چارسو پرس: اجازه بدهید یک تئاتر خوب به شما معرفی کنم؛ اگر می‌خواهید از دیدن یک تئاتر لذت ببرید، اجرای باکیفیتی ببینید و درضمن چیزی به‌عنوان کشف معنا هم شما را به وجد بیاورد، می‌توانید تئاتر محیط زیست رسول کاهانی را برای دیدن انتخاب کنید.
«محیط زیست» ماجرای جذابی دارد؛ خوب می‌تواند سرگرم کند و بخنداند؛ آهنگ روایی خوش‌ریتم و زیبایی دارد؛ بازیگرهای دوست‌داشتنی‌ای دارد که لحن غریب تعریف رنج با خنده را خوب بلدند و برای همین شما به‌واسطه‌ی مجموعه‌ی این رویدادهای دردناک که حول محور مرگ پدر روی می‌دهند، می‌خندید و درعین‌حال چیزی در وجودتان دارد رنج می‌برد که در پس مفاهیم ساده و شاید حتی تکرارشده‌ی «پدر» و «خانه» و «اختلاف فرزندان» و… پنهان شده است. چیزهایی که می‌توانید از کشف معنای آن در جهان معانی داستان لذت ببرید.
در محیط زیست، یک درام واقعی مبتنی بر رابطه دارد اتفاق می‌افتد. مسئله دارد. یک وضعیت نمایشی‌ست که گسترش پیدا نمی‌کند و در برخورد باچالش‌های ساده بحرانی می‌شود. احمد با پرسش‌های مکرر درپی کشف رازی‌‌ست که افشای آن بعد از پرورش بحران‌های ناشی از مرگ پدر، فروپاشی تمام بنیان‌های خانواده را در جامعه‌ای کوچک به‌نمایش می‌گذارد. فروپاشی‌ای که در اقتصاد و فرهنگ ریشه دارد و در ضمن با تمام نمادهای اخلاقی و سیاسی جامعه مورد مطالعه‌اش هم سروکار دارد.
محیط زیست در پرداخت و اجرا تئاتر خوبی‌ست. کاستی‌هایی هم البته دارد؛ خوب شروع می‌کند و با پرسش‌های ابتدایی به خوبی جهان رویدادهایش را طراحی می‌کند.طرح و توطئه شکل می‌گیرد. لحن شیرین و جذابی دارد. بازیگرانش حضور دوست‌داشتنی و شیرینی روی صحنه دارند و روابط‌شان کمی غریب و جذاب است. اما پرسش‌ها و تکرار آنها وقتی که مدام توسط احمد در یک سطح – به‌لحاظ ارزش اطلاعات – مطرح می‌شوند بعد از مدتی کم‌ارزش می‌شوند. منظورم این‌ست که تناسب سرعت ارائه اطلاعات در یک مقطع کوتاه در اوایل اجرا خوب توزیع نشده. تازه نمی‌شود و تکرار می‌کند و تنها با سرگرم‌سازی ادامه می‌دهد. اما این ضعف به سرعت و با اولین دروغ‌ها برطرف می‌شود. داستان جرات و جسارت پیشرفت پیدا می‌کند. مجهول‌ها و پرسش‌ها بیشتر می‌شوند و شبکه طرح و توطئه داستان هم تا جذابیت بیشتری پیدا می‌کند.
مهارت کاهانی در پرداخت ترتیبی وضعیت، زبان دل‌چسب اجرای او، مارتن گفتگونویسی، توانایی مجید یوسفی، سرور پیروانی و داریوش رشادت در ساخت موقعیت، ضرباهنگ سازی و حتی بداهه‌پردازی‌های ظاهرا ظریف بازیگری، انطباق زیبایی‌شناختی شکل قصه بر محتوای ژرف‌ساختی از ویژگی‌های مهم اجرای خوب کاهانی‌ست.
نویسنده: مهدی نصیری
