پایگاه خبری تئاتر: غریب‌پور درباره دادگاه رسیدگی به شکایت عزت‌الله انتظامی و مجید انتظامی از او گفت: من متوجه این رفتار ضد و نقیض آقای انتظامی نمی‌شوم زیرا او در جمع خصوصی از بنده دلجویی می‌کند و وقتی که فضا آرام می‌شود برگه احضاریه دادگاه به دستم می‌رسد. در این احضاریه آمده که آقای انتظامی از بنده به دلیل نشر اکاذیب و توهین شکایت کرده است. این در حالی است که صحت و سقم سخنان من را می‌توان از طریق شهرداری تهران دنبال کرد.
وی یادآور شد: من در مصاحبه‌ای که انجام دادم قصدم افشاگری نبود و می‌خواستم بگویم مانند تمام معاملات دیگر که یک طرف فروشنده و طرف دیگر خریدار است، خانه آقای انتظامی نیز توسط شهرداری تهران خریداری شده است.
این هنرمند تئاتر با اشاره به شائبه ایجاد شده درباره دستمزد او در پروژه ساخت و راه‌اندازی موزه انتظامی توضیح داد: من به عنوان طراح با شرکت «پویامهر» همکاری داشتم و همه قراردادها مشخص است و چیزی پنهان نیست. دستمزد من برای 2 سال کار 25 میلیون تومان است و این در حالی است که در ابتدای کار آقای حسین سلیمی مدیر پروژه و من ناظر عالی و طراح بودم ولی بعد از رفتن آقای سلیمی به دانشگاه علامه طباطبایی، برای اینکه روند کار کند نشود، مدیریت، نظارت و طراحی پروژه را به صورت همزمان انجام دادم.
غریب‌پور متذکر شد: هر چیزی که گفتم مستند است و 2 سال به صورت خالصانه برای ساخت و راه‌اندازی موزه آقای انتظامی کار کردم. متأسفانه آقای انتظامی خاطره خوبی به جا نگذاشت و خوب بود مانند ابتدای کار که از من خواست این مسئولیت را بپذیرم، در انتهای کار هم تشکر می‌کرد اما نتیجه تمام زحمات من این بود که باید به دادگاه بروم و از خود دفاع کنم.
مدیر پروژه تبدیل کشتارگاه میدان بهمن به فرهنگسرای بهمن با بیان اینکه تلاش کردم تا در زمان حیات آقای انتظامی موزه او ساخته و مورد بهره‌برداری قرار گیرد، یادآور شد: ما فیلم‌های مختلفی از آقای انتظامی داریم که در برف و سرما از روند ساخت موزه بازدید کرده، در زمان گودبرداری حضور داشته، مراحل مختلف ساخت موزه را از نزدیک دنبال کرده است و خوشبختانه ما از تمام مراحل و حضور آقای انتظامی فیلم داریم. آیا تشکر از زحمات 2 ساله من اینگونه باید باشد؟
سازنده تالار فردوسی بنیاد رودکی با بیان اینکه اطرافیان آقای انتظامی به گونه‌ای رفتار کردند که انسان بگوید عجب روزگار پر محنتی است، تأکید کرد: آقای انتظامی از من تقاضا و اصرار کرد تا در این پروژه حضور داشته باشم ولی بعد از این همه تلاش این نتیجه کار خالصانه من است.
غریب‌پور تصریح کرد: من امین آقای انتظامی بودم و او اطلاعاتی را به من داده که حتی فرزندانش هم آن‌ها را نمی‌دانند. چرا به شکلی رفتار می‌شود که من در دفاع از خود همه اطلاعاتی را که دارم بیان کنم. من در دفاع از حقانیت و کار خالصانه خود که بدون شائبه و دریافت دستمزدی قابل توجه و تنها به نفع یک کار بزرگ فرهنگی انجام دادم هر آنچه بازپرس دادگاه مدنظر از من بخواهد، ارائه می‌دهم.
طراح و ناظر عالی موزه انتظامی با اشاره به ساخت مستندی درباره خود به کارگردانی سرگل اسماعیلیان، گفت: خانم اسماعیلیان در این مستند با چهره‌های مختلفی درباره من گفتگو کرده که یکی از آن‌ها آقای انتظامی است. جالب این است که آقای انتظامی در آن مستند گفته که «سلامت‌ترین کسی که در تمام زندگی‌ام دیده‌ام. سلامت، سلامت، پاک مثل آیینه بهروز غریب‌پور است». آقای انتظامی در این مستند درباره طراحی موزه خود نیز گفته «یا باید غریب‌پور طراح موزه باشد یا من خانه خود را پس می‌گیرم».
وی با تأکید بر اینکه این رفتار در شأن یک بازیگر معمولی نیست چه برسد به اینکه در شأن آقای بازیگر باشد، یادآور شد: آقای انتظامی مصر بود که سالن تئاتری در موزه احداث شود که تنها راه این بود باغچه خانه را برای این کار حفر کنیم. میلیاردها تومان هزینه شد تا قدر یک بازیگر به نمایندگی از بازیگران دیگر نگه داشته شود ولی رفتار آقای انتظامی این بود. من افتخار می‌کنم که علیرغم مقاومت‌هایی که می‌شد، مجسمه‌های مرحوم پرویز فنی‌زاده، خانم فخری خوروش و آقایان علی نصیریان و جمشید مشایخی را هم در موزه نصب کردم.
غریب‌پور در پایان متذکر شد: یک روزنامه یادداشت مهرداد حجتی را به نیابت از آقای انتظامی منتشر کرد که این روزنامه برای بالا بردن تیراژ خود و بدون ذره‌ای تحقیق این کار را انجام داد. در حقیقت آقای انتظامی و روزنامه مذکور جنگ رسانه‌ای را با من شروع کردند.
