معرفی ۱۰ فیلم عاشقانه دهه ۲۰۱۰

چارسو پرس: فیلم عاشقانه هیچ وقت از مد نمی‌افتد، حتی اگر هالیوود در مقایسه با گذشته در ساخت داستان‌های عاشقانه ماندگار ضعیف‌تر شده باشد. دهه ۲۰۱۰ اما دهه متفاوتی برای سینمای جریان اصلی امریکا بوده است. در این دهه ما شاهد چند فیلم عاشقانه عالی با داستان‌های عاشقانه حماسی بودیم که قابلیت ماندگاری دارند. فرار از واقعیت برای غرق شدن در یک داستان عاشقانه خوب یک سنت قدیمی است، و بسیاری از مخاطبان هنوز مشتاق دیدن عاشقانه‌های داغ و تند و زننده بر پرده‌های بزرگ و کوچک هستند. یک عاشقانه خوب بیننده را وادار می‌کند که وقتی درست پیش می‌رود، او هم عاشق شود و وقتی اشتباه می‌شود از ته قلبش گریه کند. به همین خاطر، داستان‌های عاشقانه هرگز از مد خارج نشده‌اند، چرا که عشق موضوعی ماندگار در زندگی مخاطبان است. دانشمندان حتی تأثیر سینمای رمانتیک بر تماشاگران را نیز بررسی کرده‌اند. تماشای آن‌ها می‌تواند هورمون‌های استرس را ترشح کند که خود این قابلیت را دارد که بینندگان را آرام کند و به افراد اجازه دهد طیف وسیعی از احساسات را تجربه کنند. قدرت یک داستان عاشقانه خوب چنین است و دهه ۲۰۱۰ مملو از این داستان‌های بود. نگاهی به ده فیلم عاشقانه دهه ۲۰۱۰ که لزوماً سیر داستانی و پایان‌های کلیشه فیلم‌های عاشقانه هالیوود را ندارند، می‌اندازیم.

۱. «بلو جی» (Blue Jay)، فیلم عاشقانه دهه ۲۰۱۰

• سال اکران: ۲۰۱۶
• کارگردان: الکس لمان
• بازیگران: مارک دوپلاس، سارا پالسون
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۲ از ۱۰۰

این فیلم عاشقانه دهه ۲۰۱۰ به سادگی گرمای مبهم ارتباط مجدد با یک یار قدیمی را به تصویر می‌کشد. در این فیلم مستقل، مارک دوپلاس و سارا پالسون نقش جیم و آماندا، یارهای دبیرستانی را که دهه‌ها بعد دوباره با هم برخورد می‌کنند، بازی می‌کنند. هر دو دور شده اند، اما جیم پس از مرگ مادرش به شهر بازگشته است و آماندا برای کمک به خواهرش که در حال زایمان است، آنجاست. معمولاً از چنین خط داستانی‌ای به مثال داستان‌های عاشقانه مرسوم انتظار یک رابطه پرشور را از این دو نفر دارید. اما «بلو جی» رویکرد آرام‌تری دارد. جیم و آماندا با هم قهوه می‌خورند و هر کاری که می‌توانند برای ادامه گفت‌وگو انجام می‌دهند. این زوج به خانه مادر جی می‌روند و در خانه بازی می‌کنند و وانمود می کنند که هرگز از هم جدا نشده‌اند. این فیلم که تا حد زیادی بر پایه بداهه‌پردازی شکل گرفته و به رنگ سیاه و سفید فیلم‌برداری شده است، این مفهوم را بررسی می‌کند که دو انسان تنها که سرنوشت برایشان چنین رقم زده است، می‌توانند دوباره به وجود هم راه پیدا کنند.

۲. دیوانه‌وار (Like Crazy)

• سال اکران: ۲۰۱۱
• کارگردان: دریک دورمس
• بازیگران: آنتون یلچین، فلیسیتی جونز، جنیفر لارنس، الکس کینگستون، چارلی بیولی، فینولا هیوز، کریس مسینا، جیمی توماس کینگ
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۲ از ۱۰۰

