محسن حسن زاده که این روزها در نمایش «تلفات» ایفای نقش می‌کند درباره حضورش در تئاتر به‌عنوان بازیگر بعد از فاصله گرفتن از سمت‌های مدیریتی گفت.

چارسو پرس: محسن حسن‌زاده که این روزها به‌عنوان بازیگر در نقش شخصیت بنی صدر در نمایش «تلفات» به کارگردانی علیرضا معروفی به صحنه تئاتر بازگشته است درباره علت دوری چندساله‌اش از بازیگری گفت: خوشحالم که پس از مدت‌ها دوری توانستم در چند ماه اخیر در ۲ نمایش ارزشمند بازی کنم. مدت ۸ سال تمام توجه و تلاشم را در عرصه مدیریتی تئاتر گذاشتم و سعی کردم آنجا هم نگاه دغدغه‌مندی داشته باشم و برحسب وظیفه و فراتر از آن در هر جایگاهی که هستم ایده‌مند رفتار کنم، هرچند متأسفانه به هدفی که داشتم نرسیدم و نتوانستم آن را کامل کنم چراکه دغدغه‌مندی، نگاه غالب عرصه مدیریتی ما نیست و به همین دلیل هم شرایط امروز تئاتر کشورمان به سامان نیست.

وی افزود: اگر افرادی که در اداره کل هنرهای نمایشی یا هر جایی در عرصه فرهنگ و هنر کار می‌کنند دلسوز و دغدغه‌مند باشند و این دغدغه به‌عنوان یک فاکتور محوری حاکم باشد، باوجود تمام مشکلات مالی که در حوزه تئاتر وجود دارد، دست کم شاهد عقب رفت و واپس‌گرایی در این حوزه نخواهیم بود ولی چون این نوع نگاه وجود ندارد و متأسفانه نگاه سیاسی و فردگرایی غالب است، نتوانسته‌ایم به نقطه قابل‌توجه و اتکا در این عرصه برسیم تا یک نظام قاعده‌مند در سیستم اداری حکم‌فرما شود که هر مدیری نتواند بر اساس سلایق بی پشتوانه خود ساختار را به هم بریزد.

حسن‌زاده درباره پذیرفتن بازی در دور دوم اجراهای نمایش «تلفات» گفت: در مقام بازیگر، قبل از هر چیز خیلی برایم مهم است که کارگردان پیشنهاددهنده یک اثر نمایشی، نسبت به محیط پیرامونش چه نگاهی دارد، در درجه دوم این‌که چقدر برایش اهمیت دارد نسبت به تاریخ و خصوصاً تاریخ معاصر و اجتماع خودش عکس‌العمل نشان بدهد و سوم اینکه چقدر جهد و تلاش دارد برای اینکه بتواند یک نگاه و ایده تازه و تجربه نشده در عرصه هنرهای نمایشی را با فرم نو به تماشاگرش ارائه بدهد.

وی ادامه داد: وقتی دیدم علیرضا معروفی هنرمندی است که این ویژگی‌ها را دارد مسلماً پیشنهادش برای دور جدید اجراهای «تلفات» را پذیرفتم و باوجود فرصت بسیار کم، تمام تلاشم را کردم که به خواسته و نگاه او در نمایش «تلفات» نزدیک بشوم.

این بازیگر، ایفای کاراکتر یک شخصیت تاریخ معاصر را که زیاد از زمان فعالیت و زندگی‌اش نمی‌گذرد و هنوز در یادها مانده‌است بسیار جذاب توصیف کرد و گفت: بازی در چنین نقشی که برای اولین بار روی صحنه تئاتر نشان داده می‌شود، در کنار جذابیت، بسیار سخت و پر استرس است. خیلی اهمیت دارد که از حدود خارج نشوی و در عین حال تماشاگر کاراکتر را باور کند و در قالب و محدوده خاص خود بپذیرد در حالی که به سبب اشتباهات تاریخی که انجام داده شاید نشود تمام حالت‌های احساسی، عاطفی و لحظات خاص زندگی‌اش را نشان داد. به طور کلی بازی در چنین نقش‌هایی، مثل راه رفتن روی لبه تیغ است و بازیگر باید دقت کند به هیچ سمتی متمایل نشود و این چالش دوست داشتنی دشواری است.

وی که کسب عنوان کارگردان برتر سی و دومین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر را در کارنامه خود دارد، بازیگری را تنها وسوسه غالب زندگی‌اش دانست و افزود: اگرچه بعضی مواقع با بی‌رحمی وسوسه بازیگری را در خودم می‌کشم ولی می‌توانم به‌جرئت بگویم همه صبح‌های زندگی‌ام را با این وسوسه آغاز کردم و وقتی از صحنه دور بودم این وسوسه تبدیل به یک افسوس غالب شده بود. وقتی روی صحنه‌ام آدم دیگری می‌شوم و وقتی از بازیگری دور هستم احساس می‌کنم هر کاری می‌کنم به ارزش‌هایی که برای خودم قائلم نرسیده‌ام و این آرامش تنها از طریق بازیگری اتفاق می‌افتد. دغدغه‌های دیگرم در تئاتر مثل کارگردانی، نوشتن یا نقد، در مقابل بازیگری به حاشیه می‌روند و برای من اصل همیشه بازیگری است و آن‌قدر برایم ارزشمند است که تا به امروز فقط به بهانه حضور در صحنه هر کاری را نپذیرفتم ولی از این به بعد به دنبال وسوسه غالب زندگی‌ام می‌روم و در باقیمانده عمرم به‌آسانی رهایش نخواهم کرد.

بازیگر نمایش «خماری» گفت: این نمایش اثری ارزشمند است اما متأسفانه امروز مسئولان خیلی راحت و بی‌تفاوت از کنار جوان‌هایی از جنس علیرضا معروفی می‌گذرند و توجهی به نگاه دغدغه‌مند و هنر این آدم‌ها نمی‌کنند. آنچه در عرصه مدیریت فرهنگی فراموش شده این است که ما برای هنرمندان جوان متعهدی که نسبت با تاریخ و محیط پیرامونشان احساس مسئولیت می‌کنند هیچ برنامه‌ای نداریم و تمایزی قائل نمی‌شویم که نشان بدهیم از این نوع نگاه حمایت می‌شود و رها نشده‌اند.

وی در پایان صحبت‌هایش بیان کرد: حمایت مسئولان، تکمیل‌کننده تلاش هنرمند است و وقتی هنرمندی مثل علیرضا معروفی و گروه بسیار جوانش تلاش کند و در مقابل هیچ حمایت و عکس‌العملی نبیند دلسرد می‌شود و این رهاشدگی آینده تئاتر کشور را به خطر می‌اندازد.

محسن حسن‌زاده، مهدی رحیمی، علی هیهاوند، حسین عارف، ایمان سلگی، محمد نیازی، نازنین حشم‌دار، دلارام ترکی، صالح لواسانی، امیررضا حشمی پور، فرزاد تجلی و خاطره فاتح در «تلفات» بازی می‌کنند.

نمایش «تلفات» که آذر و دی ۱۴۰۰ در سالن اصلی تالار مولوی روی صحنه رفت در دور جدید اجراهای خود، با تغییراتی در بازیگران و عوامل از دوم تیر ماه در سالن ناظرزاده کرمانی تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه رفته است.


منبع: مهر