فیلم The Running Man با بازی گلن پاول و کارگردانی ادگار رایت، بازسازی مدرنی از رمان کلاسیک استیفن کینگ است که حالا با تریلری هیجانانگیز معرفی شده. این فیلم اکشن علمی-تخیلی، داستان مردی را روایت میکند که برای نجات جان دخترش وارد یک بازی تلویزیونی مرگبار میشود.
تاکاشی میکه در فیلم Sham سراغ یکی از پروندههای جنجالی واقعی ژاپن میرود و با الهام از ساختار راشومون، مخاطب را میان دو روایت متضاد از خشونت، دروغ و عدالت سردرگم میسازد. فیلمی که تا میانه راه درخشان پیش میرود، اما در پایان، پیچیدگیهای خود را قربانی نتیجهگیریای سادهانگارانه میکند.
فیلمهای زندان معمولاً حول محور خشونت، فرار یا رستگاری میچرخند، اما Inside رویکردی عمیقتر و روانشناختیتر دارد. این درام استرالیایی با تمرکز بر سه زندانی درگیر با گذشته و وجدان خود، مرزهای آشنای ژانر را کنار میزند و با بازیهای چشمگیر گای پیرس و کازمو جارویس، بیننده را به سفری درونی و متفاوت دعوت میکند.
مستند «Just Kids» در دل یکی از ملتهبترین موضوعات اجتماعی روز آمریکا فرو میرود: حق دسترسی نوجوانان ترنس به مراقبتهای پزشکی. این فیلم با روایتی انسانی و بیواسطه، از خلال زندگی سه نوجوان در ایالتهای محافظهکار، تصویری عمیق از تأثیرات قوانین سختگیرانه بر جسم و روان این نسل آسیبپذیر ترسیم میکند.
فیلم Lavender Men تلاشی جاهطلبانه برای بازآفرینی چهرهای کمتر دیدهشده از آبراهام لینکلن است؛ روایتی کوییر، متافوریک و تئاتری که با وجود مفاهیم عمیق، در قالب سینما چندان موفق ظاهر نمیشود.
«دزدیدن پالپ فیکشن» ساخته دنی ترکویچ، نخستین فیلم بلند کارگردان جوان، داستان دو دوست عاشق آثار کوئنتین تارانتینو را روایت میکند که قصد دارند نسخه شخصی ۳۵ میلیمتری فیلم «پالپ فیکشن» را بدزدند. اما این کمدی سرقت با ترکیبی از شوخیهای پراکنده و ارجاعات مکرر به تارانتینو، به جای یک اثر منسجم و جذاب، به نمونهای از یک ادای دین ناتمام تبدیل شده است.
از «ماموریت: غیرممکن – آخرین حسابرسی» تا مستند حیرتانگیز «سلی زنده است!»، در این گزارش نگاهی انداختهایم به بهترین آثار سینمایی نیمه اول سال ۲۰۲۵؛ فیلمهایی که هرکدام بهنوعی مرزهای ژانر، روایت و احساس را جابهجا کردهاند.
فیلم Off the Grid با بازی جاش دوهامل، تلاش میکند اثری در سبک اکشن بقا (Survival Thriller) باشد، اما آنقدر در کلیشهها، شخصیتپردازی ضعیف و اکشنهای بیرمق غرق میشود که حتی حضور یک قهرمان تنها در دل طبیعت هم نمیتواند آن را نجات دهد.
جایزه اسکار شاید معتبرترین افتخار در دنیای سینما باشد، اما تاریخ ثابت کرده است که همیشه نشانهای از کیفیت واقعی یک فیلم نیست. برخی از ماندگارترین و تحسینشدهترین آثار تاریخ سینما، در زمان خود یا نادیده گرفته شدند یا در رقابتهای سخت از رقبای کمدوامتر شکست خوردند. در این مطلب، به تعدادی از فیلمهایی میپردازیم که علیرغم کیفیت بینظیرشان، یا هیچ اسکاری نبردهاند یا در مهمترین دستهها مغلوب شدهاند — آثاری که زمان، عدالت را در حقشان جاری کرده است، حتی اگر آکادمی چنین نکرده باشد.
