پایگاه خبری تئاتر: اهمیت هنر تئاتر و قدمت آن در کشور برزیل به عنوان میزبان جام جهانی و همچنین سه کشور آرژانتین، بوسنی و نیجریه به عنوان تیم‌های هم گروه تیم ملی فوتبال کشورمان، همانند اکثر کشورهای دیگر جهان از اهمیت بالایی برخوردار است و هر کدام از این سه کشور در زمینه تئاتر برای خود سبک‌ها و شیوه‌های منحصربفردی دارند که "تئاترو کولیون" به عنوان بزرگترین خانه‌های اوپرای جهان در آرژانتین، کارگردان برجسته‌ای مثل آگوستو بوآل که ابداع کننده "تئاتر ستمدیدگان" در برزیل، مرکز ملی تئاتر نیجریه با بیش از ده سالن نمایش به عنوان یکی از بزرگترین سالن‌های نمایش در دنیا و ... از نمونه‌های شاخص آن هستد. در این راستا، بی‌تردید جایگاه تئاتر در دو کشور آرژانتین و برزیل قابل مقایسه با کشورهای بوسنی و نیجریه نیست. در واقع علاوه بر پیشینه طولانی هنر تئاتر در این دو کشور بزرگ آمریکای لاتین، این دو کشور هنرمندان بزرگ و تاثیرگذاری به تئاتر جهان معرفی کردند، اما به هر روی تئاتر در دو کشور بوسنی و نیجریه نیز از اهمیت بالایی برای مردم و هنرمندان این کشور برخوردار است.
بزرگترین خانه اوپرای جهان در قلب آرژانتین
شهر بوینس‌آیرس به عنوان پایتخت کشور آرژانتین یکی از بزرگترین مراکز تئاتر دنیا محسوب می‌شود. علاوه بر این، "تئاترو کولیون" به عنوان یکی از بزرگترین خانه‌های اوپرای جهان، با برنامه‌اش تحت عنوان "کاله کورینتس" یا "خیابان کورینتس" اعتباری ملی و بین‌المللی دارد، که مترادف با هنر است. این برنامه "خیابانی که هرگز به خواب نمی‌رود" نامیده می‌شود و گاهی اوقات به بزرگراه بوینس‌آیرس اشاره می‌کند. نسبت صحنه‌های نمایش به ازای هر فرد در این کشور یکی از بالاترین نسبت‌ها در آمریکای لاتین است.
دیگر اینکه بسیاری از شیوه‌های بزرگ در هنرپیشگی، موسیقی و فیلم از تعدادی از این تئاترها آغاز شده است. "تئاتر ژنرال سن مارتین" یکی از معتبرترین نمونه‌ها در کنار خیابان کورینتز است. "تئاتر ناسیونال سروانتس" به عنوان یک تئاتر ملی در آرژانتین طراحی شده است. تئاتر مهم دیگر این کشور، "ایندپنسیا" در مندوزا قرار دارد و فلورنسیو سانچز و گریسلدا گامبارو از نمایشنامه‌نویسان معروف آرژانتینی هستند که آثارشان در سراسر جهان و به زبان‌های مختلف روی صحنه رفته است.
آگوستو بوآل و تئاتر ستمدیدگان در برزیل
اما علاوه بر طبیعت بکر آمازون، فوتبال تکنیکی، کارناوال‌های مشهور و موسیقی سامبا، کشور برزیل به وسعت یک قاره و جمعیتی بیش از ۱۵۰میلیون نفر، به عنوان میزبان جام جهانی فوتبال، در زمینه تئاتر نیز همانند همسایه جنوبی‌اش حرف‌های زیادی برای گفتن دارد.
آگوستو بوآل، ژورژه آمادو، ماشادو آسیس، ناتالیا دیل و جیووانا آنتونلی از جمله بازیگران، نمایشنامه‌نویسان و کارگردانان شناخته شده و تاثیرگذار تئاتر معاصر برزیل هستند که می‌توان از آنها یاد کرد.
