چارسو پرس: به نقل از مشاور رسانه‌ای نمایش، «من رومئو من ژولیت» به طراحی و کارگردانی نیما نعمتی‌زاده، حاصل کارگاه بازیگری به سرپرستب نعمتی زاده است که از ۱۷ اردیبهشت ماه، هر شب ساعت ۲۰ در تماشاخانه همای سعادت روی صحنه می‌رود. علاوه براین سعید دولتی نیز به عنوان مدرس بازیگری و مشاور پروژه همراه گروه نمایشی بوده است.
مهدی مروی، فائزه ایمانی، امید پوشی، مهدی مهدوی، فرحان سلیم خانی، سما جعفری، فاطمه مروی، دینا غلامی و کیان محضری بازیگران این اثر نمایشی هستند.
از دیگر عوامل نمایش «من رومئو من ژولیت» می‌توان به مجری طرح: موسسه فرهنگی هنری همای سعادت، دستیار کارگردان و منشی صحنه: ملیکا طاهری عطار، طراحی پوستر و بروشور: پویا ساکی، روابط عمومی و مشاور تبلیغات: سیدمحمدصادق سیادت، مسئول نور و صدا: احمد حمزوی اشاره کرد.
نیما نعمتی‌زاده، طراح و کارگردان این اثر هنری در یادداشتی با عنوان دعوا بر سر نقش نوشت:
امروزه میان بازیگران تازه‌کار و حرفه‌ای، هستند کسانی که برای رسیدن به نقش دلخواه، دست به هر کاری می‌زنند. از خالی کردن زیر پای همکار گرفته تا خودشیرینی برای کارگردان، تهیه‌کننده، برنامه‌ریز یا هرکس بتواند دستش را به دیالوگ‌های درشت و مَشتی بند کند. این می‌تواند، نامش چیزهای مختلفی باشد؛ حسادت، رقابت، عقده، چالش، خواستن، توانستن، … در این راه، خوب و بد، خشک و تر، با هم می‌سوزند. هستند کسانی که در این مسیر، دست به جیب هم شده و سبیل این و آن را چرب هم می‌کنند و نقش می‌خرند. اینکه تا چه اندازه موفق می‌شوند، نگارنده ترجیح می‌دهد دهانش را بسته و به‌گونه‌ای نامحسوس، بلانسبت، خفه‌خون بگیرد.
«من رومئو من ژولیت»، طرحی از همین بالا و پایین پریدن‌ها است؛ من این نقش را می‌خواهم و لاغیر، من این نقش را می‌خواهم چراکه می‌توانم، من باید این نقش را بازی کنم چراکه زندگی‌ام به همین نقش بسته است، من باید این نقش را بازی کنم تا به این و آن ثابت کنم و...
اگر تصور کنیم که در یک جامعه خُردِ هفت هشت نُه نفری، همه با هم بر سر یکی دو نقش سر و کله بزنند و همه‌شان نیز مدعی باشند و از قضا، وسیله، هدفشان را توجیه کند، چه می‌شود؟ یا بهتر است گفته شود؛ چه‌ها که نمی‌شود! هر کدام، طرحِ توطئه‌ای قشنگ! می‌زنند، این زیرآبِ آن‌یکی و آن‌یکی زیرآبِ دیگری را زده و هویتِ جنگل به خوبی شکل می‌گیرد. نمایشنامه یا بهتر است گفته شود؛ طرحِ نمایشنامه «من رومئو من ژولیت» از همین‌جا آغاز می‌شود. هر چند اگر بگوییم؛ اصلِ ماجرا همین است، نادرست نگفته‌ایم.
هدی، فرحان، فاطمه، فائزه، کیان، دینا، امید، سما و یک مهدیِ دیگر، این‌ها بر سر همین خِرت و پرت‌های گفته شده دعوا دارند و هرچه پیش می‌روند، اوضاع، رنگِ سامان به خود نمی‌گیرد که نمی‌گیرد. تا جایی‌که رویدادهای تازه و غیرمنتظره یقه‌شان را گرفته و شرایط را پریشان‌تر می‌کند. گروه نمایشی «من رومئو من ژولیت»، حاصل میانگین پانزده جلسه چهارساعته تمرین (از ایده تا اجرا) است. اکثریت بازیگران این اثر، برای نخستین بار است که روی صحنه می‌آیند و سرشار از امید و شوق‌اند. همه‌شان دوره‌های بازیگری را زیر نظر استادهای کاربلد سپری کرده و حالا در دوره پیشرفته با هدایت یک معلم‌کارگردان، کار عملی‌شان را در بستری حرفه‌ای و با حضور تماشاگر تجربه می‌کنند.
نگارنده ساده و روان بگوید که این نمایش، حاصلِ کارگاه ایده تا اجرا است. تلاش بر این بوده و هست تا فضای کار شیرین و در عینِ حال، چالشی باشد. جنس و گونه نمایش (در طرح و اجرا)، کارگاهی و صمیمی است. استقبال از نمایش «من رومئو من ژولیت» امید را در دل‌های بازیگرانِ آینده کشور، رشد داده و شوق‌شان را بیشتر می‌کند. این اثر به علاقه‌مندان بازیگری به ویژه متقاضیان کارگاه‌های ایده تا اجرا توصیه می‌شود.
تماشاخانه همای سعادت در میدان ولیعصر (عج)، بلوار کشاورز، خیابان کبکانیان، نبش خیابان مرتضی زاده، پلاک ،۱۲ طبقه دوم واقع است.
