سریال رژیم (The Regime)، مجموعه‌ای سیاسی و طعنه‌آمیز جدیدی از سرویس استریم مکس است که کیت وینسلت را در قالب یک صدراعظمِ عجیب و غریب و البته پارانوئیدی نشان می‌دهد.
چارسو پرس: در عصر مدرن تلویزیون آمریکا، چیزهایی وجود دارند که به اندازه‌ی فیلمنامه‌های پر دیالوگ و در عین حال بی‌معنی و بی‌فایده، نگران‌کننده هستند؛ فیلمنامه‌هایی پر از توهین، طنزهای مسخره و مونولوگ‌های خسته‌کننده. اگر شخصیت‌ها به درستی شکل داده شوند و به تصویر کشیده شوند، حرف‌های آن‌ها می‌تواند گذشته‌ی‌شان، اتفاقات درونی‌شان، انگیزه‌هایشان و غیره را به مخاطب نشان دهد.
اما زمانی‌که شخصیت‌ها و روایت داستانی به‌شدت سطحی و مسخره باشد، حتی بازیگری‌های چشمگیر، طراحی لباس فوق‌العاده، مدل مو و گریم هم نمی‌تواند آن اثر را نجات دهد. برخی منتقدان اعتقاد دارند که این موضوع درباره سریال The Regime (رژیم) هم صدق می‌کند؛ مجموعه‌ای که به داشتنِ کیت وینسلت در مرکز داستان خود افتخار می‌کند.
سریال رژیم همان‌طور که از اسمش هم مشخص است، کاخ یک رژیم استبدادی را به تصویر می‌کشد. «یک خادم حقیرِ مردم»، عنوانی است که برای این سریال در نظر گرفته شده است. داستان این مجموعه یک برهه زمانی یک ساله را نشان می‌دهد و رژیمی مورد بحث است که در سیر نزولی و فروپاشی قرار دارد. صدراعظم الینا ورنهام پس از مدتی ترک نکردن کاخ به‌طور فزاینده‌ای پارانوئیدی و بی‌ثبات می‌شود. به همین ترتیب، به سربازی بی‌ثبات، به نام هربرت زوبک، به‌عنوان یک فرد معتمد روی می‌آورد؛ اتفاقی که تعجب همه را برانگیخته می‌کند و همه چیز را به هم می‌ریزد. با افزایش نفوذ زوبک بر صدراعظم، تلاش‌های الینا برای گسترش قدرت خود، درنهایت منجر به شکافی بزرگ بین کاخ و کشور اطراف او می‌شود.
کیت وینسلت در نقش الینا ورنهام، ماتیاس خونارتس در نقش هربرت زوبک، گیوم گالین در نقش نیکلاس ورنهام (همسر الینا)،هیو گرنت در نقش ادوارد کپلینگر و غیره، از جمله بازیگران برجسته‌ای هستند که در سریال رژیم ایفای نقش می‌کنند. منتقدانی که این سریال سیاسی و طعنه‌آمیز را تماشا کرده بودند، نظرات متنوعی داشتند و برعکس انتظارات، اکثرا نظرات مثبتی درباره آن نداشتند؛ دراین‌میان منتقدانی بودند که نظرات منفی داشتند و از جنبه‌هایی ناراضی بودند. اما در میان انتقادات و نظرات منفی منتقدان، هنرنمایی کیت وینسلت یکی از نکات برجسته‌ای بود که تقریبا تمام منتقدان آن را مورد تحسین قرار دادند.
نظرات اکثریت منتقدان به این شرح است: «کیت وینسلت با اجرای قدرتمند باری دیگر حکمرانی می‌کند، حتی درحالی‌که تسلط The Regime بر لحن طنزآمیزش لرزان است.» ۶۴ منتقد راتن تومیتوز رضایت ۵۹ درصدی خود را ثبت کردند و از طرف دیگر هم ۳۵ منتقد سایت متاکریتیک، میانگین امتیاز ۵۶ از ۱۰۰ را برای این مجموعه به ثبت رساندند. خود کیت وینسلت در رابطه با این سریال تاریک و عجیب و غریب، اینطور گفته است که «من هرگز فیلمنامه‌ای مانند آن را نخوانده بودم، هرگز با شخصیتی مانند او برخورد نکرده بودم. می‌دانستم که به‌عنوان یک نقش برای من، هیچ‌وقت شبیه او را بازی نکرده بودم و می‌خواستم کمدی بازی کنم.
