پایگاه خبری تئاتر: در تعطیلات نوروزی تلویزیون با نمایش فیلم‌هایی مانند «یدو»، «تک‌تیرانداز» و «مهران» بسیاری را شگفت‌زده کرد. فیلم‌های پرهزینه‌ای که نمایش تلویزیونی‌شان به معنای این بود که امید چندانی به اکران عمومی ندارند- و با توجه به اهداف و شعارها و رویکرد استراتژیک‌شان تعداد زیاد مخاطبان تلویزیون را به بازگشت سرمایه ترجیح می‌دهند.
حمایت یا فیلم‌سوزی؟!
نمایش فیلم‌های جدید سینمایی از تلویزیون اما منتقدان زیادی داشت که از آن جمله می‌توان به افراد و نهادهایی اشاره کرد که به حیف‌ومیل بیت‌المال (با سوزاندن این فیلم‌های پرهزینه) انتقاد داشتند.
در ادامه اما وقتی صداوسیما و تهیه‌کنندگان این چند فیلم برای خواباندن این انتقادات اعلام کردند که تلویزیون برای نمایش این فیلم‌ها 2 میلیارد تومان پرداخت کرده؛ پای منتقدان دیگری به ماجرا باز شد: سینماگران و تهیه‌کنندگانی که به این موضوع (که بعضی از فیلم‌هایی که پیش‌تر در جشنواره فجر نیز مورد التفات قرار گرفته و جوایز مهم ناسزاوارانه‌ای دریافت کرده بودند، مورد التفات مجدد قرار گرفته و بخش اعظم هزینه تولیدشان از طریق نمایش در تلویزیون بازگشته؛ و آن وقت بیشتر تولیدات سینمای ایران از این خوان گسترده- حتی در حد تخفیف در قیمت آگهی بی‌بهره‌اند) اعتراض و انتقاد داشتند.
با این حال رسانه‌ها و نهادها و چهره‌های نزدیک به صداوسیما نه‌تنها انتقادی به این اتفاق نداشتند، که برعکس؛ حمایت صداوسیما از فیلم‌های ارزشی و استراتژیک را مورد ستایش قرار دادند.
!اسراف؟
اما حالا خبر می‌رسد که شماری از چهره‌ها و نهادهای نزدیک به صداوسیما نیز به موضوع پرداخت دوباره پول به تهیه‌کنندگان آثار موسوم به ارزشی که سرمایه اولیه فیلم‌هایشان را هم از دولت یا ارگان‌های دیگر گرفته بودند، معترضند. یکی از این منتقدان مدیر جشنواره عمار است که می‌گوید پرداخت دوباره پول به این آثار در حکم برداشت پول از جیب مردم و یک اسراف آشکار است.
رقابت تلویزیون با ویاودیها
نشریه نمایش خانگی در این مورد با اشاره به خرید زودهنگام رایت تلویزیونی فیلم‌های ارگانی «یدو»، «تک‌تیرانداز» و «مهران» که با حمایت فارابی، کانون و انجمن دفاع مقدس تولید شده‌اند، نوشته که این اتفاق با واکنش مدیر جشنواره عمار مواجه شده و این مدیر نزدیک به جریان موسوم به ارزشی، این اقدام را ناشی از رقابت اشتباه تلویزیون با ویاودیها دانسته است.
«حامد بامروت‌نژاد» درباره نمایش تلویزیونی چند فیلم سینمایی پیش از اکران در سینما به سینماپرس گفته: «این اقدام صداوسیما هم خیانت به سینماست و هم برداشت پول از جیب مردم- که در حکم اسراف است.»
این مدیر فرهنگی دلیل این اقدام صداوسیما را رقابت تلویزیون با ویاودیها عنوان می‌کند- «که البته راهبرد اشتباهی را برای این رقابت انتخاب کرده‌اند و اتفاقا این راهبرد اشتباه آنها را به اینجا رسانده است.»
یک معامله پرسود
مدیر جشنواره عمار دلیل مخالفتش با پرداخت 2 میلیارد تومان به سازندگان فیلم‌های یادشده دولتی را چنین توضیح می‌دهد: «البته از منظر اقتصادی، فروش این فیلم‌ها به این قیمت برای تهیه‌کنندگان این آثار پرسود بوده، چراکه مثلا «یدو» به عنوان بهترین فیلم جشنواره فجر که ۶ جایزه و 7 نامزدی از جشنواره داشته، حتی با فرض داشتن بهترین سینماها در زمان اکران (با توجه به اینکه دو ارگان حاکمیتی پشت آن بودند) درنهایت می‌توانست امید فروش یک میلیاردی در سینما داشته باشد.»
به باور این مدیر ارزشی «یدو در اکران آنلاین هم درنهایت می‌توانست به فروش متوسط یک‌میلیاردی برسد. در پخش ویاودیها و تک‌فروشی‌های مجازی نیز نهایتا تا ۶۰۰میلیون درآمد می‌داشت. البته فروش حق پخش تلویزیونی به میزان ۱۵۰میلیون تومان هم بود- که درنهایت با کسر حق سینمادار و توزیع‌کننده و پخش‌کننده می‌توان گفت این فیلم در این شرایط کرونایی می‌توانست درنهایت یک‌میلیارد و ۸۵۰میلیون بازگشت سرمایه داشته باشد که دربرابر هزینه چندمیلیاردی تولید فیلم واقعا ناچیز است.»
حامد بامروت‌نژاد می‌گوید: «عین این فرضیه برای دیگر آثار هم صادق است» و در پایان تهیه‌کنندگان این سه فیلم را تنها برندگان این معامله می‌داند: «سود خرید رایت تلویزیونی این فیلم‌ها فقط به صاحبان آثار رسیده و نه مخاطب و نه بدنه سینما سودی از آن نبرده‌اند؛ چون هر سه فیلم با حمایت نهادهای بودجه‌دار تولید شده‌اند!»
برای مشاهده دیگر اخبار سینما اینجا کلیک کنید
برای مشاهده دیگر اخبار تئاتر اینجا کلیک کنید
منبع: شهروندآنلاین
