پایگاه خبری تئاتر: رحمت امینی رئیس مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری درباره مقوله تئاتر هراسی و دلایل ایجاد چنین بحثی اظهار داشت: زمانی که یک پدیده‌ای در جامعه شناخته شده نباشد و یا شناخت عمیق از آن بر نیامده باشد، آدم‌ها از رفتن به سمتش گریزانند و هراس دارند. تئاتر همچنان برای جمع عظیمی از مردم ما غیرمتعارف است، به همین خاطر در تهران بیش از 10 میلیونی در این سال‌ها می‌بینیم که یک مجموعه مثل ایرانشهر اضافه می‌شود اخیراً هم فعالیت‌های کوچکی تحت عنوان خصوصی صورت می‌گیرد.
وی ادامه داد: جالب اینجاست که تئاتر هراسی یا تئاتر گریزی فقط مربوط به مردم هم نمی‌شود. در سطح کلان مدیران هم تئاتر هراسند. شکل تئاتر هراسی مدیران با مردم کمی فرق می‌کند. این طور است که تصور می‌کنند اگر به تئاتری‌ها میدان بدهند، هراسان می‌شوند برای اینکه در تئاتر نقد و شفاف سازی صورت می‌گیرد و عیب‌ها و ایرادات عیان می‌شود. ما در حال حاضر جامعه‌ای هستیم که مایلیم عیب‌ها و ایراداتمان دیده شود. خوشبختانه طی 2 سال اخیر با عیان شدن عیب‌ها و ایرادات نسبت به سالیان گذشته داریم روند پیشرفت تفکری را طی می‌کنیم. مردم ما نسبت به قبل باهوش‌تر شدند و به راحتی تصمیم و انتخاب درست را انجام می‌دهند.
دبیر سی‌امین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر تصریح کرد: به نظر من تئاتر در شرایطی می‌تواند رشد کند که هم از طرف مردم و هم از طرف مدیران این ترس نسبت به تئاتر از بین برود البته اگر مدیران تئاتر هراسی نداشته باشند به طبع آن مردم هم به تئاتر روی می‌آورند. چرا در دانشگاه‌ها برآیند تئاتر را نداریم؟ ما در دانشگاه‌ها نیاز به مجوز شورای نظارت نداریم. محیط دانشگاهی این بلوغ و ظرفیت را دارد تا خود به تئاتر مجوز اجرا دهد. ولی از این ظرفیت استفاده نمی‌شود دلیلش هم تئاتر هراسی مدیران دانشگاه‌ها است.
امینی افزود: مدیران می‌ترسند تا شاید افکار، اندیشه و گفتمانی در تئاتر مطرح شود که مثلا موقعیت مدیر را متزلزل کند و یا اینکه دانشگاه را به آشوب بکشد در حالی که برای اجرا در فضای دانشگاه خیلی فضاهای مختلف موضوعی وجود دارد. یکی از این فضاها تئاتر کاربردی به معنای رفتن گروه‌ها به سمت موضوعات مورد علاقه دانشجویان از دید علمی است.
رئیس مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری تئاتر هراسی مدیران را خلاف فرمایشات مقام معظم رهبری خواند و گفت: جالب است تئاتر هراسی مدیران علی‌رغم فرمایشات رهبر انقلاب ماست. ایشان می‌فرمایند «تئاتر منبر است بلکه از آن بالاتر است» اما دیده می‌شود تا زمانی این وضعیت تئاتر هراسی در بین مدیران باشد شاهد عدم رشد تئاتر و مردم سالاری خواهیم بود.
عضو هیدت علمی دانشگاه تهران به تئاتر هراسی در وزارت ارشاد اشاره کرد و گفت: متأسفانه تئاتر هراسی طی چند سال اخیر در حوزه وزارت ارشاد هم بوده است. زمانی که دبیر جشنواره تئاتر فجر بودم به عینه این قضیه را حس کردم. نمایش‌هایی را قرار بود ما انتخاب کنیم از بیرون از فضای شورای ارزشیابی و نظارت ایده‌های منتقل می‌شد که این نمایشنامه نباید اجرا شود. در حالی از دل متخصصان تئاتر، شورای نظارت جشنواره این تئاتر قابل قبول و بدون عیب و ایراد تشخیص داده شده بود. از آنجایی که مدیران وزارت ارشاد تمایلی نداشتند که به واسطه تئاتر تحت تأثیر قرار بگیرند تا موقعیت‌شان متزلزل نشود حکم بر عدم اجرا یا محدودیت‌های شدید بر تئاتر را داشتند. این می‌شود تئاتر هراسی.
وی خاطرنشان کرد: دلیل اینکه مخاطبان آثار درجه یک و مورد نیازشان را کمتر می‌بینند، تئاتر هراس مدیران است. قاعدتاً در حوزه‌‌های اجتماعی، سیاسی و ... امکان خطاکاری و بیراهه رفتن وجود دارد که شورای نظارت این امر را در تئاتر کنترل می‌کند. ما نباید به واسطه اینکه تئاتر یک هنر زنده است و اساساً امتیاز خود را به این واسطه گرفته اینگونه تئاتر هراس باشیم.
