چارسو پرس: مهدی کوهیان نوشت: از ده ماه پیش و در کوران اعتراضات به‌حق مردم برای داشتن یک زندگی آرام، سالم و آزاد، میانجی‌گری را مسئولیت اجتماعی خود یافتم. در کنار دوستان دیگری که دغدغه و منش آنها همین راه بود، روزهای متلاطم بسیاری را تجربه کردیم. با صاحب‌منصبان مختلفی گفتگو کردیم و حرفهای تندی زدیم و شنیدیم.
در تمام طول این مدت تلاشمان این بود که باب گفتگو با قدرت حاکمه بسته نشود و بتوانیم مترجمی باشیم برای اعتراض به حق همکارانمان و حمایت هرچند اندک برای تضمین حقوق ابتدایی آنها چه در جایگاه معترض، چه متهم و چه محکوم (فارغ از موافقت یا مخالفت با اصل آن) ؛ حمایت از آن هنرمند گمنام اهل فیروزآباد فارس تا آن بازیگر مطرح سینمای ایران.
اما نزدیک به یک ماه است که رویه پیش‌گرفته‌شده از سوی قدرت حاکمه را بیش از پیش متضاد با ادعای قبلی‌شان مبنی بر گفتگو و نه تنها خلاف امنیت و منافع ملی بلکه مغایر با کرامت انسانی و حقوق بشر می‌دانم.
از همان یک ماه پیش تحلیل خود از شرایط امروز را به مسئولین صنفی ارائه و هشدار دادم که روزهای سختی در پیش خواهد بود و اگر چاره‌اندیشی مناسب در مقابل این روند نگران‌کننده نکنیم، حیثیت حرفهای اصحاب فرهنگ، هنر و رسانه بازیچه سناریوی جدید این گروه خودسر خواهد شد.
اینک گمان می‌کنم که به تصدیق برخی از منتقدینِ این منش و روش، از ابتدا هم کاری از ما بر نمی‌آمده است. این روند آتش به اختیار و متضاد با منافع کشور، روحیه خود را در رفتارهایی همچون احکام جدید صادرشده برای تعدادی از هنرمندان، به‌خوبی شناسانده است. واضح است که این‌گونه احکام نه تنها حیثیت و حرمت به‌اصطلاح محکومین(!) را هتک کرده، بلکه در متن آن صراحتن بی حرمتی، افترا و توهین به خانه سینما، دیگر نهادهای صنفی و مدیران فرهنگی، سینمایی و تلویزیونی وجود دارد.
با توجه به همه مطالب گفته شده، نمی‌خواهم آبروی اندک فرهنگی خود را در این بازی خطرناک، حداقل تا زمانی که فضای گفتگوی منطقی و حقوقی و عقلانی شکل گیرد، به حراج بگذارم؛ بنابراین از عضویت در کمیته حمایت حقوقی و قضایی خانه سینما، تا اطلاع ثانوی کناره‌گیری می‌کنم.
