پایگاه خبری تئاتر: حسن توکل‌نیا تهیه‌کننده فیلم سینمایی «چند می‌گیری گریه کنی ۲» به کارگردانی علی توکل یا درباره وضعیت اکران این فیلم کمدی در سینماها گفت: شکرخدا فروش فیلم از مرز یک میلیارد تومان گذشته و این فروش معقولی برای فیلم در این شرایط است. البته میان فیلم‌ها تفاوت گذاشته می‌شود. پخش‌کننده‌هایی که به تازگی رشد کرده‌اند، با هم همکاری و زدوبند دارند و میان فیلم‌های مستقل با فیلم‌هایی که خودشان پخش‌کننده آن هستند فرق می‌گذارند. از روز اولی که فیلم من اکران شد، برخی سینماداران با تبعیض سانس به آن اختصاص دادند. می‌دیدم فیلمی که کمتر از فیلم من می‌فروشد، سانس بیشتری در یک سینما دارد، چرا؟ چون آن فیلم در باند خودشان بوده است.
وی با انتقاد از نبود تیزرهای تلویزیونی برای تبلیغ فیلم خود ادامه داد: زمانی که فیلم من بازبینی شد، فقط اجازه ۵ میلیارد تومان تیزر تلویزیونی برای آن صادر شد و این در صورتی است که قیمت یک تیزر در تایم مناسب در شبکه یک، ثانیه‌ای ۳۳۰ میلیون تومان است! یعنی یک تیزر ۱۵ ثانیه‌ای هزینه‌اش ۵ میلیارد تومان می‌شود! یعنی عملاً به من اجازه پخش یک تیزر از تلویزیون را داده‌اند. من سال ۹۵ برای فیلم «سایه‌های موازی» حدود ۱۰۰ تیزر تلویزیونی برای تبلیغ داشتم و خودتان ببینید شرایط چقدر تغییر کرده است. در حالی که آن روزها مخاطب تلویزیون خیلی بیشتر از امروز بود. تلویزیون به جای آنکه در این شرایط ۱۰۰ تیزر ما را ۳۰۰ تیزر کند، اینگونه تیزر رایگان به فیلم‌ها می‌دهد!
این تهیه‌کننده ادامه داد: این شرایط در حالی است که برای برخی فیلم‌های مورد حمایت نمی‌توانید تعداد تیزرهای تلویزیونی و یا بیلبوردهای شهرداری را بشمارید. در این حد در سینما شاهد تبعیض هستیم. من تهیه‌کننده مستقل هستم و این فیلم همه زندگی من است آن هم با ۳۵ سال سابقه کار در سینما. تا به امروز هم فیلم جنگی در کارنامه‌ام داشته‌ام و هم فیلم هنری اما اینگونه با من رفتار می‌شود. هیچ حمایت ویژه‌ای از فیلم ما نمی‌شود. این حرف را درباره همه فیلم‌ها می‌زنم که در زمینه تیزر تلویزیونی همه شرایط یکسان دارند و از آن‌ها حمایتی نمی‌شود.
توکل‌نیا در ادامه گفت: از نظر اسپانسر هم برخی شرکت‌ها هستند که با پخش‌کننده‌های خاصی کار می‌کنند. از این منظر مختصات سینما را هیچگاه نمی‌توان اصلاح کرد چرا که خیلی چیزها تبدیل به رانت شده است. من برای اینکه از برخی رانت‌ها و امکانات استفاده کنم باید وارد باندها شوم و هیچگاه هم اهل باندبازی نبوده‌ام.
وی تأکید کرد: پشتوانه فیلم «چند می‌گیری گریه کنی ؟۲» قسمت اول این فیلم است که در زمان خودش تبدیل به یک برند شده بود، به همین دلیل فروش حداقلی دارد اما هنوز آنگونه که باید نفروخته چرا که حمایتی از آن نشده است. بعضی می‌گویند چرا توکل‌نیا برای این فیلم بیلبورد نزده است اما اطلاع ندارند که من برای ۲۰ بیلبورد در شهر تهران باید حدود ۱.۵ میلیارد تومان هزینه کنم! این یعنی حداقل ۴ میلیارد فروش در گیشه که اصلاً با این شرایط جواب نمی‌دهد. این جنس تبلیغات نیاز به اسپانسر دارد که تا کنون چنین حمایتی را نداشته‌ایم.
این تهیه‌کننده با اشاره به عملکرد خوب برخی سینماداران در زمینه تخصیص سالن، افزود: برخی سینماداران واقعاً کم می‌گذارند و مشخصاً به فیلم من سانس نمی‌دهند. نمی‌دانم چرا این اتفاق رخ می‌دهد. یکی از این سینماداران در سینماهایی که زیر سلطه خود دارد اجازه اکران فیلم ما را نمی‌دهد. اکثر سینماها سه سانس برای فیلم ما در نظر گرفته‌اند که دوتای آن قبل از ساعت ۳ بعدازظهر است! واقعاً سه سانس برای فیلم ما خیلی کم است و این شرایط واقعاً ناعادلانه است. در این ساعت‌ها ۱۰ نفر آدم هم به سینما نمی‌رود!
وی در پایان بیان کرد: امید داریم خدا به فیلم ما کمک کند و معجزه‌ای برای نگاه عادلانه‌تر به فیلم ما رخ دهد. قطعاً ما راضی به اکران فیلم در این شرایط نبودیم. اوضاع اقتصادی از یک طرف و آلودگی هوا هم به تازگی مزید بر علت شده، مگر فیلم دیدن، نان شب است که مردم به هر قیمتی از خانه بیرون بیایند و به سینما بروند؟ می‌دانستیم تعطیلی‌هایی در پیش رو داریم اما پیش‌بینی این شرایط اقتصادی را نکرده بودیم. مردم امروز دغدغه معیشت دارند، چگونه ۴۵ هزار تومان پول بلیت سینما بدهند؟
منبع: خبرگزاری مهر
نویسنده: زهرا منصوری
