پایگاه خبری تئاتر: فرانکا والری، بازیگری شکیل، کمیک و انعطاف‌پذیر که پیشگام نقش‌های کمدی زنان در سینمای سال‌های پس از جنگ ایتالیا بود و باعث شد کشور در دورانی سخت بخندد، در ۱۰۰ سالگی از دنیا رفت.
دختر او استفانیا بونفادلی که خواننده اپرا است اعلام کرد که والری یکشنبه در خانه‌اش در رم در خواب از دنیا رفت.
والری در میلان به دنیا آمد اما در رم زندگی می‌کرد. تالار شهر رم اعلام کرد دوشنبه مراسمی در یک سالن تئاتر در پایتخت ایتالیا در تجلیل از او برگزار می‌شود.
والری مخصوصاً به خاطر نقش‌هایش در دهه‌های پنجاه تا هفتاد میلادی در رادیو و بعد در تلویزیون و سینما محبوب بسیاری از ایتالیایی‌ها بود.
رییس‌جمهور سرجیو ماتارلا پیغام تسلیتی برای درگذشت او فرستاد و او را به عنوان «بازیگری منعطف و محبوب که به خاطر استعداد عظیم و دوست‌داشتنی بودن خارق‌العاده‌اش در قلب‌های ایتالیایی‌ها باقی می‌ماند» تحسین کرد.
والری با نقش‌های کمیک هوشمند و ظریفش به تفسیر جامعه پس از جنگ ایتالیا می‌پرداخت و اغلب فیلمنامه‌ها یا تک‌گویی‌هایش، و مخصوصاً نقش‌های روی صحنه تئاترش را خودش می‌نوشت.
یکی از به یادماندنی‌ترین نقش‌های او برای ایتالیایی‌ها زمانی بود که نقش شخصیت «بانو لوس» را در حالی ایفا می‌کرد که به تنهایی روی صحنه ظاهر می‌شد و یک تلفن خیالی یا واقعی به دست می‌گرفت و از ریشه‌های بورژوا میلانی خود الهام می‌گرفت. یکی از شخصیت‌های محبوب دیگر او هم شخصیتی بود که بلاهت‌های طبقه متوسط رم را به سخره می‌گرفت.
بعد از چند دهه ایفای نقش‌های کمدی در ایتالیا که عملاً پیش از آن مخصوص بازیگران مرد بودند، والری در نقش‌آفرینی‌های خود مقابل بازیگران مرد هم قدرتمند ظاهر شد و مقابل توتو و آلبرتو سوردی بازی کرد.
والری در طول مسیر حرفه‌ای بازیگری خود در سینما با تعدادی از نامدارترین کارگردانان ایتالیایی از جمله فدریکو فلینی، ماریو مونیچلی و دینو ریسی هم همکاری کرد.