در این درام عاشقانه بسیاری از عناصر فیلم مشابه و برگرفته از زندگی واقعی خود دریک دورمس است؛ سفرهای مکرر میان لس‌آنجلس و لندن و همین‌طور مشکلاتی که برای او در خصوص قوانین مهاجرتی آمریکایی، ازدواج موقت و کوتاه و سفر به جزیره سانتا کاتالینا پیش‌ آمد. در «دیوانه‌وار» جیکوب با بازی آنتون یلچین و آنا با بازی فلیسیتی جونز دانش‌آموزان دوست‌داشتنی هستند که رابطه‌شان وقتی آنا بیشتر از زمان ویزای دانشجویی‌اش در امریکا می‌ماند، به بن‌بست می‌رسد. وقتی ترم به پایان می‌رسد، او با اکراه به انگلستان باز می‌گردد تا مدارک خود را تمدید کند، اما همه چیز طبق برنامه پیش نمی‌رود و حالا این زوج مجبورند رابطه خود را در آن سوی از اقیانوس اطلس حفظ کنند.

آن‌ها سعی می‌کنند از عشقشان بگذرند، اما عشق آن‌ها واقعی است و نمی‌توانند به راحتی جایگزینی برایش پیدا کنند. دیالوگ‌های این فیلم برنده ساندنس بیشتر به صورت بداهه است و باعث می‌شود مخاطبان احساس کنند که دارند یک مستند را تماشا می‌کنند. در طول فیلمبرداری فقط یک طرح کلی صحنه به بازیگران داده شد که باعث می‌شود بسیاری از صحنه‌های احساسی به‌طور غیرقابل تحملی خام باشند. «دیوانه‌وار» برداشتی تازه از معضل دیرینه حفظ روابط از راه دور و پاسخ به این پرسش است که آیا طرفین شخص مناسبی را برای زندگی‌شان انتخاب کرده‌اند یا نه.

۳. پیش از نیمه‌شب (Before Midnight)

• سال اکران: ۲۰۱۳
• کارگردان: ریچارد لینکلیتر
• بازیگران: ایتن هاک، ژولی دلپی
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۸ از ۱۰۰

این فیلم عاشقانه دهه ۲۰۱۰، قسمت آخر سه‌گانه شاهکار ریچارد لینکلیتر است که عاشقانه‌ای استثنایی در سینمای امریکاست. در «پیش از نیمه‌شب»، جسی با بازی ایتان هاوک و سلین با بازی جولی دلپی را بیش از بیست سال بعد از آغاز رابطه عاشقانه‌شان دنبال می‌کند که تعطیلات تابستانی را در یونان با فرزندانشان سپری می‌کنند. این فیلم نامزد اسکار درباره همه چیز و هیچ چیز است. در فیلم «پیش از نیمه‌شب»، جسی یک نویسنده مشهور و سلین یک فعال محیط زیست است. اگرچه آن‌ها هنوز همان‌هایی هستند که روزی عاشق هم شده بودند، عشقی که باعث شد حتی جسی از رابطه زناشویی خودش بگذرد تا به سلین بپیوندد، اما همچون تمام عاشقانه‌هایی که گرد زمانه رویشان می‌نشیند، حالا بر اثر سال‌ها ناامیدی و تجربه، دینامیک آن تغییر داده است.

«پیش از نیمه‌شب» پایانی ارگانیک برای این سه‌گانه تحسین شده است. داستان تلاش برای زنده نگه داشتن عشق را به صورت واقع‌گرایانه و کمی به حالت مستند روایت می‌کند، تا به آن هدف به تصویر کشیدن یک رابطه عاشقانه در زندگی واقعی برسد و موفق می‌شود. در حالی که بیشتر فیلم‌های عاشقانه مشاجرات ملودراماتیکی را بین یک زوج را به نمایش می‌گذارند، «پیش از نیمه‌شب»، تحریک‌پذیری و ناراحتی‌هایی را نشان می‌دهد که هر کسی در یک رابطه تجربه می‌کند. به سختی می‌توان با این ادعا مخالفت کرد که سه‌گانه «پیش از» یکی از بهترین داستان‌های عاشقانه سینماست.

