پایگاه خبری تئاتر: بهروز غریب‌پور نویسنده، کارگردان و استاد نمایش عروسکی درباره فعالیت‌های خود در این روزهای قرنطینه گفت: سال 1353 و در شرایطی که من افسر وظیفه و فرمانده دسته زرهی بودم، در حالی‌که از دریچه تانک‌ام سرم را بیرون آورده بودم، در میان گردوغبار ناشی از حرکت تانک و در بیابان‌های گیلان‌غرب، در حال خواندن "زوربای یونانی" اثر نیکوس کازانتزاکیس بودم؛ بنابراین من از هر فرصتی برای دیدن، خواندن و شنیدن استفاده می‌کنم و این روزها هم استثنا نیست و من تا آنجا که به خانواده مربوط می‌شود، در جمع هستم و تا آنجا که به استراحت‌ام ربط دارد از آن می‌زنم که بیاموزم.
او در ادامه درباره اینکه در سال جدید قصد دارد چه نمایشی را به صحنه آورد، عنوان کرد: امسال غافل از اینکه کرونائی می‌آید و هستی جهان را به یغما می‌برد، بیاد "طاعون" آلبر کامو افتادم و با همکاری آران و پسرم، پی‌دی‌اف ایتالیائی آن را به دست آوردم تا براساس آن نمایشنامه‌ای بنویسم؛ این روزها در حال دوباره‌نویسی آن هستم؛ در صورتی‌که "اپرای همای و همایون" را نتوانم اجرا کنم، تلاش خواهم کرد که "طاعون" را به صحنه آورم.
سرپرست گروه تئاتر آران با بیان اینکه پیش از شیوع کرونا ویروس، تئاتری‌ها سال سختی داشتند، اظهار کرد: این ویروس مرگبار بر آن سختی افزود و معلوم نیست تا کی ادامه خواهد داشت. البته ما ملت ققنوسی هستیم و بلدیم که از خاکستر برخیزیم و تئاتری‌ها هم از این خصلت برخوردارند و با مساعدت نهادهای مسئول راهی پیدا خواهند کرد که برخیزند.
غریب‌پور در ادامه افزود: متاسفانه فعلاً همه سر درگم هستند و به همین دلیل معلوم نیست با این بودجه حداقلی حوزه تئاتر آیا می‌توان خسارات وارده بر تئاتری‌ها را جبران کرد یا خیر؟ اخیراً خانه تئاتر همت کرده و به اعضای خود از جمله من، یک ماسک پارچه‌ای، دو بطری بسیار کوچک مواد ضدعفونی‌کننده و سه بن پنجاه هزار تومانی هدیه داده‌اند؛ این هدیه مضحک نشان از اوضاع وخیم مالی تئاتر دارد؛ کوه موش زائید و یک ماسک برای تمام یک خانواده هدیه داده‌اند! من به شوخی به همسرم پیشنهاد کردم که یک روز در میان از این ماسک اهدائی استفاده کنیم... از این شوخی تلخ که بگذریم، ناامید نیستم...
منبع: هنرآنلاین
