرح كنند كه هيچ ربطي به فيلم نداشته باشد و همين مساله به ظاهر پيش پا افتاده شرايط اكران را براي فيلم‌ها سخت مي‌كند . به همين دليل براي پرهيز از چنين هياهويي از حضور در جشنواره خودداري مي‌كنند.
همچنين به نوع نگاهي هم كه در سال‌هاي گذشته بر جشنواره فيلم فجر حاكم شده تا برخي از نهادها در كسب جوايز و سيمرغ سهم داشته چه‌بسا پيشتاز باشند هم بايد اشاره كرد كه مهم‌ترين دليل اين بي‌انگيزگي به شمار مي‌رود و همين مساله به خودي خود باعث دلسردي بعضي فيلمسازان مستقل مي‌شود .
در همين زمينه شهرام مكري به ايسنا گفته به عنوان فيلمسازي كه جشنواره فجر را تجربه كرده‌ام، احساس مي‌كنم آثار من با اين جشنواره در يك مسير قرار ندارند. پرسشي كه در اينجا مطرح مي‌شود اين است كه چرا مهم‌ترين گردهمايي سالانه سينماگران بعد از 40 سال قدمت نبايد در برگيرنده نظر همه نوع طيف فيلمساز باشد؟