۴. «آسیایی‌های خرپول» (Crazy Rich Asians)، فیلم عاشقانه دهه ۲۰۱۰

• سال اکران: ۲۰۱۸
• کارگردان: جان ام. چو
• بازیگران: کنستانس وو، هنری گلدینگ، جما چان، لیسا لو، آکوافینا، کن جیونگ، میشل یئو، جینگ لوسی
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۱ از ۱۰۰

یک فیلم آمریکایی عاشقانه، کمدی-درام بر اساس رمانی به همین نام اثر کوین کوان که در بیست و پنج سال گذشته، اولین فیلمی است که تمام بازیگرانش آسیایی هستند. و از این بابت نقطه عطف مهمی برای هالیوود به‌ شمار می‌آید. «آسیایی‌های خرپول» با بازی هنری گلدینگ و کنستانس وو، یک فانتزی گریزگرایانه درباره ملاقات زنی آمریکایی آسیایی‌تابر با خانواده ثروتمند نامزدش است که برای دیدار با خانواده او به سنگاپور سفر می‌کند و آنجا متوجه می‌شود که آن‌ها از ثروتمندترین افراد در سنگاپور هستند. این فیلم با لباس‌های خیره‌کننده، شخصیت‌‎های به یادماندنی و عاشقانه‌ای لطیف، یک داستان سیندرلایی عاشقانه مجلل است که ساختش در دهه ۲۰۱۰ عجیب است. این فیلم هم برای ژانر عاشقانه و هم برای انتخاب بازیگران در هالیوود اتفاق مهمی به حساب می‌آید، یک تغییردهنده مسیر بازی. بسیاری از بازیگران پس از اکران فیلم به ستاره‌های بین المللی تبدیل شدند و ثابت کردند که ارائه چقدر در این صنعت مهم است. اگرچه «آسیایی‌های خرپول» از آن عاشقانه‌هایی که به خاطر زرق و برقش از دور جذاب است و شاید سطحی به نظر بیاید، اما زیر تمام آن زرق و برق‌ها، فیلم براندازی کلیشه‌های آسیایی و جشنی برای زنان آسیایی است.

۵. ستاره‌ای متولد شده است (A Star Is Born)

• سال اکران: ۲۰۱۸
• کارگردان: بردلی کوپر
• بازیگران: بردلی کوپر، لیدی گاگا، اندرو دایس کلی، دیو چپل، سام الیوت
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۰ از ۱۰۰

چهارمین نسخه سینمایی از داستان «ستاره‌ای متولد شده است» پس از فیلم محصول ۱۹۳۷ و بعد موزیکال محصو ۱۹۵۴ و ۱۹۷۶، و زحمت فراوانی که لیدی گاگا و بردلی کوپر به پایش ریخته‌اند، باز هم عاشقانه‌ای داغ، سوزناک و موفق است. این فیلم عاشقانه دهه ۲۰۱۰ که در جشنواره‌های سینمایی به خصوص برای موسیقی و ترانه‌هایش تحسین شد، درست است که خط داستانی آشنایی را روایت می‌کند، اما شیمی خیره‌کننده میان لیدی گاگا و بردلی کوپر مانع از تبدیل شدن آن به بازسازی غیرضروری دیگری از روایتی کلاسیک می‌شود، بلکه چیزی هم به این قصه اضافه می‌کند و حتی فراتر از آن می‌رود. در واقع، شیمی میان دو شخصیت اصلی به قدری داغ بود که شایعاتی مبنی بر رابطه عاشقانه میان بازیگرانشان در زندگی واقعی پخش شد که البته هر دو تکذیب کردند.

«ستاره‌ای متولد شده است» داستان یک ستاره راک الکلی به نام جکسون را روایت می‌کند که یک شب به طور تصادفی الی را در حال خوانندگی در یک بار می‌بیند و شیفته صدا و بعد خودش می‌شود. این دو به زودی به هم نزدیک می‌شوند و هر یک حفره دیگری را پر می‌کنند. جکسون الی را به یک ستاره تبدیل می‌کند و الی خانه امن او، عاشق، منبع الهام و مراقب می‌شود. اولین تجربه کارگردانی بردلی کوپر داستانی حماسی از دلشکستگی، فداکاری و سوء استفاده است. جکسون در بچگی مورد سوء استفاده قرار گرفته و امروز با اینکه به یک ستاره تبدیل شده است، ترومای کودکی را همچنان با خود حمل می‌کند، ترومایی که باعث سوء مصرف الکل و در نهایت نابودی‌اش می‌شود. از نابودی او اما ستاره‌ای متولد می‌شود و بدین ترتیب، فیلم در یکی از دلخراش‌ترین صحنه‌های تاریخ سینمای مدرن به پایان می‌رسد که با صدا و خوانندگی لیدی گاگا به‌یادماندنی می‌شود. با این فیلم گاگا هم انگار دوباره متولد شد و قدم به مسیر متفاوتی در حرفه‌ هنری‌اش گذاشت.

