چارسو پرس: شکرخدا گودرزی کارگردان نمایش «من فرزند یک خنیاگرم» که به تازگی اجرای عمومی خود را در سالن چهارسوی مجموعه تئاتر شهر به پایان رساند، درباره شرایط اجرای عمومی آثار نمایشی گفت: از یک طرف معتقدم تئاتر ضرورتی است که باید همیشه وجود داشته باشد و هم‌پای شرایط سیاسی و اجتماعی حرکت کند و فقط نمی‌تواند منوط به اجرا در شرایط بسامان باشد. ولی به دلیل پدیده وارونگی و اینکه هیچ چیز بر اصول درست پیش نمی‌رود، رادیکالیسمی در جامعه وجود دارد که در این بین هنرمندان به صورت مشخص متضرر می‌شوند.
وی یادآور شد: گروه‌های تئاتری از نظر مالی متضرر می‌شوند چون مخاطب شرایط امنیت روحی برای تماشای تئاتر را ندارد. برخی دوست دارند به تماشای تئاتر بنشینند ولی مورد شماتت قرار می‌گیرند و برخی هم که در سالن حضور پیدا می‌کنند حاضر به اظهارنظر نیستند. این وارونگی روی کنش افرادی که می‌خواهند به تماشای تئاتر بنشینند تأثیر می‌گذارد.
گودرزی متذکر شد: در این شرایط، فضای بسته مجازی برای تئاتر امکان تبلیغات را غیرممکن کرده و از سوی دیگر تبلیغات سنتی نیز پاسخگو نیست. بنابراین گروه‌های تئاتری در یک بحران قرار می‌گیرند. در اصل پیامدهایی که برای اجرای تئاتر پیش می‌آید گروه‌ها را وارد یک بحران می‌کند. مجموعه شرایط برای تئاتر مجموعه خوبی نیست.
این هنرمند عرصه تئاتر معتقد است افرادی که اهل تفکر و اندیشه هستند در این شرایط باید مشوق اجرای تئاتر و باز شدن سالن‌های تئاتر بشوند.
وی تأکید کرد: تئاتر هم مثل دیگر پدیده‌های زندگی تعطیل‌بردار نیست. اگر این مسیر را درست ببینیم و دچار افراط و تفریط نشویم، تئاتر مفری است برای بازتاب روح جمعی و آنچه در جامعه است. شرایط بسامان نیست اما هنرمند باید وظیفه هنری خود را انجام دهد.
گودرزی در ادامه سخنان خود تصریح کرد: جامعه در حال رادیکال شدن است و در جامعه رادیکال گوش شنوا برای گفتگو بسته و مسدود می‌شود. در شرایط فعلی ارتزاق بچه‌های تئاتر چگونه باید باشد؟ کارمند حقوق خود را سر ماه دریافت می‌کند ولی هنرمند تئاتری که حیات و مماتش از این طریق است باید چه کاری انجام دهد؟
کارگردان نمایش‌هایی چون «بهرام چوبینه» و «سهروردی» در پایان سخنان خود اظهار کرد: مجموعه شرایط پر از هول و هراس است و فرد را به بی‌عملی و انفعال می‌کشاند. در این شرایط محل کنش هنرمندان تئاتر، روی صحنه است.
///.
منبع: خبرگزاری مهر
