پورفرج گفت: نسل بازیگران نیاز به یک پوست اندازی دارد البته به این معنی نیست که بازیگران قدیمی‌تر نباشند بلکه در کنار یکدیگر خروجی مثبت تری داشته باشند.

پایگاه خبری تئاتر: نوید پورفرج بازیگر سینما درباره روند کاری این روز‌های خود گفت: تا جایی که امکان دارد در منزل به سر می‌برم و در حال فیلم دیدن، کتاب خواندن، ورزش و ... هستم، چون تمام تلاشم این است که نسبت به کار‌های قبلی پیشرفت داشته باشم و امیدوارم جدیدترین پروژه به گونه‌ای باشد که با نقش چالش برانگیزی روبرو شوم تا بتوانم خودم را محک بزنم.

بازیگر «مغز‌های کوچک زنگ زده» در پاسخ به این سوال که ایفا و انتخاب نقش‌های متفاوت تا چه حد برای او از اهمیت برخوردار است، بیان کرد: یک سری از دوستان می‌گفتند بیشتر نقش‌ها برون گراست، اما من به آن‌ها می‌گفتم اشکالی در این موضوع نمی‌بینم، چون مهم تفاوت در ایفای آن هاست چنانچه در دنیای واقعی هم بیش از هشتاد درصد مردم برون گرا هستند و از هرکدام شخصیتی متفاوت می‌بینیم.

او افزود: تمام تلاشم این است که بتوانم نقش‌های متفاوتی را انتخاب و ایفا کنم، ولی اگر این اتفاق نیفتاد سعی می‌کنم در اجرا متفاوت باشم. در چند سال اخیر هم این رویکرد را پیش گرفتم و البته بسیار دشوار است، چون حس می‌کنم لب مرزشخصیت پردازی حرکت می‌کنم مرزی که با کوچکترین اشتباه شما را در دام بازی‌های تکراری می‌اندازد و بسیار باید مراقب بود، امیدوارم بتوانم تفاوتی که مد نظرم است را به وجود بیاورم.

پورفرج با تایید این مطلب که هر بازیگری برای پیشرفت نیاز به بالا بردن سطح دانش، ورزش، تمرینات بیان و در کل رعایت اصول بازیگری در همه سطوح دارد، گفت: اگر بازیگری قرار باشد این کار‌ها را انجام ندهد قطعا چیزی برای ارائه نخواهد داشت و برای ورود به سینما و ماندگاری باید دست به دامن معجزه شود.

بازیگر «مغز استخوان» درباره ریسک پذیری بیشتر کارگردان‌ها برای معرفی بازیگران جدید و مستعد بیان کرد: به طور قطع سینما به این ریسک پذیری نیاز خواهد داشت، چون نسل بازیگران نیاز به یک پوست اندازی دارد البته به این معنی نیست که بازیگران قدیمی‌تر نباشند بلکه در کنار یکدیگر می‌توانند خروجی بسیار مثبت تری داشته باشند و همه خوشحال خواهند شد، ولی باید به این موضوع هم توجه داشت که بازیگر مستعد به شدت کمیاب است و به راحتی پیدا نمی‌شود پس می‌توان گفت برای معرفی بازیگر نیاز به چند اتفاق داریم یعنی هم ریسک پذیری نیاز است و هم بازیگری که سطح خود را بالا برده باشد تا بتواند انتخاب شود و مهمتر از همه پروتکلی که این دو طیف را به هم برساند.

پورفرج در خصوص تاثیر تئاتر در شکل گیری یک بازیگر حرفه‌ای بیان کرد: در این زمینه نمی‌توانم درباره همه نظر بدهم، اما به شخصه منتظر نقشی خوب فارغ از بلند یا کوتاه بودن در تئاترهستم تا با جان و دل اعلام همکاری کنم، ولی تا الان کار‌هایی که پیشنهاد شده را دوست نداشتم و رد کردم. در کل رفتن روی صحنه تئاتر موقعیت ویژه‌ای است که برای پرورش هر بازیگری می‌تواند تاثیرگذار باشد.