۶. او (Her)

• سال اکران: ۲۰۱۳
• کارگردان: اسپایک جونز
• بازیگران: واکین فینیکس، امی آدامز، رونی مارا، اولیویا وایلد، اسکارلت جوهانسون
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۴ از ۱۰۰

یک عاشقانه متفاوت علمی-تخیلی از اسپایک جونز در عصر رسانه‌های اجتماعی و دستگاه‌های قابل حمل که به بازنگری عشق می‌پردازد. خواکین فینیکس نقش تئودور، نویسنده‌ای بااستعداد اما تنها را بازی می‌کند که هنوز در تلاش است با طلاق خود کنار بیاید. او کم کم شروع به برقراری ارتباط با یک سیستم عامل هوش مصنوعی به نام سامانتا (با صدای اسکارلت جوهانسون) می‌کند. سامانتا اما کم کم از تئودور عبور می‌کند تا جایی که برای او زیادی کنجکاو و روشنفکر می‌شود. «او» رابطه یک مرد با یک دستگاه الکترونیکی را بررسی می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه انسان‌ها می‌توانند از هوش مصنوعی برای برآوردن نیازهای عاطفی خود استفاده کنند. در حالی که بیشتر فیلم‌ها هوش مصنوعی را به‌عنوان یک داستان هشداردهنده نشان می‌دهند، او از آن تجلیل می‌کند که چگونه می‌تواند تنهاترین افراد بشریت را به هم متصل کند. البته نگاهی منتقدانه به کمبود عشق در عصر مدرن و هوشمند هم دارد؛ اینکه در نهایت هوش مصنوعی نمی‌تواند جای انسان را بگیرد.

۷. «کارول» (Carol)، فیلم عاشقانه دهه ۲۰۱۰

• سال اکران: ۲۰۱۵
• کارگردان: تاد هینز
• بازیگران: کیت بلانشت، رونی مارا، سارا پلسون، جیک لیسی، کایل چندلر
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۴ از ۱۰۰

این درام دورانی عاشقانه بر پایه رمان عاشقانه چاپ ۱۹۵۲ به‌ نام «بهای نمک» اثر پاتریشا های‌اسمیت، احساس جهانی اشتیاق را به تصویر می‌کشد. وقتی کارول یک هدیه گران‌قیمت کریسمس برای دختر خردسالش سفارش می‌دهد، دستکش‌های چرمی خود را در فروشگاهی که ترز در آن کار می‌کند، جا می‌گذارد. ترز آن‌ها را به آدرس کارول می‌فرستند و رابطه عاشقانه آهسته آن‌ها شروع می‌شود. این دو زن در این عاشقانه در حال شناخت خودشان هستند و سعی می‌کنند بفهمند احساساتشان چه معنایی دارد و به کجا می‌تواند برسد. کیت بلانشت هرگز به اندازه زمانی که این شخصیت برجسته را بازی می‌کند، افسون‌کننده نبوده است، در حالی که رونی مارا به عنوان هدف محبت او آسیب‌پذیر و بی‌تجربه است. «کارول» عشق در نگاه اول را به گونه‌ای به تصویر می‌کشد که هالیوود در دهه‌های گذشته هرگز به خود ندیده است.

۸. لا لا لند (La La Land)

• سال اکران: ۲۰۱۶
• کارگردان: دیمین شزل
• بازیگران: اما استون، رایان گاسلینگ، جی.کی. سیمونز،جان لجند، رزمری دویت، میگن فی، مایلز اندرسون
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۱ از ۱۰۰

«لا لا لند» را همه بیشتر به خاطر برنده نشدن جایزه اسکار بهترین فیلم و آن اتفاق عجیبی که در پایان مراسم اسکار آن سال اتفاق افتاد، به یاد می‌آورند تا اینکه تبدیل به یکی از بهترین فیلم‌های عاشقانه دهه ۲۰۱۰ شد. رایان گاسلینگ و اما استون نقش سباستین و میا را در فیلمی از دیمین شزل، کارگردانی که درامر است و تقریباً همیشه فیلم‌هایش ارتباطی با موضوع موسیقی دارند، بازی می‌کنند، دو رؤیاپرداز که امیدوارند در لس‌آنجلس موفق شوند. «لا لا لند» یکی از بی‌رحم‌ترین و زیباترین روایت‌های سینمایی است که نشان می‌دهد چگونه عشق همه چیز را به تسخیر خود درنمی‌آورد و چگونه رؤیاها می‌توانند بر سر راه عشق قرار بگیرند. قصه این فیلم با ترانه و رقص و رابطه عاشقانه میان سباستین و میا روایت می‌شود. شیمی اما استون و رایان گاسلینگ باعث می‌شود که مخاطبان با وجود اینکه می‌دانند احتمالاً هرگز این دو در کنار هم نخواهند ماند، به‌شان علاقه‌مند نشوند و ارتباط عمیقی با آن‌ها برقرار نکنند. با وجود پایان دلخراش «لا لا لند»، این فیلم همچنان یکی از رمانتیک‌ترین فیلم های قرن بیست و یکم است.

