چارسو پرس: سال ۸۴ همزمان با سالروز آزادسازی خرمشهر اعلام شد که «شکوه پیروزی» به کارگردانی احمدرضا درویش بهعنوان پروژه ملی سینمای ایران، کلید میخورد.
اما در سالهای بعد، احمدرضا درویش مشغول پیشتولید فیلم «روز رستاخیز» دربارهی قیام امام حسین (ع) شد و در همان مقطع دربارهی پروژهی «شکوه پیروزی» به ایسنا، گفته بود: «شکوه پیروزی» و «روز رستاخیز» از ایدههای بود که از ده سال قبل در ذهنم بوده و قصد داشتم آنها را بسازم اما فعلا «روز رستاخیز» در اولویت اول قرار گرفته است.
درویش با تاکید بر اهمیت موضوع آزادسازی خرمشهر توضیح داده بود: گروهی مجرب مشغول انجام کار تحقیقاتی و تشکیل بانک اطلاعاتی و گردآوری مجموعهی کامل از منابع تحقیقاتی دربارهی پروژهی «شکوه پیروزی» هستند. هر کارگردانی که دربارهی خرمشهر فیلم میسازد، حتما به اطلاعات کافی در این زمینه نیازمند است، مواردی نظیر مردمشناسی، فرهنگ، تاریخ، رویدادهای سیاسی، بررسی علتهای بروز جنگ و تجاوز دشمن بهخاک ایران ابعاد نظامی، عملیاتی و تحولات بینالمللی در آن دوره از تاریخ و علل پشتیبانی دهها کشور از تجاوز دشمن به ایران ازجمله مواردی است که ضروری است به آن توجه ویژه شود.
این سینماگر گفته بود: آنچه دربارهی جغرافیای زمانی و مکانی این پروژه در نظر است، فیلم «شکوه پیروزی» در منطقهی خوزستان و خرمشهر متمرکز است و داستان از شروع جنگ مقاومت سرسختانهی نیروهای ایرانی در خرمشهر، سقوط خرمشهر، احیا و ساماندهی قوای ایرانی و درنهایت فتح خرمشهر بستر زمانی و مکانی فیلمنامه را تشکیل میدهد.
دههاهزار زن و مرد در خرمشهر، آن روزها را دیدهاند و هرکدام از آنها دربارهی آنروز خاطره دارند، بنابراین هر کسی ـ که از فتح خرمشهر فیلم میسازد ـ در مقابل این گروه که در حافظهشان ثبت شده، مسوول است. از آنجا که حافظهی ملت ایران مشحون از خاطرهی این رویداد عظیم در دوران دفاعمقدس است، بنابراین فیلمی با موضوع فتح خرمشهر میبایست، منعکسکنندهی خاطرهی همهی اقشار در آن رویداد باشد.
این سینماگر همچنین در سال ۹۸ در مراسمی که در موزه سینما برگزار شد، گفت که فیلمنامه «درخشش» را با موضوع فتح خرمشهر نوشته و در آرزوی ساخت آن است، فیلمنامهای که شامگاه گذشته ۲ خرداد ماه در مراسمی در صداوسیما رونمایی شده است و طبق پیگیریهای ایسنا قرار است ساخت این فیلم سینمایی جدی شود، فیلمنامهای که احتمالا با نام قبلی «شکوه پیروزی» بوده است.
احمدرضا درویش در همان مراسمی که به بهانه نمایش دوئل در موزه سینما برگزار شد، در پاسخ به این سؤال که شنیده می شود قصد دارید فیلمی درباره فتح خرمشهر بسازید، گفته بود: سینمای ما یک تصویری از بیرون دارد اما داخل خانواده سینما اتفاقات دیگری موج می زند که خیلی باید به آنها توجه کنیم. فیلم «دوئل» یک حلقهای از زنجیره سینمای ایران است و آنچه از قبل در سینمای ما بود مانند دو امدادی در دوئل به دست ما رسید و ما نیز باید آنرا به آیندگان بدهیم. من دو، سه روز در جریان دفاع مقدس و روزهای ابتدایی جنگ در زمانیکه خرمشهر در محاصره بود ،جهان آرا را دیده بودم و همیشه دوست داشتم در فیلم هایی که درباره جنگ می سازم یک اشاره و امضایی از او در فیلم هایم باشد، زیرا جهان آرا نماد و اسوه مقاومت در روزهای ابتدایی جنگ بود.
وی یادآور شده بود: از ۲۰ سال پیش دو آرزو در فیلمسازی داشتم، یکی اینکه حتما فیلمی درباره حادثه عاشورا و دیگر اینکه فیلمی درباره فتح خرمشهر بسازم. فیلم «رستاخیز» به عنوان آرزوی اولم ساخته شد وحدود ۱۵ سال از پیش تولید آن تا امروز که وضعیت نمایش آن مشخص نیست، وقت من را به خود اختصاص داد. (فیلمی که بعدها محدود و سرانجام آنلاین در یک پلتفرم خارجی به نمایش درآمد.) در این مدت چند فیلمنامه نوشتم که یکی از آنها فیلمنامه «درخشش» است که مربوط به آرزوی دومم است که درباره فتح و آزادسازی خرمشهر است.این فیلمنامه هم اکنون کامل شده است اما فکر می کنم ساخت آن نیز ۱۵ سال طول بکشد و امیدوارم عمرم به ساخت این فیلم کفاف بدهد.
احمدرضا درویش در سال ۸۷ در یک نشست اظهار امیدواری کرده بود که بزرگان سینما در عرصهی سینمای دفاع مقدس تجربه کنند و تاکید کرد بر اینکه سینمای دفاع مقدس به یک قشر و جناح محدود نیست.سفرهای است که به همه روزی میرساند و غذا میدهد و هرکسی که تشنه و اشتهای سیرشدن داشته باشد از این سفره به اندازهی کافی بهرهمند میشود.
او همچنین اظهار امیدواری کرده بود: روزی بزرگان سینما در عرصهی سینمای دفاع مقدس وارد شوند و در این زمینه فیلمی را تولید کنند و در عین حال به آنها ایرادی هم گرفته نشود که حتما باید جنگ را تجربه کرده باشند. بنابراین در این راستا نامداران سینمای کشور در کارنامهی خودشان اثری هم در خصوص جنگ با نگاه و گرایش خاص خود خواهند داشت و سرانجام این فیلمها به سرمایهی ملی که در مجموعهی آثار آنها خواهد درخشید، تبدیل میشود.
کارگردان «دوئل» از واقعهی خرمشهر به عنوان مهمترین حادثهی تاریخ معاصر ایران سخن گفته بود.