جدیدترین فیلم پائولو سورنتینو، کارگردان برنده اسکار، با عنوان «لا گراتسیا» (La Grazia) یا «رحمت»، که هفتمین همکاری او با بازیگر برجسته تونی سرویلو محسوب میشود، به عنوان فیلم افتتاحیه هشتاد و دومین جشنواره بینالمللی فیلم ونیز در سال ۲۰۲۵ انتخاب شد. این فیلم یک داستان عاشقانه است و در بخش رقابتی جشنواره نیز حضور خواهد داشت.
مایکل مدسن، بازیگر سرشناس آمریکایی که با نقشآفرینیهایش در آثار کوئنتین تارانتینو به شهرت رسید، در سن ۶۷ سالگی به دلیل ایست قلبی در خانهاش در لسآنجلس از دنیا رفت.
پس از موفقیت خیرهکننده «سگهای انباری» و «پالپ فیکشن»، سیلی از فیلمهایی به سینما آمدند که سعی داشتند از سبک منحصربهفرد کوئنتین تارانتینو تقلید کنند؛ اما بیشتر آنها به نسخهای کمرمق و سطحی از آثار او تبدیل شدند. در این مطلب، ۱۰ فیلمی را مرور میکنیم که بدترین تقلیدها از آثار تارانتینو به شمار میآیند.
نیویورکتایمز با انتشار فهرستی از «۱۰۰ فیلم برتر قرن ۲۱» بار دیگر بحثهای سینمایی را داغ کرده است. غیبت برخی آثار تحسینشده مانند «در بروژ»، «تلماسه ۲» و «خرچنگ» باعث انتقادهایی از رویکرد محافظهکارانه این انتخابها شده است.
نخستین تیزر فیلم پرهزینه «اودیسه» به کارگردانی کریستوفر نولان، پیش از پخش رسمی در سینماها بهصورت غیرقانونی در شبکههای اجتماعی منتشر شد و سپس حذف گردید. این فیلم حماسی با بازی تام هالند و رابرت پتینسون، اولین اثر تاریخ سینماست که تمام آن با دوربین آیمکس فیلمبرداری شده است.
از طعنههای تلخ کوبریک تا سکوت مرگبار «عهد»، از فریاد هشدار «موضوعات» تا نگاه درونکاوانه نولان؛ سینما در طول دههها بارها با کابوس بمب اتم روبهرو شده است. در این گزارش، پنج فیلم مهم درباره جنگ هستهای را مرور میکنیم؛ آثاری که تنها روایتگر فاجعه نیستند، بلکه هشدارهایی برای فردا هستند.
در جهانی که جنگ و خشونت همچنان بر سرنوشت انسانها سایه انداخته، فیلمهای ضدجنگ بهعنوان پژواک صدای صلحطلبی، مخاطبان را به تفکر و همدلی فرا میخوانند. در این گزارش، ۱۲ اثر شاخص ضدجنگ از تاریخ سینما را مرور کردهایم؛ فیلمهایی که نهتنها تحسین منتقدان را برانگیختهاند بلکه در دل تماشاگران نیز جای گرفتهاند.
روزنامه نیویورک تایمز با نظرسنجی از جمعی از فیلمسازان، بازیگران و چهرههای برجسته هالیوود، فهرست ۱۰۰ فیلم برتر قرن بیستویکم را منتشر کرد. در این فهرست، فیلم «انگل» ساخته بونگ جون هو در صدر قرار دارد و «جدایی نادر از سیمین» ساخته اصغر فرهادی به عنوان تنها نماینده سینمای ایران در رتبه ۳۳ قرار گرفته است.
