پایگاه خبری تئاتر: بیست و یکمین جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان، امسال از 15 تا 21 مهرماه در شهر همدان برگزار شد. این جشنواره هم مانند همه رویدادها، «ترین»هایی داشت که قابل توجه و تامل هستند. در ادامه به برخی از آنها اشاره می‌کنیم.
- برترین نمایش‌های جشنواره امسال عبارتند از: سفر رویایی کوتوله‌ها (با کسب 5 جایزه موسیقی، طراحی صحنه، بازیگری زن، بازیگری مرد و کارگردانی در بخش نمایش‌های کودک)، گروفالو (با کسب 4 جایزه بازیگری زن، بازیگری مرد، کارگردانی و طراحی صحنه در بخش نمایش‌های کودکان)، به کفشات نگاه کن (با کسب 5 عنوان تقدیر برای موسیقی، نمایشنامه، طراحی لباس و دو بازیگری مرد در بخش نمایش‌های نوجوان)، خطوط سفید و غذاهای خوشمزه (هر کدام با کسب 3 جایزه و تقدیر برای طرح و ایده، بازیگری زن، کارگردانی در بخش نمایش‌های خیابانی).
- نشست‌های شبانه را می‌توانیم موجزترین، شادترین و خودمانی‌ترین بخش جشنواره امسال بنامیم. در حاشیه جشنواره بیست و یکم، 3 نشست شبانه در تاریخ‌های 18، 19 و 20 مهرماه در سالن اصلی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان همدان که نزدیک به هتل محل اقامت اکثر میهمانان حاضر در جشنواره (هتل بین‌المللی باباطاهر) بود، برگزار شدند. میهمانان جشنواره هر شب از ساعت 22:30 تا 24 در این سالن دور هم جمع می‌شدند تا سخنرانی‌های کوتاه، برنامه‌های موسیقایی متنوع و گپ و گفت‌های مختلف را در قالب «شب عاشقان» ببینند. در این نشست‌ها برنامه‌های مختلفی از جمله گپ و گفت ژان لوک پنسو و مریم کاظمی، خاطره‌گویی داوود کیانیان، سخنرانی‌های کوتاه عادل بزدوده و ایرج راد، بزرگداشت هنگامه مفید، اجرای برنامه‌های موسیقایی محلی توسط گروهی از سیستان و رشت و دو و سه نوازی‌های مختلف اجرا شدند. رضا فیاضی مدیریت این نشست‌ها را برعهده داشت و با اجراهای گرم و خودمانی‌اش به نحوه احسن این کار را انجام داد. نشست‌هایی که در عین رسمی بودن، صمیمی هم بودند و چند برابر مراسم افتتاحیه و اختتامیه پربار برگزار شدند.
- مشتاق‌ترین‌های جشنواره مردم همدان بودند؛ مادر و پدران و بچههایی که پشت در سالن‌ها تجمع کردند و حضورشان باعث می‌شد تقریباً همه نمایش‌ها با تعداد مخاطبان بیش از ظرفیت سالن‌ها اجرا شوند.
- بی‌نواترین‌های جشنواره هم بازیگران نمایش‌ها بودند که مجبور شدند گرمای هوا را در پلاتوها به خاطر حضور جمعیت افزون بر ظرفیت، تحمل کنند و در حالی که عرق می‌ریختند نمایش را به بهترین نحو برای تماشاگران اجرا کنند. همچنین بازیگران تئاتر خیابانی که به خاطر حضور جمعیت زیاد، مجبور شدند صدایشان را تا جایی که می‌توانند بالا ببرند و بازیگران نمایش‌های سالن‌های بزرگ که با سر و صدا و نرسیدن صدایشان به تماشاگران کنار آمدند و نمایششان را اجرا کردند.
