جوایز اسکار؛ جشنی که دیگر ویترین واقعی سینما نیست

چارسو پرس: اسکار معتبرترین و محبوب ترین جوایز سینمایی در جهان است. هر سال میلیون‌ها نفر جشنی را تماشا می‌کنند که در آن آکادمی علوم و هنرهای تصویری تندیس‌های طلایی را به بهترین فیلمسازان و بازیگران اهدا می‌کند. اما آیا واقعاً اسکار بیان عینی و منصفانه قدردانی از هنر فیلم و سینما است؟ آیا هیچ منافع، دستکاری و فشار پنهانی در پشت پرده این رویداد سینمایی وجود ندارد؟!

اکنون که در نزدیکی جدیدترین مراسم اسکار هستیم، باید به این نکته اشاره کرد که سال‌ها شایعاتی وجود داشت مبنی بر اینکه اسکار کاملاً عینی نیست. منتقدان و مخاطبان، همیشه آکادمی علوم و هنرهای سینمایی را متهم می‌کنند که این نهاد از غول‌های هالیوود، ستاره‌های خوش ارتباط، سیاست‌های حاکم و فیلم‌هایی با موضوعات خاص حمایت می‌کند. آیا این ادعاها درست است؟ بیایید نگاهی دقیق تر به این بیندازیم.

نامزدی اسکار چگونه و با رای چه کسی انجام می‌شود؟

اولین قدم برای بردن جایزه اسکار، نامزد شدن است. برای اینکه یک فیلم نامزد جوایز اسکار شود، باید معیارهای خاصی مانند طول، زبان، تاریخ اکران و توزیع خاصی را داشته باشد. اما این برای حضور در میان نامزدها کافی نیست. شما همچنین باید اعضای آکادمی را که در مورد نامزدها تصمیم می‌گیرند و به برندگان رای می‌دهند متقاعد کنید. و این اعضا چه کسانی هستند؟ طبق اطلاعات رسمی، آکادمی در حال حاضر تقریباً 10000 عضو دارد که به 17 شعبه مربوط به تخصص‌های مختلف فیلم تقسیم شده است. برای عضویت، باید توسط آکادمی دعوت شده یا توسط اعضای آن توصیه شوید.

بنابراین، در نگاه اول ممکن است به نظر برسد که آکادمی متنوع و نماینده جامعه سینمایی است. با این حال، تحقیقات نشان می‌دهد که این درست نیست. طبق گزارش سال 2022 خود این نهاد، 81 درصد از اعضای آکادمی سفیدپوست و 68 درصد مرد هستند. فقط 19 درصد اعضا غیر سفیدپوست و 32 درصد زن هستند. علاوه بر این، بسیاری از شاخه‌های آکادمی تحت سلطه یک جنسیت یا نژاد هستند. به عنوان مثال شاخه کارگردان 87 درصد مرد و 82 درصد سفیدپوست و شاخه بازیگر 74 درصد زن و 87 درصد سفیدپوست هستند. این ترکیب آکادمی بر فیلم‌ها و سازندگانی که نامزد جایزه می‌شوند تأثیر می‌گذارد. از اعضای آکادمی می‌توان انتظار داشت که از فیلم‌هایی که منعکس کننده تجربیات، دیدگاه‌ها و سلیقه‌های خودشان هستند، حمایت کنند و فیلم‌هایی را که نمایانگر دیدگاه‌ها و فرهنگ‌های دیگر هستند نادیده بگیرند یا به حاشیه ببرند.

و این پیشرفت منفی و کمی در مدل جدید این نهاد است، مخصوص با توجه به اعضای آکادمی در یک یا چند دهه پیش. طبق نظرسنجی فوریه 2012 توسط لس آنجلس تایمز (با استفاده از نمونه‌ای متشکل از 5000 عضو)، آکادمی 94٪ سفیدپوست، 77٪ مرد و تنها 14٪ از آنها زیر 50 سال سن داشتند. در آن زمان، حدود 33 درصد از اعضای آن بعداً برنده یا نامزد اسکار شده بودند. با توجه به رسوایی ایجاد شده توسط کنجکاوی شخصی فردی به نام خانم «April Reign» که به لطف هشتگ جنجالی «OscarSoWhite» موجی از بحث‌ها، اعتراض ها و واکنش‌های داغ در بسیاری از رسانه‌های جهان ایجاد کرد، تصمیم گرفته شد که آکادمی اسکار پارادایم قدیمی را تغییر داده و زنان بیشتری را در این جریان بپذیرند. همچنین قرار شد افراد غیرسفید پوست و افرادی از اقوام مختلف هر ساله به این آکادمی اضافه شوند.

