پایگاه خبری تئاتر: همزمان با دومین روز همایش‌های منطقه‌ای بیست و دومین جشنواره سراسری تئاتر سوره ماه نشست تخصصی تئاتر با حضور اعضای هیات بازبین و هنرمندان شركت‌كننده در این همایش روز سه شنبه 19 شهریورماه برگزار شد.
مهرداد رایانی مخصوص در این نشست گفت: همیشه در ساخت یك نمایش باید چراها را وارد كار خود كنیم و برای هر اقدام در كار دلیل بیاوریم.
وی ادامه داد: باید ببینیم دلیلی كه می آوریم در راستای ساختار اصلی كار قرار دارد یا اینكه قرار ندارد. اگر در راستای ساختار كمك كننده نیست بلافاصله باید حذف شود.
این هنرمند با اشاره به اینكه باید تبیین محتوایی كنیم افزود: برای تولید یك اثر باید دلایل منطقی داشته باشیم؛ باید از خود كار سوال كنیم كه چرا این صحنه را در كار خود تولید كردم. باید دید آیا جواب ما به سوال ساختاری است یا خیر نباید به دنبال تبیین معنایی رفت.
رایانی تصریح كرد: ما یك فضای اجرایی داریم كه باید آنرا به لحاظ اجرایی تبیین كنیم و بعد از آن اجزای خود را شكل دهیم؛ این كلیت در ذهن كارگردان شكل می گیرد. كارگردان با خواندن متن دریافتی در اثر پیشنهاد نویسنده در ذهن اش ایجاد می شود.
وی با بیان اینكه اگر كارگردان بخواهد متن را جز به جز اجرا كند امروزه مورد خوشایند نیست ذكر كرد: نمایشنامه را نباید عینا اجرا كرد. كارگردان های خوب كسانی هستند كه متن را مطالعه می كنند و سپس دستور صحنه های آنرا خط می زنند و در متن تغیرات می دهند تغیرات به این معنا نیست كه حقوق نویسنده را در نظر نگیرند.
وی خاطرنشان كرد: نباید حقوق نویسنده پایمال شود؛ بهترین حالت شاید حضور نویسنده در كار باشد تا كارگردان و نویسنده با یكدیگر دوباره نویسی یا دراماتوروژی نوین كنند؛ همیشه با دو نگاه نتیجه بهتری بدست می آید.
این كارگردان با اشاره به اینكه متن تنها پیشنهادی به كارگردان می دهد ادامه داد: كارگردان به عنوان متولی فكری پیشنهاد اجرایی خود را مطرح می كند اگر پیشنهادی ندارد نباید آن كار را انتخاب كند.
وی اظهار كرد: كارگردان می تواند كارهایی انجام دهد كه حظ مخاطب را برانگیزد اما اگر نسبتی با كارش ندارد نباید انجام دهد. كارگردان خودش بهترین قاضی در كار است.
این هنرمند اضافه كرد: كارگردان می تواند قبل از اجرای عمومی از دوستان خود دعوت كند تا نمایش را ببینند تا از آنها بپرسد آیا لحظه های خلق شده توسط كارگردان در نمایش جواب داده است یا خیر. كارگردان های بزرگ از این روش استفاده كرده اند.
وی كنش در نمایش را نگاه كلی ای دانست كه بر روی نمایش ساطع می شود و در ادامه افزود: اگر بخواهیم به سمت تئاتر ناب تر برویم باید فضای اجرایی مبتنی بر كنش در ذهن كارگردان ایجاد شود.
در پایان نشست حاضرین شركت كننده در این نشست به طرح سوالات خود پرداختند و رایانی مخصوص به آنها پاسخ داد.
