چارسو پرس: طی ساعات اخیر ویدیویی از کنسرت رشت علیرضا قربانی بارها در فضای مجازی بازنشر و کامنتهای زیادی در همین راستا به دنبال داشته است.
در این ویدیو علیرضا قربانی حین خواندن قطعه «خیال خوش» (تیتراژ سریال همگناه) دچار گرفتگی صدا می شود ولی مخاطبان این هنرمند پس از این اتفاق ناگهانی، به همخوانی قطعه می پردازند و اینگونه فرصتی در اختیار خواننده قرار می دهند تا بتواند مجالی دوباره برای خواندن پیدا کند؛ قربانی پس از وقفهای چند ثانیه ای تلاش میکند به خواندن ادامه دهد؛ اما بار دیگر گرفتگی صدا به او این اجازه را نمیدهد. در ادامه مخاطبان باز هم او را تنها نمیگذارند و خودشان آهنگ را تا انتها میخوانند و بدین گونه قطعه با صدای تماشاگران به پایان می رسد.
بسیاری علت این همخوانی را علاقه مردم به علیرضا قربانی دانستند و عدهای از این خواننده به علت اجرای زنده اش تشکر کردند؛ چراکه وقتی یک اجرای زنده موسیقی در حال برگزاری باشد، چنین اتفاقاتی امری عادی است و طی اجراهای زنده موسیقی در دنیا بارها حتی گرفتگی صدا به اتمام کنسرت ختم شده است.
و یا حتی در مواردی دیده شده که هنرمندان موسیقی در دنیا اجرای زنده خود را به علت برخورد انتظامات با برخی تماشاگران قطع کرده و از آنها خواستهاند که تماشاگران را به حال خود رها کنند ولی به هر حال این امر موجب توقف همخوانی تماشاچیان با آهنگ در حال اجرا نشده است؛ چراکه همخوانی تماشاگران از ارکان و مزایای یک اجرای زنده موسیقی است. اما در شرایطی که این روزها بسیاری از خواننده ها به اجرای پلی بک روی صحنه تن می دهند، نشانه هایی از اجرای زنده حتی در صورت توقف یک قطعه می تواند ارزشمند تلقی شود.
همچنین باید این نکته را هم در نظر گرفت که برگزاری کنسرتهای موسیقی در قالب «تور» و سانسهای متعدد، میتواند موجب گرفتگی صدای خوانندههای محبوب شود و چندان هم امر عجیبی نیست؛ البته که در جریان این اتفاق، مدیر برنامه علیرضا قربانی توضیح داده بود که گرفتگی صدای او کل کنسرت را تحت شعاع قرار نداده و برای لحظات کوتاهی به علت پریدن آب در گلوی او بوده است.
به هر حال در همراهی علیرضا قربانی با مخاطبانش در مقاطع مختلف تردیدی نیست؛ چنانچه این خواننده در دوران کرونا و زمانی که خواننده های مشهور برای اجراهای مجازی شان نرخ تعیین می کردند، با پذیرفتن برگزاری کنسرتی رایگان و آنلاین در تالار وحدت، تلاش کرد با برگرداندن فضای موسیقی به کشور، حال مردم را برای لحظاتی خوب کند و شاید این همراهی امروز، به نوعی نتیجه همان تلاش های دیروز باشد.