پایگاه خبری تئاتر: یوز دوما درباره دلایل حضور در تمرین نمایش «لندن، رم،تهران، آمستردام» با اشاره به حضورش به عنوان اسپانسر در این نمایش به دلایل دیگر این موضوع اشاره کرد و گفت: دلیل دیگر این بود که میخواستم قبل از آغاز اجرای رسمی نمایش در روز اول، متوجه شوم که این کار درباره چه چیزی است در واقع این نمایش درباره قسمتی از زندگی ماست، قسمتی که همدیگر را متوجه نمیشویم و میخواهیم همدیگر را بفهمیم.
سفیر هلند در پاسخ به این سوال که آیا پیش از این تئاترهای ایرانی را دیده است، گفت: برای من به دلیل زبان نمایشها مقداری سخت است که بخواهم تئاترهای ایرانی را دنبال کنم اما نمایش «پلنگ صورتی» آروند دشت آرای را دیده بودم.
او اضافه کرد: قبل از اینکه به ایران بیایم به من گفته بودند حتما باید تئاترهای ایرانی را ببینم، چون خیلی خودشان را از طریق تئاتر بیان میکنند.
نمایشی در حوزه سوء تفاهمهای بینالمللی
آروند دشت آرای نویسنده و کارگردان این اثر نمایشی درباره جدیدترین تجربه تئاتریاش گفت:همیشه ایده کار "مطالعاتی" در تئاتر را دنبال میکردم. این نمایش برای من در حوزه مطالعات فرهنگی تعریف میشود.
وی ادامه داد:من به این مضوع فکر میکردم که چه نمایشی را میتوان درباره سوء تفاهمهای بینا فرهنگی اجرا کنم. در این جا افراد از فرهنگهای و از طبقات اجتماعی مختلف با هم گفتوگو میکنند، در واقع ریشه آن به این بر میگردد که ما چه تصویری از دیگری داریم و دیگری از ما چه تصویری دارد و این تصویرها برساخته چه چیزی هستند و اینکه چقدر به صدق نزدیک ترند، البته در این اجرا پاسخی به آن داده نمیشود.
دشت آرای با بیان اینکه در این شیوه، اجرا در یک روند اهمیت دارد اضافه کرد: از خیلی لحاظ این نمایش کاری ضد بازیگر و ضد تئاتر محسوب میشود ممکن است این ها کلمات بزرگی به نظر برسد و خیلی آدمها موضع بگیرند ولی منظور این است که در اینجا از خویشتن اجراگر استفاده شده است.
کارگردان نمایشهای «تن تن» و «پلنگ صورتی» تصریح کرد: در حقیقت موضوع مهم این است که همه ما انسان هستیم و باید قصههای همدیگر را بشنویم
این هنرمند تئاتر درباره اجرای نمایش«لندن، رم، تهران، آمستردام» در کشورهای دیگر گفت: قرار است این کار در این چهار کشور اجرا شود، همچنین این پروژه که طی پنج سال آینده ادامه پیدا میکند، احتمالا در ادامه یک نفر از لبنان و یک نفر از فرانسه به گروه ما اضافه میشود.
سرپرست گره نمایش «ویرگول» در پاسخ به این سوال که مخاطب چگونه باید با این نمایش برخورد کند؟ گفت: لفافهای در این کار وجود ندارد، چالش اصلی این نوع کارها این است که تماشاگر باید همراه ما بازی و تخیل کند. این کار یک نمایش قصهگو نیست، کاری ضد قصه است که موقعیتهای مختلفی را تعریف میکند.
این کارگردان درباره حضور بازیگران خارجی در نمایشهای ایرانی و تاثیر آن معتقد است: این مهمترین اتفاق برای تئاتر ایران ، فرهنگ و هنر ماست. ما فرهنگ غنی داریم، تئاتر ما خیلی پیشرفته است، فکر میکنم ما احتیاج بیشتری به تولید کارهای تولید مشترک داریم.
وی در بخش پایانی صحبتهایش گفت: ما در حال بستن قراردادی با یک گروه تئاتر هلندی هستم و مذاکراتی را هم با کمپانیهای دیگر آغاز کردهایم.این نمایش هم، تولید مشترک بین کمپانی «استت» و کمپانی هنرهای اجرایی «ویرگول» است که با حمایت اولیه سفارت هلند اتفاق افتاده است.
دشت آرای افزود: این نمایش ادعایی ندارد و کاری نیست که بخواهد به کسی فخر بفروشد، از ابتدا صمیمی و راحت برخورد میکند اما اگر بخواهید برای آن قصهای بسازید موفق نخواهید نبود. این کار شاکلهاش گفت وگوی بینافرهنگی است اینکه که آدمها با هم حرف میزنند و همزمان در این گفت وگو فضاسازیی اتفاق میافتد که از خود بازیگران گرفته شده است و در واقع کاری مبتنی بر بداهه پردازی است.
کار ترسناکی بود
ملودی آرام نیا، یکی از بازیگران نمایش «لندن، رم، تهران، آمستردام» درباره تجربه این کار گفت: زمانی که من در تالار انتظامی خانه هنرمندان نمایش «لیر» را اجرا میکردم و آروند دشت آرای «پلنگ صورتی» را در ایرانشهر اجرا میکرد، باهم صحبتهایی درباره این پروژه داشتیم و قرار شد من به گروه تئاتر ویرگول بپیوندم.
او درباره فضا و شکل اجرایی این نمایش گفت: خیلی برایم ترسناک و البته جذاب بود. اینکه آروند دشت آرای همیشه به دنبال تجربههای جدید است و از ریسک نمیترسد اتفاق خیلی جالبی است.
کارگردان نمایش «مکبث» ادامه داد: این شیوه کار برای من که همیشه کلاسیک کار کردم سخت بود اما تمرینات خیلی به من کمک کرد و لذت زیادی از تمرینات بردم، امیدوارم چنین لذتی را در طی اجراهم ببرم
نمایش «لندن،رم،تهران،آمستردام» از روز یکشنبه 25 آبان ساعت 21 در تالار حافظ اجرای خود را آغاز میکند.
در این نمایش ملودی آرام نیا،ندا جبرئلی،میثم میرزایی،Amy strange(انگلستان)،Marta paganeli(ایتالیا)،Marene van holk( هلند)، به عنوان بازیگر ایفای نقش میکنند.