در تاریخ سینما، برخی فیلمها نهتنها روایتگر داستانی منحصربهفردند، بلکه ساختار زمان، حافظه، هویت و حتی فرم فیلم را از نو تعریف میکنند. از آشپزی در ژاپن تا عشقی خاموش در هنگکنگ، از راه رفتن در کویرهای آمریکا تا قدمزدن در کوچههای بروکسل، این فیلمها به جای آنکه مخاطب را با اکشن یا تعلیق نگه دارند، او را به تأمل، تماشای دقیق و تجربهی سینمایی عمیق دعوت میکنند.
با گذشت یک دهه از محبوبیت اتاقهای فرار، این بازیهای پرهیجان همچنان در فرهنگ عامه و بهویژه در سینما حضوری پررنگ دارند. اگر به دنبال فیلمهایی ترسناک و هیجانی هستید که در آنها شخصیتها برای نجات جان خود باید معما حل کنند و از تلههای مرگبار بگریزند، این پنج فیلم را حتماً در لیست تماشای خود قرار دهید.
با بیش از ۵۰ سال فعالیت و بیش از ۳۰ فیلم در ژانرهای مختلف، استیون اسپیلبرگ هنوز یک آرزوی سینمایی محققنشده دارد: ساخت فیلمی در ژانر وسترن. کارگردانی که با «آروارهها» و «فهرست شیندلر» سینما را متحول کرد، اکنون از علاقهاش به این ژانر کلاسیک پرده برداشته است.
در حالی که جیمز باند سالهاست زیر سایهی تکرار و کنترل محتاطانهی تهیهکنندگان سنتی، جذابیت پیشین خود را از دست داده، حالا با ورود کارگردانی چون دنی ویلنوو ، سازندهی شاهکارهایی چون Prisoners و Dune — پنجرهای تازه به روی افسانهی باند باز شده است؛ پنجرهای که شاید بار دیگر طعم خطر، کاریزما و پیچیدگی روانی را به این شخصیت فراموششده بازگرداند.
ژانر جنایی، بستر شکلگیری برخی از ماندگارترین و عمیقترین فیلمهای تاریخ سینما بوده است. در این مطلب، ۱۵ فیلم جنایی برجسته را معرفی میکنیم که هرکدام نهتنها داستانی پرتنش و جذاب دارند، بلکه تصویری پیچیده از روان انسان، فساد، عدالت و سرنوشت ترسیم میکنند.
لالو شیفرین، آهنگساز برجسته آرژانتینی و خالق تم ماندگار «ماموریت غیرممکن» که با ترکیب موسیقی جَز و راک سبک تازهای در موسیقی فیلم پدید آورد، در ۹۳ سالگی درگذشت.
فیلم «Rent Free» یا «بدون اجاره»، دومین ساخته فرناندو آندرس، با نگاهی طنزآلود و گاهاً آزاردهنده به بحران هویتی، روابط انسانی و فشارهای اقتصادی نسل جوان در آمریکای امروز میپردازد. این کمدی مستقل که از جشنواره تریبکا به پلتفرمهای دیجیتال رسیده، تصویری ملموس از دوستی در دوران ناامنی مالی ترسیم میکند.
استیون اسپیلبرگ، کارگردان افسانهای سینما، در مراسم ویژه افتتاح سالن جدید یونیورسال که به نام او نامگذاری شده، با نمایش اولین تصاویر از فیلم جدید خود ثابت کرد که هرگز قصد بازنشستگی ندارد. این سالن پیشرفته میزبان نسل آینده فیلمسازان خواهد بود و نشاندهنده میراث ماندگار اسپیلبرگ در صنعت سینماست.
اما استون در مراسم افتتاحیه فیلم جدیدش «ادینگتون» در وست هالیوود از تجربه تمرین کردن با واکین فینیکس گفت و درباره ویدیوی جنجالی از حضور یک زنبور که پدرو پاسکال و آستین باتلر در جشنواره کن برایش تلاش کردند آن را دور کنند، شوخی کرد.