من این واقعیت را دوست دارم که، بله، داستان درباره یک دیکتاتور است، اما او همچنین یک دیکتاتور زن است. داستان درباره یک دیکتاتور مرد نیست. بنابراین من تفاوت‌های ظریف و شکنندگی زنانه‌ای را که می‌توانم پشت آن ماسک کشف کنم، می‌دانستم.» او همچنین در مصاحبه دیگری با ایندی وایر گفته بود که برای ایفای این نقش از هیچ شخصیت خاصی الهام نگرفته است و حتی دنبال آن هم نبود؛ زیرا معتقد بود که این کار اصلا انتخاب معقولی نیست و توضیح داد که «راستش، او مانند کسی نیست که قبلاً در هیچ کجا با او برخورد کرده بوده باشم. اصلا.» از آنجایی که شخصیتِ صدراعظم، خصوصیات عجیب و غریب خود را دارد، کیت وینسلت با یک متخصص مغز و اعصاب و یک روان‌درمانگر کار کرد تا بهتر تروماهای او را درک کند.
او با این کار در تلاش بود تا متوجه شود که چطور در بدن این شخص زندگی کند، زندگیِ خاصِ او را به تصویر بکشد، اینکه چطور در قالب این شخصیت صحبت کند و غیره. «زیرا می‌خواستم مطمئن شوم که ریشه‌یابی می‌کنم. او در نوعی واقعیت، واقعاً به دوران کودکی‌اش نگاه می‌کند، جایی که آسیب‌های روحی‌اش از کجا شروع شد و اینکه چگونه این اتفاق با او باقی مانده است و چگونه کاملاً بر هر یک از روابط نزدیک شخصی او تأثیر می‌گذارد.» مدار سمی اطراف النا به عملکرد وینسلت دامن زد و به او این امکان را داد که بپرسد چه چیزی می‌تواند یک فرد آسیب‌دیده را به مرگ کشنده تبدیل کند.
وینسلت افزود: «این احساس حق‌طلبیِ او و مشکلات ترس از رها شدن است که به‌طور کاملا واضحی در او دیده می‌شود. این ترس او از دنیای بیرون، نحوه صحبت کردنش و چیزهایی است که بعداً احساس می‌کند باید به‌عنوان یک رهبر پنهان بماند، زیرا باید زیبا باشد و همه باید او را دوست داشته باشند. او فقط همه چیز را اشتباه می‌گیرد. این واقعا یک نوع حقیقت غم‌انگیز است. و اینجا است که همدلی من شروع می‌شود.» اگرچه کیت وینسلت بیان می‌کند که شخصیت خاصی برای الهام گرفتن این نقش ندارد، شباهت صدا و رفتارهای گفتاری او با ملکه الیزابت دوم قابل‌توجه است و لایه‌ای دیگر از بازتاب را در تفسیر اجتماعی سریال قرار می‌دهد.
یکی از شخصیت‌های الهام‌بخش صدراعظم الینا ورنهام می‌تواند یولیا تیموشنکو، سیاستمدار اوکراینی باشد که دو بار در دهه ۲۰۰۰ نخست‌وزیر بود. تیموشنکو به‌دلیل مهارت‌هایش به‌عنوان سخنران عمومی و به‌دلیل استقبال استراتژیک از لباس سنتی در حضورهای عمومی شناخته شده است. بسیاری از مدل‌های موی الینا شبیه موهای بافته شده سنتی اوکراینی است که تیموشنکو استفاده کرده است و در عکس‌های مختلف او دیده می‌شود. اگرچه سریال The Regime به‌صورت گسترده نظر مثبت منتقدان خیلی زیادی را کسب نکرده است و به‌طور کلی نمرات متوسطی دریافت کرده، می‌توان این مجموعه را اثری تماشایی و سرگرم‌کننده دانست؛ هرچند که نمی‌توان آن را سریالی تکرار نشدنی و به‌یاد ماندنی تلقی کرد.