آگوستو بوآل ، نویسنده و کارگردان بلند آوازه برزیلی و حامی تئاتر ستمدیدگان ، دانش‌آموخته تئاتر دانشگاه کلمبیا بود. او اوایل دهه 60 میلادی، تئاتر ستمدیدگان را به عنوان ابزاری جهت ایجاد گفت‌وگو میان تماشاچی، نمایشنامه‌نویس، کارگردان و بازیگران بنیان گذارد تا مشوقی برای فعالیت‌های سیاسی باشد.بوآل که در خلال سال‌های 1964 تا 1985 برای حکومت خودکامه برزیل تهدیدی محسوب می‌شد، بارها دستگیر، زندانی و شکنجه شده و در نهایت به مدت 15 سال به آرژانتین تبعید می‌شود و در همانجا اولین کتاب خود را با نام "تئاتر ستمدیدگان" به چاپ می‌رساند. او به مدت 12 سال شیوه انقلابی خود در تئاتر را در اروپا و پاریس آموزش داده و مراکز مختلف فرهنگی برای تهیدستان و جشنواره تئاتری نیز برای این قشر تدارک می‌بیند.
ماشادو د آسیس ، با نام اصلی "ژواکیم ماریا ماشادو د آسیس، نیز از دیگر نمایشنامه‌نویسان و نویسنده داستان کوتاه بسیار معروف اهل برزیل است. از ماشادو د آسیس، به عنوان بزرگترین نویسنده ادبیات برزیل نام برده می‌شود. او هر چند در زمان حیاتش به محبوبیت گسترده‌ای خارج از مرزهای برزیل دست نیافت اما امروزه بسیاری از آثارش به زبان‌های مختلف در سراسر جهان ترجمه شده و نمایشنامه‌هایش نیز در کشورهای مختلف داجحرا می‌شود. آثار او تاثیر بسزایی در ادبیات برزیل در مدارس و دانشگاه‌ها در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم داشته است.
همچنین فستیوال تئاتر برزیل که هر ساله در ماه نوامبر در شهر سائوپولو برگزار می‌شود یکی از معروف‌ترین فستیوال‌های تئاتری جهان است. همچنین مجله Revista de Theatre de SBAT مهمترین نشریه تئاتری کشور برزیل محسوب می‌شود که قدمت آن به ۷۰ سال می‌رسد و تا چندی پیش چهارصد و نود و چهارمین شماره خود را منتشر کرد. این مجله در سراسر کشور برزیل منتشر می‌شود و سالی چهار بار توسط انجمن نویسندگان تئاتر برزیل به چاپ می‌رسد.
مرکز ملی تئاتر نیجریه؛ یکی از بزرگترین مجموعه نمایشی دنیا
مرکز ملی تئاتر نیجریه که ساخت آن در سال 1973 میلادی توسط یک شرکت بلغاری آغاز شده و طی دو سال آماده بهره‌برداری شده، رسما در ماه سپتامبر سال 1976 و حدود شش ماه قبل از آغاز دومین جشنواره هنر و فرهنگ سیاهپوستان جهان و آفریقا که نیجریه میزبانی آن را بر عهده داشت، افتتاح شد.
مرکز ملی تئاتر نیجریه در زمینی با مساحت بیش از 23 هزار مترمربع و ساختمانی با ارتفاع 31 متر دارای بیش از 10 سالن است که بزرگترین آن سالن اصلی نمایش با گنجایش 5 هزار صندلی یکی از عظیم‌ترین سالن‌های نمایش در دنیا محسوب می‌شود. دیگر سالن‌های این مجموعه شامل دو سالن نمایش فیلم، نمایشگاه، کنفرانس، مراسم و سالن تشریفات جهت ملاقات میهمانان و.... است.
