پایگاه خبری تئاتر: رضا براهنی نویسنده، شاعر و منتقد ادبی صبح امروز ۵ فروردین ماه ۱۴۰۱ در سن ۸۶ سالگی در کانادا دار فانی را وداع گفت.
پسر او اکتای براهنی در صفحه مجازی این خبر را تایید کرد.
آهوان باغ (۱۳۴۱)، جنگل و شهر (۱۳۴۳)، شبی از نیمروز (۱۳۴۴)، مصیبتی زیر آفتاب (۱۳۴۹)، گل بر گسترده ماه (۱۳۴۹)، ظل الله (۱۳۵۸)، نقاب‌ها و بندها (انگلیسی) (۱۳۵۶)، غم‌های بزرگ (۱۳۶۳)، بیا کنار پنجره (۱۳۶۷)، خطاب به پروانه‌ها و چرا من دیگر شاعر نیمایی نیستم؟ (۱۳۷۴) و اسماعیل (۱۳۶۶) کتاب‌های شعر استاد براهنی هستند.
ازجمله رمان‌های او می‌توان به آواز کشتگان، رازهای سرزمین من، آزاده خانم و نویسنده‌اش، الیاس در نیویورک، روزگار دوزخی آقای ایاز، چاه به چاه و بعد از عروسی چه گذشت اشاره کرد.
در ادامه شعری از استاد فقید رضا براهنی می‌خوانیم:
حالا مرا دوباره بخوابان
در زیر آفتاب بخوابان
از دیگران جدا بخوابان
تنها بخوابان
و در کنار حفره گنجشکی بخوابان
و در بهار بخوابان.
از پشت سر بیا و نگاهم کن
این‌جا
آری همین‌جا مرا بخوابان.
رفتم که رفتن من عین رفتن من باشد
و فرق داشته باشد با رفتن آن‌دیگران
حالا تو فرق روح مرا با ناخن‌هایت واکن.
من عاشق فرق سرم
آیینه را هم بر روی من بخوابان
اغمای آن‌سوی مردن چقدر خوب جزء به جزیی دارد
حالا من از تو می‌روم و تو می‌روانی‌ام
تقسیم من به سوی نیست شدن مثل خواب
زبان که در سکوت صداهاست
و حالا بی‌بازگشتگی‌ام را کامل کن دیگر نیاوران خوابیده‌ام.
