پایگاه خبری تئاتر: نشست رسانه ای نمایش «هیولاخوانی» ظهر امروز یکشنبه 25 خرداد ماه با حضور کارگردان و بازیگران این اثر نمایشی در سالن کنفرانس تئاتر شهر برگزار شد. در این نشست خبری علاوه بر محمد یعقوبی کارگردان، آیدا کیخایی، احمد ساعتچیان و ناصر عاشوری بازیگران این اثر نمایشی حضور داشتند.
یعقوبی در ابتدای نشست درباره این اثر نمایشی عنوان کرد: «هیولاخوانی» قرار بود دو سال قبل به اسم «اسفل السافلین» اجرا شود و در طول این دو سال ما در حال مذاکره با شورای نظارت بودیم و نغمه ثمینی نویسنده کار نیز تلاش کرد تا نمایشنامه را بدون اینکه ارزشهای آن کم شود، تغییر دهد.
وی درباره شکل گیری این نمایشنامه متذکر شد: روزی ثمینی به من زنگ زد و گفت که دوست دارد از روی یکی از نمایشنامه های من که «از تاریکی» نام دارد، اقتباس کند. من یکی دیگر از ایده هایم را برایش تعریف کردم اما او نغمه‌وار ایده من را به نمایشنامه تبدیل کرد. من غیر از تئاتر شهر نمی توانم این نمایش را در سالن دیگری اجرا کنم بنابراین از سال 90 تا امروز منتظر اجرا در تئاتر شهر ماندم چون این نمایش مخصوص تماشاگر تئاتر شهر است. من حتی حاضر شدم در کارگاه نمایش هم به صحنه بروم چون هدفم اجرای این نمایش در تئاتر شهر بود.
در ادامه احمد ساعتچیان درباره حضورش در این نمایش گفت: اولین همکاری من با گروه تئاتر «این روزها» به سال گذشته و بازی در نمایشهای «مرد بالشی» و «شام با دوستان» بر می گردد. یعقوبی فضای بسیار خوبی برای بازیگرانش به وجود می آورد که برای من لذت بخش و دلنشین است. خوشبختانه تئاتر برای او بسیار جدی است و این خصوصیت او را می پسندم.
وی ادامه داد: «هیولاخوانی» هشتمین متنی است که از نغمه ثمینی بازی می کنم و شیوه کار او را کاملا می شناسم. ترکیب نوشته ثمینی با کارگردانی یعقوبی فرصت مناسبی بود که من روی هوا آن را زدم.
آیدا کیخایی دیگر بازیگر این نمایش نیز متذکر شد: وقتی دو سال قبل یعقوبی می خواست این نمایشنامه را به صحنه ببرد برای من بسیار جذاب بود که زودتر متن را بخوانم و ببینم که او چطور می خواهد نمایشنامه ای از یک نویسنده دیگر کار کند. زمانی که متن به دستم رسید برایم این مسئله بسیار مهم بود که حتما در نمایش نقشی داشته باشم. مثل نمایش«نوشتن در تاریکی» که بازهم به شدت حضور در آن برایم اهمیت داشت و مهم نبود که نقش کوچکی بر عهده دارم اما در این نمایش خوشبختانه نقش متفاوتی برای من وجود دارد.
ناصر عاشوری نیز درباره حضور در این نمایش توضیح داد: آشنایی من با محمد یعقوبی به سال 75 باز می گردد که من دوم دبیرستان بودم و به دیدن نمایش«شب بخیر مادر» وی رفتم. مخاطبان بیشتر من را در کارهای قطب الدین صادقی که در آثار کلاسیک و زبانی آرکائیک تخصص دارد، دیده اند اما به محض اینکه برای حضور در این نقش با من تماس گرفته شد، خوشحال شدم و در همان خوانش اول پذیرفتم که به رغم کوتاهی نقش، آن را بازی کنم.
