حرف‌های بهمن حبشی که هفته گذشته در مورد جلوگیری از دادن مجوز در شکل کنونی به سریال‌های نمایش خانگی گفته و آن را به «سریال‌سوزی» تشبیه کرده بود، بیشتر از آن که بتواند در چارچوب دلسوزی سازمان سینمایی برای سازندگان سریال‌های ویدیویی تفسیر شود، نشان از توافقاتی انجام شده‌ای می‌دهد که وزارت ارشاد با سازمان صداوسیما داشته است!

پایگاه خبری تئاتر: دعوای میان این دو نهاد دولتی بر سر متولّی بود در تصمیم‌گیری بر سر تولید و نمایش فیلم و آثار ویدیویی در بستر فضای مجازی، از زمان جدی شدن موضوع فعالیت VODها در سازمان سینمایی و IPTV ها در صداوسیما شدّت گرفت.
نمود بیشتر این اختلاف بنیادی بر چگونگی و نحوه نظارت داشتن و دادن مجوز به محصولات نمایش خانگی بود که به گفته مسئولان تلویزیون باعث بروز و به وجود آمدن نوعی دوگانگی در تولیدات ویدیویی شده بود.

دامنه این اختلافات هر روز بیشتر و بیشتر می‌شد تا اینکه با حرف‌هایی که بهمن حبشی در هفته گذشته گفت، مشخص شد که ارشاد در این ماجرا عقب کشیده و در حال حاضر کفه ترازو به نفع صداوسیما سنگین گشته است!
در همین باره و براساس آنچه که از گوشه‌و‌کنار شنیده شده، گویا در توافقاتی میان ارشاد و صداوسیما -که فعلاً قرار هم نیست رسانه‌ای شود-، مسئولیت مدیریتی و تصمیم‌گیری در مورد تمامی امور مربوط به اعطای مجوز، نظارت کامل بر محتوا و همه مسایل مربوط به تولیدات شبکه نمایش خانگی از دایره اختیارات ارشاد خارج می‌شود و زمام امور به دست صداوسیما می‌افتد.

لازم به توضیح است که از نگاه صداوسیما پررنگ شدن اختلافات میان ارشاد و این سازمان، بیشتر از آنکه مربوط به الزامات حکومتی و گسترش دایره مدیریتی در حوزه تولیدات ویدیویی باشد، به میزان تفاوت‌ها و شکل دوگانه تولیدات سریال‌های صداوسیما و نمایش خانگی ارتباط دارد.

به نظر می‌رسد که سریال‌های تلویزیونی با وجود الزامات و محدودیت‌های شکلی و محتوایی که در نشان دادن برخی موضوعات و مسایل دارند، در یک رقابت نابرابر، قافیه را به ساخته‌های شبکه نمایش خانگی باخته باشند!
این محدودیت‌های رایج در تولیدات صداوسیما و ممیزی گاه و بی‌گاه محصولات نمایشی تلویزیون درحالی‌ست که از نگاه مسئولان صداوسیما، شبکه نمایش خانگی با داشتن آزادی عمل در شکل و محتوا و همچنین پرداختن به سوژه‌های خاص، باعث کم‌رنگ شدن میزان استقبال مخاطبان از سریال‌های شبکه‌های تلویزیونی شده است.

حال باید دید چنانچه اگر قرار باشد تصمیم‌گیری امور تولیدات ویدیویی خانگی برعهده سازمان صداوسیما گذاشته شود، آیا شبکه نمایش خانگی متاور از این تغییرات مدیریتی، به نسخه‌ای مشابه ساخته‌های سریالی تلویزیون خواهد شد یا نه؟ و اینکه در این صورت آیا میزان استقبالی فعلی خریداران محصولات و سریال‌های نمایش خانگی، در آینده هم ادامه خواهد داشت؟!

بدیهی‌ست اگر تلویزیون بخواهد با همان نگاه ممیزی و نظارتی که در مورد محصولاتش اعمال می‌کند به حوزه نمایش خانگی هم ورود کند، بخش زیادی از جذابیت‌های سریال‌های ویدیویی که در بستر فضای مجازی پخش می‌شوند برای خریداران این محصولات از بین خواهد رفت و این بازار سودآور دیگر برای تهیه‌کنندگان و سازندگان این قبیل سریال‌ها، جذابیتی نخواهد داشت.

به نظر می‌رسد تصمیم‌گیری در مورد چگونگی محصولات شبکه نمایش خانگی در آینده، دشواری‌های صداوسیما را هم بیشتر کند چرا که ارایه طریق برای همه محصولات شبکه نمایش خانگی توسط صداوسیما، این سازمان عریض و طویل را بر سر یک دوراهی مهم و البته تاریخی قرار می‌دهد که یک سویش سریال‌های ممیزی شده شبکه‌های خودش است و در سوی دیگر، سریال پر زروبرق تولیدات نمایش خانگی!

بحث قضاوت مطرح نیست اما مقایسه سریال‌های شبکه نمایش خانگی «خوش‌آب‌و‌رنگی»(!) مانند «هم‌گناه»، «دل» و… با تولیدات تلویزیون مانند «زیر خاکی» و «سرباز» واقعا شکاف موجود میان سریال‌های تلویزیونی و شبکه نمایش خانگی را چه در ساختار و چه در محتوا را مشخص‌تر می‌سازد!

شاید همین حساسیت‌هاست که این الزام را برای صداوسیما به وجود آورده که باید دایره و چتر نظارتی‌اش را از سریال‌های شبکه‌های تلویزیونی به سوی شبکه نمایش خانگی هم گسترش دهد تا شاهد مصداق یافتن ضرب‌المثل «یک بام و دو هوا» نباشد!

روزهای آینده سرنوشت تولیدات شبکه‌ نمایش خانگی را مشخص‌ خواهد کرد…


منبع: بانی‌فیلم