جالب است بدانید در نتیجه همان هشتگ‌ها، تا سال 2020، هدف دوبرابر کردن تعداد زنان و افراد غیرسفیدپوست در اعضا قرار بود محقق شود. بنابراین برخی از جنبه‌های این هدف اکنون محقق شده است، زیرا پس از 10 سال افزایش اعضای غیرسفیدپوست از 6٪ به 13٪ مشاهده شده است، به طوری که در سال 2022 درصد توزیع اعضای سایر اقوام (از جمله غیر سفیدپوستان) 19 درصد در مقایسه با 81 درصد سفید است.

استراتژی‌ها و هزینه‌های کمپین اسکار چیست؟

اگر بخواهیم خیلی روشن بگوییم، باید گفت برای اینکه فیلمی نامزد و برنده جایزه شود، کافی نیست که خوب باشد و معیارهای آکادمی را داشته باشد. اما چرا؟ چون یک اثر برنده باید روی یک کمپین تبلیغاتی موثر سرمایه گذاری کند که هدف آن جلب توجه و جلب همدردی اعضای آکادمی است. از سوی دیگر باید بدانید که کمپین‌های اسکار بسیار پرهزینه و وقت گیر هستند.

برای مثال: میانگین بودجه وردو به یک کمپین پیرامون جوایز اسکار حدود 10 میلیون دلار تخمین زده می‌شود و هزینه برخی از کمپین ها به 25 میلیون دلار هم می‌رسد. کمپین‌های اسکار شامل فعالیت‌های بسیاری مانند: ارسال کپی از فیلم‌ها برای اعضای آکادمی، سازماندهی نمایش و ملاقات با سازندگان و بازیگران، تبلیغات فیلم در رسانه‌ها و مجلات تجاری، لابی گری با منتقدان و روزنامه نگاران تاثیرگذار، شرکت در فعالیت‌های خیریه، سیاسی و اجتماعی، و البته ایجاد وب سایت است. حتی در پشت پرده می‌توان شاهد شارژ کردن رسانه‌های آنلاین و اجتماعی برای تبلیغ یک فیلم خاص برای دریافت اسکار بود. ساده‌ شده‌اش را بخواهید اسکار گویای یک رقابت کثیف سیاسیِ اجتماعی و فرهنگی است.

همچنین باید بدانید که کمپین‌های اسکار توسط شرکت‌ها و مشاوران حرفه‌ای که قوانین و اسرار بازی را می‌دانند اداره می‌شوند. برخی از آنها آنقدر تاثیرگذار و موفق هستند که به آنها «سلطان اسکار» می‌گویند. برای مثال، هاروی واینستین، رئیس سابق شرکت فیمسازی Miramax و The Weinstein Company، به این شهرت معروف بود که توانست برای فیلم‌هایی که مورد علاقه همه نبودند، اسکار را دریافت کند.

واینستین از انواع مختلفی از این موارد سیاه استفاده کرد. روش‌هایی برای متقاعد کردن اعضای آکادمی، مانند: تحت فشار قرار دادن آنها شخصا یا از طریق دوستان، ارسال هدایا و نامه برای آنها، سازماندهی رویدادها و شام، استخدام افراد مشهور و سیاستمداران برای حمایت از فیلم‌های او، و حتی متهم کردن سایر فیلم‌ها به سرقت ادبی، نژادپرستی یا یهودی ستیزی مورد نظر هالیوود. قدرت واینستین به قدری موثر بود که تا سال 2017 فیلم هایش بیش از 300 بار نامزد دریافت جایزه اسکار شدند، اما در سال 2017، واینستین توسط بیش از 80 زن به آزار و اذیت و تجاوز متهم شد که منجر به سقوط و اخراج او از آکادمی شد.

نقش عواقب و جنجال‌های پیرامون اسکار چیست؟

جوایز اسکار برای فیلم‌ها و سازندگان آن بسیار مهم است. برنده شدن در اسکار می‌تواند مزایای زیادی را به همراه داشته باشد، مانند: افزایش اعتبار و محبوبیت، پیشنهادات و شرایط کاری بهتر، درآمد و سود بیشتر، مخاطبان و توزیع بیشتر، و شانس بیشتر برای برنده شدن جوایز و نامزدی‌های دیگر در آینده. با این حال، جوایز اسکار جنبه‌های منفی و عوارض جانبی خود را نیز دارد، مانند دستکاری، فساد، تبعیض، بی‌عدالتی و تجاری‌سازی.

اسکار اغلب توسط افراد داخل و خارج از صنعت فیلم مورد انتقاد و مناقشه قرار می‌گیرد. برخی از آنها اسکار را تحریم می‌کنند، آنها را نادیده می‌گیرند، از پذیرش آن امتناع می‌ورزند، از آنها انتقاد می‌کنند و حتی با ایجاد جوایز جایگزین یا تقلید از اسکار، به شوخی . تمسخر آن دست می‌زنند.