- لقب مستعصل‌ترین کارگردان را می‌توانیم به آلیشیا موراوسکا نسبت بدهیم. او که روز 17 مهرماه 4 اجرا برای نمایش «خواب» داشت و اعلام کرده بود این نمایش برای مادران و کودکان است، در اجرای آخر با انبوه مخاطبانی که بخش قابل توجه‌شان زنان بدون کودکان و حتی پدران بودند، مواجه شد. تعداد مخاطبان حاضر در پلاتوی کوچک مجتمع بوعلی به حدی بود که از نیمه به بعد کارگردان خودش سالن را ترک کرد و خسته و کلافه بیرون در ایستاد تا بر کار مسئولان سالن نظارت کند و نگذارد جمعیت بیشتری وارد شوند. او تاکید کرد که این نمایش برای مادرانی است که بعد از به دنیا آوردن بچه با احساسات منفی رو به رو می‌شوند ولی با این تعداد از حضار به هیچ وجه نمی‌شود به هدف نمایش رسید.
- بخش مسابقه نوجوان، لقب قابل تامل‌ترین بخش جشنواره را از آن خود می‌کند چرا که هیات داوران این بخش هیچ نمایشی را واجد شرایط دریافت رتبه برتر ندانستند!
- جدیدترین بخش جشنواره، بخش تئاتر دانش‌آموزی بود که با حمایت قابل توجه دبیر جشنواره هم رو به رو شد و نمایشی از شهر سرباز که در این بخش شرکت کرده بود، اولین تئاتری بود که دبیر جشنواره به دیدنش نشست.
- جدیدترین تکنیک را نمایش پروانه‌ها از ایتالیا داشت که با تکنیک تری‌دی مپینگ روایت پروانه شدن یک پیله ابریشم را بیان می‌کرد.
-رکورد طولانی‌ترین حضور گروه‌های خارجی در جشنواره را گروه نمایش خیریکوییتئولا از کشور اسپانیا داشتند. آنها با نمایش خیابانی «زرافه‌ها» به ایران آمدند و از ابتدا تا انتهای جشنواره در این رویداد حضور داشتند.
- عنوان کم‌سر و صداترین بخش جشنواره را می‌توانیم به نمایشگاه عکس و پوستر، نمایشنامه‌خوانی و نمایش‌های فیلم‌تئاتر اختصاص بدهیم.
- رکورد کوتاه‌ترین حضور در جشنواره را بهاره رهنما داشت که از نیمه‌های مراسم اختتامیه در رویداد حاضر شد، جوایز بخش نمایش‌های نوجوان را اهدا کرد و رفت.
- در سایه‌ترین و سرمایه‌گذارانه‌ترین بخش‌های جشنواره هم کارگاه‌های «سایه خیال» با تدریس ژان لوک پنسو و «کاربرد فانتزی» با تدریس دکتر عطاالله کوپال بود. در کارگاه «سایه خیال» پنسو با کمک مریم کاظمی، مریم معینی و رکسانا مهرافزون طی 4 روز، به 3 گروه از نوجوانان همدانی تکنیک اجرای نمایش سایه‌ای را آموزش داد. این سه گروه صبح روز اختتامیه، نمایش‌های کوتاهشان را برای میهمانان جشنواره از جمله اساتید، داوران، میهمانان ویژه، ایرج راد و دبیر جشنواره اجرا کردند. گروه اول و سوم بخش کوتاهی از داستان آرش کماندار را اجرا کردند و گروه دوم داستان کدو قلقله زن را. کار گروه دوم به خاطر دیالوگها و اجرای طنازانه بچه‌های این گروه، بیشتر مورد استقبال قرار گرفت. اساتید حاضر بعد از پایان هر اجرا، نظراتشان را به بچه‌ها اعلام کردند و در آخر هم هر کدام از نوجوانان شرکت کننده، گواهی نامه حضور را از دست ژان لوک پنسو، پیام دهکردی و ایرج راد دریافت کردند.
نویسنده: نفیسه حاجاتی