فیلم ترسناک «۲۸ سال بعد» ساخته دنی بویل، نهتنها با معرفی زامبیهای آلفا مخاطبان را میخکوب میکند، بلکه با سکانسی دلهرهآور در یک گذرگاه آبی مصنوعی، استاندارد جدیدی در فیلمبرداری ژانر وحشت رقم میزند. فیلمبردار مشهور آنتونی داد منتل در گفتوگویی جزئیاتی از پشت صحنه این تعقیب نفسگیر را فاش کرده است؛ صحنهای که حتی تیم تولید را هم به وحشت انداخت.
چهارم تیرماه، زادروز سیدنی لومت است؛ فیلمسازی که با آثاری چون «دوازده مرد خشمگین»، «شبکه» و «بعدازظهر سگی» تلویزیون، عدالت و وجدان جمعی را در آینهای بیپرده بازتاب داد. نگاهی داریم به سه اثر شاخص او در سالروز تولدش.
در حالی که سال ۲۰۲۵ به نیمه رسیده، نگاهی به عملکرد گیشه سینمای جهان نشان میدهد با وجود رشد ۱۸ درصدی نسبت به سال گذشته، هنوز فاصله زیادی با دوران پیش از کرونا دارد. فیلمهایی چون «ماینکرفت» و «لیلو و استیچ» با فروش خیرهکننده خود در صدر جدول ایستادهاند، در حالی که آثاری مانند «ماموریت غیرممکن: روزشمار نهایی» و «الیو» با شکستهای پرهزینه، زنگ خطر را برای استودیوهای بزرگ به صدا درآوردهاند.
دنیس ویلنوو، کارگردان شناختهشده سینمای علمیتخیلی، به طور رسمی کارگردانی قسمت جدید فیلم جیمز باند را برعهده گرفت. او در بیانیهای از علاقه دیرینهاش به این شخصیت نمادین گفت و وعده داد که ضمن وفاداری به میراث باند، فصل تازهای از ماجراجوییهای مأمور ۰۰۷ را رقم بزند. تهیهکنندگان اصلی این پروژه ایمی پاسکال، دیوید هیمن و تانیا لاپوانت خواهند بود و فیلم با حمایت استودیوی آمازون امجیام تولید خواهد شد.
لیونل مسی، فوقستاره آرژانتینی دنیای فوتبال، با عملکرد درخشان خود در اینترمیامی همچنان تحسینها را برمیانگیزد؛ اینبار برد پیت، بازیگر سرشناس آمریکایی، زبان به ستایش او گشود و از لحظهای گفت که بالاخره دلیل شگفتزدگی جهانی از بازی مسی را درک کرده است. این در حالی است که آینده حضور مسی در لیگ آمریکا در هالهای از ابهام قرار دارد.
در شبی که برد پیت، ستاره ۶۱ ساله سینمای هالیوود، برای تبلیغ فیلم جدیدش «فرمول یک» در ژاپن حضور داشت، خانهاش در لسآنجلس توسط سارقان مورد دستبرد قرار گرفت. هنوز جزئیاتی از اموال سرقتشده اعلام نشده، اما تصاویر منتشرشده از صحنه، خبر از یک ورود خشونتآمیز و آسیب گسترده به خانه میدهند.
فیلم قرقیزستانی «سیاه، قرمز، زرد» برنده جایزه بهترین فیلم جشنواره بینالمللی فیلم شانگهای ۲۰۲۵ شد.
راسل کرو از آن دست بازیگرانیست که نقشها را فقط بازی نمیکند، بلکه آنها را تسخیر میکند. چه در میدان گلادیاتورها باشد، چه پشت میز یک نابغهی ریاضی یا در قامت پلیسی خشن، همیشه حضوری سنگین، پرتنش و فراموشنشدنی دارد. در این مطلب، ۱۰ نقش برتر او را مرور کردهایم؛ نقشهایی که نهتنها جوایز و تحسینها را برایش به ارمغان آوردند، بلکه جایگاهش را بهعنوان یکی از نمادهای سینمای معاصر تثبیت کردند.