وی ادامه داد: گروه از نقشی که من در نمایش بازی می کنم برای من مهتر است. حضورم در این نمایش کاملا متفاوت با نقشهایی است که پیش از این بر عهده داشتم. به نوعی این نقش نیاز به بازی نکردن روی صحنه دارد که برای من که کمتر تجربه بازی در چنین نقشهایی را دارم، سخت بود.
یعقوبی در ادامه با اشاره به اینکه حال جسمی علی سرابی بازیگر نمایش رو به بهبود است، درباره پروژه دیگری که با سرپرستی وی با نام «25» در فرهنگسرای نیاوران اجرا می شود، توضیح داد: سال 90 متوجه شدم که هنرجویان کلاس فیلمنامه نویسی استاد سمندریان بسیار نا امید هستند و نمی‌دانند چه باید بنویسند. بچه های دانشکده های مختلفی هم که من در آنجا تدریس می کنم نیز همین وضعیت را داشتند بنابراین به آنها پیشنهاد دادم که نمایشنامه «رقص کاغذ پاره ها» را که در یک مکان واحد می گذرد برای اجرا انتخاب کنند و من برایشان مکان اجرا بگیرم.
وی درباره استفاده از نام 25 که به نوعی تبدیل به موتیفی در آثار وی شده است، توضیح داد: اتفاق مهم این است که در این پروژه 8 نمایشنامه نویس و 12 کارگردان به تئاتر ایران معرفی شدند و من علاقمندم که کارهای برگزیده ای که با استقبال روبرو می شوند در مکان دیگری هم به صحنه ببرند. عدد 25 ایهام دارد و احتمالا از لحاظ مضمونی ممیزپسند نیست. اما در چند ماه گذشته وضعیت شورای نظارت بسیار مناسب شده که آن هم به خاطر حضور رضا دادویی است چون هدفش ساخته شدن یک کار است نه جلوگیری از آن. این پروژه شاید در دولت قبل اجازه اجرا پیدا نمی کرد.
وی درباره استفاده از نمایشنامه نویسنده ای دیگر گفت: من قبلا هم نمایشنامه «تا فردا» نوشته ریما رامین فر را اجرا کرده بودم. معمولا به شاگردانم توصیه می کنم خودتان نمایشنامه هایتان را کارگردانی کنید اما ثمینی بر خلاف من فکر می کند و همین امر کار را برای من راحت‌تر می کرد. وقتی نمایشنامه شخص دیگری را کار می کنید، می توانید پیچ و مهره های آن را باز کنید. الان با خواندن این نمایشنامه می توانم بگویم چقدر نغمه ثمینی نویسنده را می شناسم.
کارگردان «خشکسالی و دروغ» متذکر شد: این کار تجربه خوشایندی برای من به حساب می آید و باعث شد که بیشتر با نویسنده در تماس باشم و درباره برخی صحنه ها از او سوال کنم. حتی ثمینی چندین بار پایان نمایش را تغییر داد و آخرین بازنویسی متعلق به 5 روز قبل است. من این اجرا را محصول دوره دادویی می دانم چون کار در دولت قبل نتوانست اجرا بگیرد.
کارگردان « نوشتن در تاریکی» و «یک دقیقه سکوت» در پایان درباره وضعیت قرارداد این نمایش توضیح داد: تا این لحظه ما هیچ قراردادی برای اجرای نمایش نداریم و به نظر می رسد که باید با قرارداد گیشه کار را اجرا کنیم. من در نیاوران و ایرانشهر همیشه قبل از اجرا قرارداد امضا کرده ام اما متاسفانه به همین دلیل که هنوز قراردادی با ما بسته نشده مجبور شدیم بلیت های مهمان را کاهش دهیم. معتقدم هرچقدر هم که مرکز هنرهای نمایشی با کمبود بودجه روبرو باشد باید تالارهای کوچک را از لحاظ مالی حمایت کند.
نمایش «هیولاخوانی» از 23 خرداد ماه با بازی آیدا کیخایی، احمد ساعتچیان، علی سرابی و ناصر عاشوری در تالار چهارسو مجموعه تئاتر شهر روی صحنه رفته است.
