پایگاه خبری تئاتر: وزیران جدیدی دولت یازدهم پس از کسب رای اعتماد از مجلسیان، هر کدام گزینه‌هایی را برای انتخاب معاونان خود بررسی کردند تا اینکه در نهایت معاونان نیز حکم گرفتند.
در وزرات فرهنگ و ارشاد اسلامی علی جنتی طی احکامی علی مرادخانی را به عنوان معاون امور هنری و حجت‌الله ایوبی را به عنوان رئیس سازمان سینمایی منصوب کرد. پس از این احکام رایزنی معاونان برای انتخاب مدیران زیرمجموعه خود نیز آغاز شد به طوری که نام‌های زیادی بر سرزبان‌های افتاد.
در معاونت هنری برای ریاست مرکز هنرهای نمایشی اسامی متعددی در بین اهالی تئاتر زمزمه می‌شود نام‌هایی همچون مهرداد رایانی مخصوص، رحمت امینی، حسین سلیمی، حسین پاکدل، بهروز غریب‌پور، سیدصادق موسوی، رحمان سیفی‌‌آزاد و مجید سرسنگی و ...
اسامی که در بین آنها چند نفر شانس بیشتر نسبت به بقیه دارند و چند تن نیز گزینه‌هایی هستند که اهالی تئاتر علاقه دارند تا آنها انتخاب شوند، این امری طبیعی است اما در این بین افرادی حضور دارند که یاخودشان برای مطرح کردن خود دست به‌کار شده‌اند یا گروهی برای به قدرت رسیدن خود به آنها متوسل شده‌اند.
اتفاقا بازار تبلیغاتی قدرت‌طلبان هم داغ است .افرادی که این روزها شروع به رایزنی‌های صوری از سوی معاونت امور هنری با خودشان کرده‌اند، افرادی که شاید در گذشته در دیگر نهادهای فرهنگی هنری حضور داشته و فعالیت کرده‌اند.حتی در این بین افرادی نیز هستند که تا چند روز قبل رایزنی‌های زیادی را برای کسب حکم معانت هنری کردند اما پس از آنکه تیرشان به سنگ خورد به ناچار به ریاست مرکز هنرهای نمایشی بسنده کرده‌اند.
اما آیا مهم است که چه کسی رئیس مرکز هنرهای نمایشی می‌شود؟
در شرایطی که تئاتر در فقر مالی به سر می‌برد و اختلافات زیادی بین هنرمندان ایجاد شده و موجب چند دستگی گردیده است و هر دسته انتظاراتی متفاوت و مختلف را از مدیران دارند، چه فرقی می‌کند رئیس چه کسی شود!
در شرایطی که حوزه‌های مختلف تئاتر همچون تئاتر عروسکی، کودک و نوجوان، خیابانی مشکلات عدیده دارند و حتی سالن‌های تئاتری همچون تئاتر شهر با تجاوز اقدامات عمرانی و عملکرد نامناسب مدیریتی مواجه است؛ در شرایطی که طرح ساخت‌و‌ساز اداره تئاتر از دفتر این مدیر به دفتر آن مدیر سرگردان است؛ طرح خانه‌های نمایش با دیواری بتنی برخورد کرده و ... فرق نمی کند مدیر تئاتر چه کسی می‌شود.
مدیرانی در تئاتر منصوب شدند که حتی در حد یک هنرمند هم نمی‌توانستند موفق باشند همانند مدیر دفتر تئاتر خیابانی و افرادی دیگری به تئاتر آمدند که هیچ فعالیتی را در این حوزه نداشته‌اند مثل دبیر جشنواره تئاتر فجر.
فرقش چیست که فلانی مدیر شود یا فلانی؟
مهم آن است هنرهای نمایشی در ریاضت به سرمی‌برد و به امید، اعتمادسازی و برنامه‌ریزی مدون نیاز دارد. حال در این مرحله تئاتر به مدیری نیاز دارد که نه برای قدرت طلبی و نه برای تسویه حساب به مرکز هنرهای نمایشی بیاید. مدیری می‌خواهد که رغبت به کار و امید را به بدنه تئاتر تزریق کند.