در دنیای فیلمنامهنویسی، بدشانسی همیشه با یک نسخه ضعیف از متن نمیآید. گاهی بهترین اثرت را مینویسی، همه چیز طبق برنامه پیش میرود و حتی بازخوردها عالیست… اما دنیا بیرون از صفحه کاغذ، نقشه دیگری برایت کشیده است. این روایت نویسندهایست که فیلمنامهای شخصی، عمیق و تأثیرگذار درباره تنهایی مردان نوشت، اما همزمانی تلخ آن با ترورهای واقعی در آمریکا، مسیرش را برای همیشه تغییر داد.
کریستوفر واکن نه فقط بازیگر، بلکه یک پدیده است؛ مردی که حضورش در هر فیلمی، حتی در یک صحنه، میتواند وزن صحنهها را جابهجا کند. از اسطورهی طنز و ترس گرفته تا لحظههای ناب تراژدی، این ۱۰ فیلم کارنامهای است از نبوغ، جسارت و عجیببودن بیرقیب او.
از خونآشامهای ترسناک صامت تا عاشقان جاودانه و خستهی قرن ۲۱، این ده فیلم نهتنها افسانهی خونآشام را زنده نگه داشتهاند، بلکه آن را دگرگون کردهاند. هر کدام شاهکاری منحصربهفرد در ژانر وحشت است—از گوتیک و فلسفی تا اکشن و کمدی.
در جهان سینما، ژانر فاجعهای یکی از تأثیرگذارترین و هیجانانگیزترین گونههاست؛ جایی که طبیعت، تکنولوژی، و حتی خود انسان دست به نابودی میزنند. در این مطلب با ۱۰ فیلم شاخص فاجعهای آشنا میشوید که یا بر اساس واقعیت ساخته شدهاند یا در تخیل، به طرز هشداردهندهای به واقعیت نزدیکاند؛ فیلمهایی که تماشایشان میتواند نفس را در سینهتان حبس کند.
فیلمهای جنگی همواره مخاطبان را تحت تأثیر قرار دادهاند؛ چه آن زمان که شجاعت سربازان را ستایش میکنند و چه وقتی که با نگاهی تلخ، ویرانی و فلاکت جنگ را به تصویر میکشند. از ستایش فداکاری گرفته تا نقد بیرحمانهی جنگ، این آثار به ما کمک میکنند تا با نگاهی عمیقتر به تأثیرات مخرب جنگ بر انسان و جامعه بنگریم.
جکی چان نه تنها بهعنوان یک بازیگر مشهور و هنرمند رزمیکار شناخته میشود، بلکه کارگردانی چندین فیلم موفق را هم بر عهده داشته است. در این مطلب، تمام ۱۳ فیلمی که جکی چان هم در آنها نقش اصلی بازی کرده و هم پشت دوربین بوده، بهصورت رتبهبندی شده بررسی شدهاند.
فیلم تحسینشده «یک افسر و یک جاسوس» ساخته رومن پولانسکی، پس از سالها محرومیت از نمایش در آمریکا به دلیل سوابق جنجالی این فیلمساز، سرانجام از ۸ آگوست (۱۷ مرداد) در انجمن فیلم نیویورک بهصورت محدود به نمایش درمیآید.
با آغاز به کار جشنواره بینالمللی انیمیشن انسی ۲۰۲۵ در فرانسه، موضوع تأثیر هوش مصنوعی بر آینده صنعت انیمیشن به یکی از داغترین مباحث این رویداد جهانی تبدیل شده است. در کنار نشستهای تخصصی درباره کاربردهای AI، گروههایی از فعالان و دانشجویان نیز در اعتراض به حذف نیروی انسانی از زنجیره تولید، دست به تجمع زدهاند.