این مرکز، نه تنها محل آموزش و اجرای تئاتر است بلکه در سایر زمینه‌های هنری و فرهنگی شامل نمایش فیلم، اجرای موسیقی، نقاشی، کاریکاتور و نمایشگاه‌های متعدد هنری و فرهنگی نیز فعال است و هر ساله میزبان بسیاری از رویدادهای فرهنگی و هنری ملی و بین‌المللی در نیجریه می‌باشد.
همچنین کارناوال عظیم ابوجا که هر ساله در ماه نوامبر در این کشور برگزار می‌شود یکی از مهمترین رویدادهای نمایشی قاره آفریقا است و هر ساله گردشگران و هنرمندان بسیاری از سراسر دنیا برای تماشای این کارناوال به این کشور آفریقایی سفر می‌کنند.
جشنواره تئاتر MESS؛ نماد مقاومت فرهنگی در بوسنی
کشور بوسنی تنها هم گروه اروپایی تیم ملی فوتبال کشورمان در جام جهانی برزیل که در سومین بازی روبروی تیم ملی ایران قرار می‌گیرد.
تئاتر در کشور بوسنی نسبت به سینما از سابقه و قوت بیشتری برخوردار است ولی به جز موارد معدود و انگشت‌شمار، اصولا نه تئاتر و نه سینمای ملی کشور بوسنی حرفی برای گفتن ندارند. در دوران جنگ تئاترهایی با مضامین جنگی رونق بیشتری داشت و در حال حاضر نیز ساخت فیلم درباره حقایق پنهان جنگ، سوژه جذابی برای تهیه‌کننده‌ها و کارگردانان محسوب می‌شود. در شهر سارایوو فقط 8 سینما و 5 سالن تئاتر وجود دارد.
بین سال‌های 1992 تا 1996 که سارایوو در محاصره بود و هر روز گلوله باران می‌شد تنها راهی که از ان طریق کالاهایی به شهر می‌‌رسید تونلی بود که شهروندان بومی کنده بودند. از نکته‌های جالب توجه اینکه فیلم و پوستر تئاتر، جزء وسایلی بودند که از این طریق وارد شهر می‌شده است و در حالی‌که خیلی‌ها سعی می‌کردند شهر را ترک کنند، بازیگران، کارگردانان و فیلمسازان و نیز آنچه که دلیل به وجود آمدن "جشنواره فیلم سارایوو" بود در سال 1995 از طریق تونل سارایوو به این شهر وارد شدند.
جشنواره بین‌المللی تئاتر عروسکی بوسنی و هرزگوین که در سه شهر بوگوئینو، دونی واکوف و گورنی واکوف این کشور برگزار می‌شود به همراه جشنواره بین‌المللی تئاتر MESS ، که تاکنون پنجاه‌وچهار سال برگزار شده یکی از مهمترین جشنواره‌های تئاتر در این کشور است. "MESS"، ترکیبی از حروف اول کلمات "male eksperimentalne scene" است و در زمان شروع آن این رویداد پذیرای گروه‌های تئاتر از سراسر دنیا بوده است. در زمان محاصره، برگزاری جشنواره سنتی را مشکل کرده بود، ولی سازمان دهندگان MESS به اجرا و میزبانی این نمایشات ادامه دادند. بازیگران در بیمارستان‌ها و پرورشگاه‌ها به اجرا نمایش می‌پرداختند. MESS از اساتید، دانشمندان و بازیگران بین‌المللی برای ایراد سخنرانی و ارائه نمایشگاه دعوت می‌کرد. یکی از این اجراها در حیاط خانه نیهاد کرسولیاکوویچ، که هم اکنون مجری طرح و تولید این جشنواره است، برگزار شد. همسایگانی که برای آوردن آب از کنار خانه او می‌گذشتند شاهد این نمایش بودند و در آن شرکت می‌جستند.
جشنواره MESS که از سال 1997 به صورت منظم برگزار می‌شود، امروز به عنوان یکی از مهمترین رویدادهای تئاتری در جنوب شرقی اروپا شناخته می‌شود.
