پایگاه خبری تئاتر: در همه کشورهای جهان برندهای مشهور آرایشی، بهداشتی، پوشاک و صنعتی برای تبلیغ محصولات خود، بیشتر سراغ چهرههایی میروند که مورد توجه مردم باشند و در هر مقطعی تعداد خاصی چهره هنری یا ورزشی در بورس قرار میگیرند. اما ماجرای تبلیغات در ایران همیشه با نگاه دیگری مورد قضاوت و نقد قرار گرفته و حتی یک زمانی انگار باید تابوشکنی اتفاق میافتاد.
در سالهای گذشته برخی آگهیهای بازرگانی پخش شده از تلویزیون با حضور یک بازیگر یا ورزشکار (بیشتر فوتبالیست) چنان با انتقاد روبرو شده که گویی چهره مورد نظر همه هنر و اعتبار خود را به پول فروخته و اصلا توقع نمیرود که چهرههای محبوب در چنین عرصهای دیده شوند. البته شاید این برداشت بیراه هم نباشد چون خیلی از این آگهیهای تبلیغاتی نه تنها هیچ ایده و خلاقیتی نداشتند بلکه گاهی به دلیل نبود ایده و نیز بیتوجهی به مسائلی جانبی مثل محیط زیست به ضد تبلیغ بدل شدهاند و در نهایت آنچه باقی مانده همین است که آن چهره بخاطر پول حاضر به شرکت در یک تیزر تبلیغاتی شده است.
در یکی دو سال گذشته آگهیهایی که با حضور آتیلا پسیانی، نوید محمدزاده و امین حیایی از تلویزیون پخش شدند بیش از بقیه مورد نقد قرار گرفتند و چند وقت اخیر هم میلاد کیمرام و آزاده صمدی که در حال حاضر سریالهایی را در شبکه نمایش خانگی در حال پخش دارند، به فهرست بازیگران آگهیهای تلویزیون اضافه شدهاند.
بیشتر بخوانید
حادثه برای حسن پورشیرازی
مهران مدیری کمدین یا شومن؟
پایان رسیدگی به پرونده آزاده نامداری در پزشکی قانونی
اما اتفاق نسبتا تازه در این مورد، پخش اینترنتی یک تیزر تبلیغاتی با بازی لیلا حاتمی است که در همان فضای مجازی با واکنشهای مختلفی روبرو بوده و نکته جالبی که از نگاه کامنتگذارها هم دور نمانده نام کارگردان این تیزر است؛ حمید نعمتالله که آخرین فیلمش «قاتل و وحشی» با بازی لیلا حاتمی به محاق توقیف رفته و بعید است به این زودیها هم خلاص شود.
تیزر ساخته شده توسط نعمتالله که واکنش مثبت زیادی هم نداشته، این سوال را طرح میکند که اساسا هنگام ساخت یک تیزر تبلیغاتی، دو طرف ماجرا یعنی سفارش دهنده و اجرا کننده چه اولویتهایی دارند؟ آیا برای آن مشتری که میخواهد یخچال، لباس یا خوراکی خود را تبلیغ کند صِرف اینکه یک یا چند ستاره و نام سرشناس کنار برندشان برچسب شود کفایت میکند یا نحوه معرفی محصول هم اهمیت دارد؟ یا بازیگر و کارگردانی که در ساخت تیزر تبلیغاتی شرکت میکنند چقدر به پسند و جلب نظر مخاطب برای پرداخت یک ایده ناب و بکر توجه میکنند؟ آیا مردم نباید بین یک فیلمساز مطرح سینما با یک سازنده تیزرهای تبلیغاتی تفاوتی قائل شوند و توقع بیشتری از اولی داشته باشند؟
البته این سوالها که خیلی بیشتر از اینها میتواند باشد، منکر حضور موفق کارگردانهای حرفهای سینما نیست کمااینکه از شهرام مکری به عنوان یکی از سینماگرانی یاد میشود که در عرصه تبلیغات، تیزرهای قابل قبولی ساخته است ولی با این حال وقتی پیگیری روند ساخت این نوع آگهیها، کار را به احتمال "تحمیل شدن" چهرهها میرساند بیش از هر چیز باید برای پرستیژی نگران بود که ممکن است در این قامت از بین میرود.