چارسو پرس: این نمایشنامه‌نویس در گفت‌و‌گویی درباره وضعیت نمایشنامه‌نویسی با توجه به تعداد چشم‌گیر متون ایرانی در جشنواره‌ی تئاتر فجر پیش‌رو بیان کرد: نگاه به نمایشنامه ایرانی اگر در قالب جشنواره یا فراخوان باشد، اصولا مثبت است چرا که ارزش‌گذاری به نمایشنامه ایرانی و داشته‌های خودمان خوب است. البته نمایشنامه‌نویس‌های خوب زیادی داریم که اگر مجالی برای نمایش آثارشان پیدا کنند، شاهد کارهای خوبی خواهیم بود.
نریمانی درباره حضور نداشتن بسیاری از نویسندگان مطرح تئاتر در جشنواره فجر گفت: این مشکل مربوط به امسال نیست و معتقدم جشنواره تئاتر فجر دیگر کم کم از موقعیت ارزشمند خودش فاصله گرفته و این روند از تبعات عدم توجه مسوولان و تصمیم‌گیرندگان حوزه فرهنگ به عرصه تئاتر است.
وی افزود: سال‌هایی که جشنواره تئاتر فجر تأثیرگذار بود، دقیقا به سال‌هایی برمی‌گردد که مدیران و کسانی که برای تئاتر بودجه تأمین می‌کردند، نگاه دیگری داشتند.
او ابراز عقیده کرد: در دوران اصلاحات نگاه فرهنگی نسبت به بازی‌های سیاسی غالب بود و به نظرم دوران درخشانی را در تئاتر شاهد بودیم. اگر آن زمان جشنواره‌ها رونق بیشتری داشت و کارهای عمیق‌تری ارائه می‌شدند ثمره نگاه مسوولان تئاتری بود.
نریمانی در عین حال گفت: نباید همه مسائل و مشکلات را به دوش برخی دوستان در تئاتر و مدیران جشنواره انداخت چون حقیقت این است که کلیت تئاتر ما در وضعیت خوبی به سر نمی‌برد.
وی در ادامه بار دیگر با اشاره به نبود چهره‌های مطرح نمایشنامه‌نویس ایرانی در جشنواره گفت: شاید آن‌ها ترجیح داده‌اند که آثارشان در جشنواره حضور نداشته باشد و تنها یکی از دلایل این اتفاق می‌تواند به ممیزی ارتباط داشته باشد. اما با این حال بر این باورم، اینکه رویکرد یک جشنواره مبتنی بر نمایشنامه‌های ایرانی باشد اتفاق خوبی است اما باید زمینه‌های حضور نمایشنامه‌نویسان مطرح و خوب هم فراهم شود.
کوروش نریمانی گفت: یکی از مسائلی که این زمینه را فراهم می‌کند ایجاد دلگرمی برای نمایشنامه‌نویسان و جلوگیری از یأس و ناامیدی است که این اتفاق از حیطه‌ی کار یک مدیر جشنواره خارج است و به مدیریت کلان فرهنگی کشور برمی‌گردد که متأسفانه این بی‌توجهی در بخش‌های مختلف مثل دولت، مجلس و نیز بخش اقتصادی که باید پشتوانه جریانات فرهنگی باشد، دیده می‌شود.