جالب است بدانید اسکار اغلب متهم به تقلب است و ارزش واقعی فیلم‌ها و سازندگان آنها را منعکس نمی‌کند. برخی از اتهامات و جنجال‌های مطرح شده در خصوص اسکار عبارتند از: طرفداری از فیلم‌های تند آمریکایی و انگلیسی زبان، نادیده گرفتن فیلم‌های خوب سایر کشورها و فرهنگ‌ها، تبعیض علیه فیلم‌های مستقل و کم هزینه، به حاشیه راندن فیلم‌های ژانر فانتزی، ترسناک، اکشن و کمدی، دست کم گرفتن فیلم‌های انیمیشن. و در بخش فیلم‌های مستند، ترجیح دادن فیلم‌هایی با موضوعات تاریخی، بیوگرافی و اجتماعی، به ویژه همراه با سیاست‌های هم‌سو با حاکمیت آمریکایی.

دستورالعمل‌های بحث برانگیز جدید برای اسکار بهترین فیلم

از سال 2024، فیلم‌هایی که می‌خواهند برای اسکار بهترین فیلم در نظر گرفته شوند، باید دو استاندارد از چهار استاندارد بازنمایی و فراگیر معرفی شده توسط آکادمی علوم و هنرهای تصاویر متحرک را رعایت کنند. هدف این استانداردها افزایش تنوع و نمایندگی گروه‌های کم نماینده در صنعت فیلم است. به طور خلاصه می‌نویسم که این قوانین چیست:

• باید یکی از بازیگران اصلی یا مهم حامی یک اقلیت نژادی یا قومی باشد.
• حداقل 30 درصد از بازیگران نقش‌های مکمل و اپیزودیک حداقل دو مورد از این گروه‌ها را نمایندگی کنند: زنان، اقلیت‌های نژادی، LGBTQ+، افراد دارای ناتوانی‌های جسمی یا فکری، کم‌شنوایان.
• خط اصلی داستان باید حداقل به یکی از این گروه‌ها مرتبط باشد: زنان، اقلیت‌های نژادی، LGBTQ+، افراد دارای ناتوانی‌های جسمی یا ذهنی، کم‌شنوایان.
• حداقل دو بخش از بخش‌های زیر: بازیگری، فیلمبرداری، موسیقی، لباس، کارگردانی، تدوین، آرایش مو، گریم، تولید، طراحی صحنه، صداگذاری، جلوه های ویژه، فیلمنامه باید توسط افرادی از این گروه‌ها اداره شود: زنان، اقلیت‌های نژادی، LGBTQ+، افراد دارای ناتوانی جسمی یا ذهنی، کم شنوایی.
• حداقل شش عضو سطح پایین تیم تولید باید نماینده یک اقلیت نژادی یا قومی باشند. از طرف دیگر، ممکن است تا 30٪ از کارکنان باید شامل این اصل باشد که به حجم تولید بستگی دارد.
• مطالعات انجام شده دز این آثار سینمایی باید فرصت‌های توسعه و آموزش را برای افرادی از گروه‌هایی که کمتر در صنعت فیلم حضور دارند، فراهم کند.
• فیلم منتخب باید یک استراتژی بازاریابی و توزیع داشته باشد که تنوع مخاطب را در نظر بگیرد.

خلاصه و نتیجه گیری

چه دوست داشته باشیم چه دوست نداشته باشیم، اسکار مهم ترین و معتبرترین جوایز سینمایی جهان به شمار می‌رود. با این حال، بسیاری از افراد در اعطای عینی و عادلانه به آنها تناقض می‌بینند و به درستی ادعا می‌کنند که بارها در جایزه دادن تقلب و دستکاری شده است. اعطای این جایزه معتبر به عوامل زیادی بستگی دارد، از جمله: ترکیب و ترجیحات اعضای آکادمی، استراتژی‌ها و هزینه‌های کمپین‌های اسکار، فشارها و علایق صنعت فیلم، گرایش‌ها و مدهای اجتماعی، نظرات و رتبه بندی‌های برخی از منتقدان و بینندگان خاص.

بنابراین، در پایان باید گفت جوایز اسکار ارزش و کیفیت واقعی فیلم‌ها و سازندگان آنها را منعکس نمی‌کنند، بلکه عمدتاً نتیجه بازی‌سازی و برخورد کلان سیاست است. به گمان برخی هنوز هم جا برای بهبود وجود دارد زیرا اختلافات همچنان ادامه دارد. علاوه بر این، باید توجه داشت اکثر نقد‌ها اغلب توسط افراد خارج از صنعت فیلم صورت می‌گیرد که تاثیر چندانی در اجرای این روند ندارد. این یک حقیقت ناراحت کننده در مورد جوایز اسکار و از اساس انواع جوایز سینمایی است که نشان می‌دهد همه چیز آنطور که به نظر می‌رسد نیست.

 

 

 

 

منبع: ویجیاتو