پایگاه خبری تئاتر: این نمایشنامهنویس و کارگردان تئاتر از دغدغهاش برای ساخت یک فیلم سخن گفت و از دشواری خلق اثر هنری در شرایطی که آینده مشخصی برای این ارایه آن وجود ندارد.
او در آغاز این گپ و گفت از این موضوع سخن گفت که تعطیلی برای هنرمندان اتفاقی غریب نیست و در عین حال ادامه داد: طبیعتا کار نویسندگان هرگز تعطیل نمیشود ولی هنرمندانی که کارشان وابسته به دیگران است، ممکن است در شرایط خاص، دچار بیکاری شوند اما اصولا اهالی هنر به این بیکاریها عادت دارند و برایمان خیلی غیرطبیعی نیست. من هم این روزها مشغول مطالعه و نگارش هستم.
این هنرمند که در کارنامه هنریاش، نگارش و اجرای نمایشهایی مانند «تکیه ملت»، «در شورهزار» و «مضحکه شبیه قتل» را دارد، سپس درباره شکلگیری اثر هنری در شرایطی مانند بحران کرونا، گفت: درست است که خلق اثر هنری به خلوت نیاز دارد ولی در عین حال نگرانی برای آینده این خلق، مانند سم است. این روزها فرصتی مغتنم دست داده برای خلوت و یکجانشینی و شکل دادن ایدههای گوناگونی که هر یک از ما در ذهن داشتهایم و داریم ولی نگرانی از چگونگی ساخت و آینده اثری که خلق میشود، هم وجود دارد؛ درواقع این خلق هنری و این نگرانی همجوار یکدیگر هستند.
او توضیح داد: به طور مثال اینکه وقتی نمایشنامهای نوشته شد، سرنوشت اجرای آن چه خواهد شد، این خود دغدغهای است که همراه ماست.
کیانی که این روزها بیشتر روی یک فیلمنامه کار میکند، در ادامه از آرزوی خود برای ساخت فیلم سخن گفت و افزود: فیلم ساختن جزو آرزوهای هنوز محقق نشدهی من است. همیشه وضعیت بهگونهای بوده که فرصت فیلم ساختن نیافتهام ولی امیدوارم این بار شرایط طوری پیش برود که این آرزو محقق شود؛ چون به هر صورت دوست دارم به تدریج فیلم ساختن را هم تجربه کنم.
این مدرس تئاتر اضافه کرد: برای ساخت فیلم چندین طرح داشتم ولی حالا روی یکی از طرحها متمرکز شدهام. در وهلهی اول باید در مورد فیلمنامه به نتیجه دلخواهم برسم، هم از نظر هنری و هم تولید. بهگونهای که بتوان با کمترین هزینه آن را ساخت.
او تاکید کرد: ساخت کار اول در سینما بسیار مهم و حساس است. این اثر باید طوری باشد که بتواند تهیهکنندهای جذب کند، با سرمایه مناسبی ساخته شود و حاصل آن هم خوب و قابل قبول باشد؛ چراکه بسیاری از افراد با ساختن اولین فیلم، ناپیدا میشوند؛ بنابراین آدم باید طوری عمل کند که امکان ادامهی کار داشته باشد.
کیانی برای ساخت اولین فیلم خود، فیلمنامهای کم پرسوناژ انتخاب کرده است و درباره آن گفت: ماجرای این فیلم در دوره معاصر میگذرد؛ با محوریت انتخاب زندگی و مرگ. به این صورت که شخصیتی باید با شرایطی خاص و ویژه بین مرگ و زندگی، دست به انتخاب بزند. عمده اتفاقات هم در فضای بسته میگذرد و نام موقت آن «برای زندهها» است.
او که سالها پیش نمایشهای «همسایه آقا» و «اهل قبور» را اجرا کرده بود، ادامه داد: بسیار علاقهمند بودم این نمایشها را هم در قالب فیلم هم بسازم چون هر دو، نمایشنامههایی معاصر بودند و قابلیت تصویری خوبی داشتند ولی فرصتی دست نداد و بعد از آن هم به این نتیجه رسیدم که برای شروع فیلمسازی، سرمایه حرف اول را میزند و بهتر است اثری کم خرجتر و کم پرسوناژتر دست بگیرم.
کیانی در پایان درباره وضعیت اجرای نمایش «محکمهای بر سر سایه خر» که قرار بود نیمه دوم فروردین امسال در تئاتر شهر به صحنه برود، گفت: شورای نظارت و ارزشیابی مرکز هنرهای نمایشی اعلام کرد این متن که نوشته فردریش دورنمات است، مشکلی برای اجرا ندارد. قرار بود پیش از عید تمرینمان را آغاز کنیم که با بحران کرونا روبهرو شدیم ولی کماکان معتقدم تالار چهارسو تئاتر شهر سالن مناسبی برای این اثر پُر پرسوناژ نیست و اگر قرار باشد نمایش در این سالن اجرا شود، ناچارم متن را تغییر بدهم و برخی از شخصیتها را حذف کنم و به این شکل، به کار لطمه وارد میشود.
منبع: خبرگزاری ایسنا