همزمان با تشدید سیاستهای ضد مهاجرتی دولت آمریکا، چهرههای سرشناس هالیوود از جمله اوا لونگوریا، کریسی تیگن و فینیس اوکانل با انتشار پیامهایی در شبکههای اجتماعی از اعتراضات مردم لسآنجلس حمایت کردند. این واکنشها پس از دستور ترامپ برای اعزام گارد ملی و تهدید به استفاده از نیروهای نظامی شدت گرفته است.
درامی لطیف و صادقانه درباره عشق، پیری و فرصتهای دوم؛ «The Best You Can» به کارگردانی مایکل جِی وایتورن، با بازی زوج واقعی کوین بیکن و کیرا سجویک، روایتی انسانی از دو آدم خسته است که در میانسالی با احساسی تازه روبهرو میشوند.
فیلم تازه پدرو آلمودوار، کارگردان تحسینشده اسپانیایی با نام «کریسمس تلخ» (Amarga Navidad) در حال فیلمبرداری است و قرار است در سال ۲۰۲۶ ابتدا در سینماهای اسپانیا اکران شود و سپس بهصورت اختصاصی از پلتفرم Movistar Plus+ پخش شود. اثری با ترکیب خیال و واقعیت، با محوریت سوگواری، فرار از بحران و روایتهایی زنمحور در حالوهوای آلمودواری.
انیمیشن جدید «Predator: Killer of Killers» به کارگردانی دن ترختنبرگ، ما را به سفری خونین در طول تاریخ میبرد؛ جایی که شکارچیان بیگانه در سه مقطع زمانی مختلف با انسانهایی از نژادها و فرهنگهای گوناگون درگیر میشوند. انیمیشنی خوشساخت، خشونتبار و خلاقانه که عمق جدیدی به دنیای «Predator» میبخشد.
فیلم «شهابسنگها» به کارگردانی اوبر شارول، با نگاهی سرد و بیرحم، به زندگی جوانانی میپردازد که در میان بیکاری، اعتیاد و بیچشماندازی در ناحیهای فراموششده از فرانسه گیر افتادهاند. اثری که بیشتر از آنکه بدرخشد، خاموش میشود.
فیلم «چگونه اژدهای خود را تربیت کنیم» با کارگردانی دین دبلوا، کارگردان نسخه انیمیشنی، حالا به صورت لایو اکشن بازگشته است؛ روایتی وفادار و احساسی که نشان میدهد با عشق به منبع اصلی، حتی بازسازیها هم میتوانند جادو کنند.
مستند «مولوسکو» به کارگردانی مائوریشیو بیدائولت که زندگی و آثار خیرهکننده کارتونیست مکزیکی «خوسه ایگناسیو سولورسانو» مشهور به «Jis» را به تصویر میکشد، برای نخستینبار در چهلمین جشنواره بینالمللی فیلم گوادالاخارا رونمایی میشود. این اثر با حضور چهرههایی چون گییرمو دلتورو و دیهگو لونا به بررسی تاثیرگذاری هنری Jis بر فرهنگ معاصر و کارتونهای زیرزمینی میپردازد.
جاناتان دیویس، بازیگر جوان سریال Outer Banks، در نخستین نقش اصلی سینمایی خود قرار است در نقش ستاره افسانهای هیپهاپ، اسنوپ داگ، در بیوگرافی رسمی و بلندپروازانهای از یونیورسال بازی کند؛ فیلمی که با همکاری خود اسنوپ، و با کارگردانی کریگ بروئر (سازندهی Hustle & Flow) ساخته خواهد شد. این فیلم که اولین محصول استودیوی تازهتأسیس Death Row Pictures است، تلاش دارد تصویری کامل، فرهنگی و موسیقایی از یکی از پرنفوذترین چهرههای دنیای رپ ارائه دهد.