چارسو پرس: شب پنج شنبه ۲۶ آبان ساعت ۲۲ برنامه مسابقه محور "کهکشانیها" از شبکه ۵ سیما به شکل زنده در حال پخش است و پرسشها از ۲ شرکت کننده تلفنی پرسیده میشود. کیمیا گیلانی (مجری برنامه) با انرژی و سرحال سوالات را میپرسد تا اینکه حدود ۲۰ دقیقه بعد از شروع برنامه میرسد به یک پرسش تصویری و از مهمان تلفنی میپرسد: «ویدئویی که مشاهده خواهی کرد متعلق به چه کسی است؟»
در مونیتور تصویر "کیان پیرفلک" نشان داده میشود که آن قایق آبی را در دست دارد و دارد حرف میزند، کاملا مشهود است که مجری از دیدن این تصویر و شنیدن صدای کیان متحیر میشود، به گونهای که شرکت کننده در مسابقه جواب را میدهد اما مجری فقط بله ... بله ... میگوید و بعد هم بغضش گرفته و نمیتواند ادامه بدهد و با زور فقط میگوید: «بریم یک بخشی را ببینیم و برگردیم»
بعد از برگشتن به داخل استودیو کیمیا گیلانی به خودش مسلط شده، برنامه و مسابقه را ادامه میدهد اما آن انرژی و روحیه اولیه او کاملا از دست رفته است و این حس از صدایش کاملا معلوم است.
ویدئو این بخش از برنامه در فضای مجازی منتشر شد و با واکنش منفی مخاطبان روبرو شد، تا جایی که شب گذشته کیمیا گیلانی در حساب شخصی توئیترش اعلام کرد که دیگر اجرا نخواهد داشت و به تلویزیون برنمیگردد.
گیلانی نوشت: «من کیمیا گیلانی از ۱۵ تیر ۱۳۸۵ که وارد حوزه اجرا شدم واقعا براش تلاش کردم درس خوندم و هدفی جز شادی دل مردمم نداشتم و حالا که دل مردمم شاد نیست نیازی هم به حضور من نیست و از اجرا در تلویزیون خداحافظی میکنم.
یه روزی دلمون شاد میشه
شاید من زنده نباشم
اگر تو بودی
جای من هم بخند»
کاملا معلوم است از فشاری که به خانم مجری آمده تصمیم به چنین اقدامی گرفته است. چون برنامهسازان "کهکشانیها" را که کسی نمیشناسد و تمام خشم و ناراحتی نشان دادن این تصویر از کیان پیرفلک به عنوان یک آیتم مسابقه تلفنی بر سر مجری برنامه خالی شد.
از قدیم گفتهاند «هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد» واقعا با توجه به این که در زمان پخش این مسابقه هنوز پیکر پاک کیان پیرفلک به خاک سپرده نشده بود، آیا انجام چنین کاری درست است؟
آیا مصیبتی چنین غم انگیز را تقلیل دادن به یک پرسش در مسابقه تلفنی کار درستی است؟ آن هم وسط برنامهای مسابقه تلفنی که پرسشهایش بیشتر به چالش کشیدن اطلاعات عمومی شرکت کنندههاست. برنامهای مفرح و هیجان انگیز!
واقعا باید پرسید هدف از چنین کاری چه بوده است؟
آیا این پخش تصویر کیان و حرفهای او در فاصله یک روز از شهادتش استفاده ابزاری از او نیست؟ آیا واقعا این کار بی احترامی به او ، خانواده و مخاطب نیست؟
آیا در آن سیستم عرض و طویل صداوسیما کسی نبود و نیست که از انجام چنین کاری جلوگیری کند؟
آیا نباید هیچ کسی از برنامهسازان و یا طراحان سوال برنامه از خود بپرسد چنین سوالی در این زمان جایی از اعراب دارد؟ حال بعد از گذشت دو روز از این قضیه، کسی به اشتباه بودن چنین کاری اعتراف کرده است؟ کسی هست که مسولیت این خطا را بپذیرد و معذرت خواهی بکند؟ یا خیر چون از جایگاه و ساعت آنتنی که دارند چنان خیالشان جمع است اصلا نیازی به این کارها نمیبینند؟
واقعا چنین خبطی را با هیچ معیار و منطقی نمیتوان درک کرد! فقط احساس شرم است که برای ما میماند، شما که ...
///.
منبع: عصر ایران