۹. بیمار بزرگ (The Big Sick)

• سال اکران: ۲۰۱۷
• کارگردان: مایکل شوالتر
• بازیگران: زویی کازان، هالی هانتر، ری رومانو، کمیل نانجیانی، انوپم کهیر، ایدی براینت
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۸ از ۱۰۰

کماهای ناشی از پزشکی، عاشقانه را فریاد نمی‌زنند، اما این فیلم عاشقانه دهه ۲۰۱۰ ترومای زندگی واقعی را به یکی از بهترین کمدی رمانتیک‌های مدرن تبدیل می‌کند. «بیمار بزرگ» که بر اساس زندگی واقعی کمیل نانجیانی و همسرش امیلی وی گوردون (که در نگارش فیلمنامه هم نقش داشته است) نوشته شده، یک کمدی بینافرهنگی واقعاً خنده‌‎دار است. این فیلم تمام ویژگی‌های آشنای ژانر کمدی رمانتیک را به نمایش می‌گذارد، در حالی که تربیت اسلامی پاکستانی نانجیانی، ازدواج ترتیب‌داده‌شده و تفاوت‌های بین‌نسلی را نیز بررسی می‌کند. کومیل نقش خودش را بازی می‎کند، کمدین نوظهوری که والدین سختگیرش از ازدواج او ناامید هستند. آن‌ها برای او قرار با زنان پاکستانی را ترتیب می‌دهد، اما او با امیلی، دختری که در یکی از برنامه‌هایش با او آشنا شده، علاقه‌مند است. بعد یک روز، امیلی به خاطر یک عفونت مرموز در بیمارستان بستری می‌شود و کومیل در کنار او و والدینش (ری رومانو و هالی هانتر) قرار می‌گیرد.

۱۰. «درباره زمان» (About Time)، فیلم عاشقانه دهه ۲۰۱۰

• سال اکران: ۲۰۱۳
• کارگردان: ریچارد کورتیس
• بازیگران: دامنل گلیسون، ریچل مک‌آدامز، بیل نای، تام هالندر، مارگو رابی، لینزی دانکن، هری هدن-پیتن، کاترین استدمن، متیلدا استاریج
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۷۰ از ۱۰۰

ریچارد کورتیس پادشاه سینمای رمانتیک است که فیلم‌های دوست‌داشتنی‌ای همچون «ناتینگ هیل» (Notting Hill) و «چهار عروسی و یک تشییع جنازه» (Four Weddings and a Funeral) را در کارنامه‌اش دارد. «درباره زمان» تکان‌دهنده‌ترین و عمیق‌ترین فیلم کورتیس است که از سفر در زمان برای کشف رمز و راز وقایع زندگی و مرگ استفاده می‌کند. تیم (دامنال گلیسون) در تولد بیست و یک سالگی‌اش متوجه می‌شود که می‌تواند در زمان سفر کند و از آن برای جذب مری (ریچل مک‌آدامز) استفاده می‌کند. تیم با ناهنجاری خود مبارزه می‌کند تا مری را به دست آورد و از سفر در زمان خود برای بازنویسی قرارها و تجربه‌های عاشقانه ناگوارش استفاده می‌کند. اگرچه رابطه عاشقانه بین این جفت جذاب در مرکز فیلم قرار دارد، اما رابطه تیم با پدرش (بیل نای) است که اشک تماشاگران درمی‌آورد. این عاشقانه، کمدی-درام بریتانیایی یک رمان عاشقانه درباره سفر در زمان است که سژالات بزرگی را درباره عشق مطرح می‌کند، بدون اینکه پاسخ‌هایش را بپوشاند و قلب واقعیت کند.

///.