پایگاه خبری تئاتر: متاسفانه در دورانی زندگی می کنیم که حاشیه سازی، دنبال اخبار مطبوعات زرد!، توهین و تهاجم قضاوت بدون اشراف و آگاهی مُد روز شده....تمام اخبار مملکت خلاصه شده در عروسی و مهریه یک بازیگر یا شلوارک فلان گروه هنرمندان و کلی از این حواشی که حتی ارزش گفتن نداره چه رسد به بزرگ نمائی...متاسفانه قشر هنرمند آسیب پذیرترین طبقه شدند برای این گونه حملات و قضاوت ها...متاسفانه حضور و ارتباط در شبکه های اجتماعی به جای این که ارتباط هنرمندان را با مردم مستقیم و بی واسطه و صمیمی تر کند به دیگران و همین مردم اجازه داده با بددهنی ، بی تربیتی و هتاکی و حتی وقاحت اولین قضاوت های خود را به زبان بیاورند...مطلبی که می نویسم فقط دفاع از اتفاقی که دوشب گذشته بخاطر آن یک گروه تحت فشار هستند، نیست...اتفاق ،جریان خطرناکی است که پرده از خشم پنهان و رفتار ویران گر و از بین رفتن فرهنگ و ادب نقد و انتقاد بر می دارد..ما حق داریم و می توانیم از اثری به هر دلیل دقیق و اصولی انتقاد کنیم، بپرسیم و حتی به چالش بکشیم اما با چه ادبیاتی؟
خلاصه کنم:
از پریشب که پخش سریال پر زحمت " هفت سنگ" آغاز شده موجی از حملات و هتاکی هایی که حتی بعضی قابل اشاره کردن هم نیست به این گروه آغاز شده...از سارقان ادبی و بی اخلاق ها و ....تا بماند!
دوستان و یاران و خوانندگان عزیز..اگر این عده به جز صرف زمان پای اینترنت جهت چت و فیس بوک و اینستاگرام و رفع کنجکاوی های مجله زردگونه، زحمت می کشیدند اخبار هم مرور می کردند متوجه می شدند که سازندگان اثر (کارگردان و نویسندگان) از ابتدا اعلام کرده بودند که هفت سنگ برداشت و اقتباس از سریال مدرن فامیلی است که در قسمت های نخستین شباهت ها بیشتر و به مرور رنگ خودش را پیدا می کند و قصه هایی مستقل تر از آن مجموعه خارجی خواهد داشت...این که سازمان صدا و سیما و حوزه نظارت اجازه نمی دهند سازندگان این اقتباس را در تیتراژ ذکر کنند چون آن سریال امریکائیست، تقصیر کیست؟ مسئولینی که حاضر نیستند بپذیرند مردم ماهواره می بینند و پیکان اتهام "سرقت ادبی!" گلوی سازندگان را نشانه می گیرد.
آیا باید تاوان چنین تفکرات و سیاست هایی را گروهی که در حد توانشان یک سال زحمت کشیدند بپردازند؟ باید اول پرسید و تحقیق کرد بعد قضاوت و نقد؟ خیلی خوشحال می شویم بدانیم این خیل منتقد خبر دارند چه مراحلی طی می شود تا بالاخره فیلمنامه یک مجموعه تصویب و اجازه ساخت می گیرد؟ چرا فکر می کنید در قشر نویسندگان خلاقیت وجود ندارد که کپی کردند/ چرا فکر نمی کنید چقدر محدودیت و فشار تصویبی وجود دارد که سازنده را به این مسیر تحمیلی هدایت میکند؟ دست بر قضا باید با احترام ذکر کنم پنج نویسنده برای تطبیق حتی یک سریال اقتباسی با شئونات ایرانی، قابل پخش و تصویب در تلویزیون نه تن
ها زیاد نیست کم هم هست!!!
قصد من دفاع از ساختار، کارگردانی، بازیگری، تصویربرداری، گریم، صدابرداری و موسیقی و تدوین مجموعه اصلن نیست چون فضای ایجاد شده اصل جایی برای نقد باقی نگذاشت...از همان پخش قسمت اول شلیک ها آغاز شد...
این یادداشت گلایه از مردمی است که به راحتی بر مسیر شایعات، حملات، تهمت ها حرکت می کنند بدون داشتن آگاهی و اشراف از شرایطی که پشت این صفحه ی جادویی نقش بسته و یا پشت هر اتفاقی نقش می بندد...
..مَنشی که هدفش رو در رو قرار دادن طبقات مختلف مردم با اندیشه و ایدئولوژی متفاوت است به جای گسترش فرهنگ تعامل و گفتگو..ترویج فرهنگ خاله زنک بازی و حاشیه سازی و کنجکاوی های غیر اخلاقی ..دیروز شلوارک و مهریه بود امروز کشف ما سارقین ادبی...خدا به فردا و نفر بعدی رحم کند..