اما زمانی‌که شخصیت‌ها و روایت داستانی به‌شدت سطحی و مسخره باشد، حتی بازیگری‌های چشمگیر، طراحی لباس فوق‌العاده، مدل مو و گریم هم نمی‌تواند آن اثر را نجات دهد. برخی منتقدان اعتقاد دارند که این موضوع درباره سریال The Regime (رژیم) هم صدق می‌کند؛ مجموعه‌ای که به داشتنِ کیت وینسلت در مرکز داستان خود افتخار می‌کند.
سریال رژیم همان‌طور که از اسمش هم مشخص است، کاخ یک رژیم استبدادی را به تصویر می‌کشد. «یک خادم حقیرِ مردم»، عنوانی است که برای این سریال در نظر گرفته شده است. داستان این مجموعه یک برهه زمانی یک ساله را نشان می‌دهد و رژیمی مورد بحث است که در سیر نزولی و فروپاشی قرار دارد. صدراعظم الینا ورنهام پس از مدتی ترک نکردن کاخ به‌طور فزاینده‌ای پارانوئیدی و بی‌ثبات می‌شود. به همین ترتیب، به سربازی بی‌ثبات، به نام هربرت زوبک، به‌عنوان یک فرد معتمد روی می‌آورد؛ اتفاقی که تعجب همه را برانگیخته می‌کند و همه چیز را به هم می‌ریزد. با افزایش نفوذ زوبک بر صدراعظم، تلاش‌های الینا برای گسترش قدرت خود، درنهایت منجر به شکافی بزرگ بین کاخ و کشور اطراف او می‌شود.
کیت وینسلت در نقش الینا ورنهام، ماتیاس خونارتس در نقش هربرت زوبک، گیوم گالین در نقش نیکلاس ورنهام (همسر الینا)،هیو گرنت در نقش ادوارد کپلینگر و غیره، از جمله بازیگران برجسته‌ای هستند که در سریال رژیم ایفای نقش می‌کنند. منتقدانی که این سریال سیاسی و طعنه‌آمیز را تماشا کرده بودند، نظرات متنوعی داشتند و برعکس انتظارات، اکثرا نظرات مثبتی درباره آن نداشتند؛ دراین‌میان منتقدانی بودند که نظرات منفی داشتند و از جنبه‌هایی ناراضی بودند. اما در میان انتقادات و نظرات منفی منتقدان، هنرنمایی کیت وینسلت یکی از نکات برجسته‌ای بود که تقریبا تمام منتقدان آن را مورد تحسین قرار دادند.
نظرات اکثریت منتقدان به این شرح است: «کیت وینسلت با اجرای قدرتمند باری دیگر حکمرانی می‌کند، حتی درحالی‌که تسلط The Regime بر لحن طنزآمیزش لرزان است.» ۶۴ منتقد راتن تومیتوز رضایت ۵۹ درصدی خود را ثبت کردند و از طرف دیگر هم ۳۵ منتقد سایت متاکریتیک، میانگین امتیاز ۵۶ از ۱۰۰ را برای این مجموعه به ثبت رساندند. خود کیت وینسلت در رابطه با این سریال تاریک و عجیب و غریب، اینطور گفته است که «من هرگز فیلمنامه‌ای مانند آن را نخوانده بودم، هرگز با شخصیتی مانند او برخورد نکرده بودم. می‌دانستم که به‌عنوان یک نقش برای من، هیچ‌وقت شبیه او را بازی نکرده بودم و می‌خواستم کمدی بازی کنم.
من این واقعیت را دوست دارم که، بله، داستان درباره یک دیکتاتور است، اما او همچنین یک دیکتاتور زن است. داستان درباره یک دیکتاتور مرد نیست. بنابراین من تفاوت‌های ظریف و شکنندگی زنانه‌ای را که می‌توانم پشت آن ماسک کشف کنم، می‌دانستم.» او همچنین در مصاحبه دیگری با ایندی وایر گفته بود که برای ایفای این نقش از هیچ شخصیت خاصی الهام نگرفته است و حتی دنبال آن هم نبود؛ زیرا معتقد بود که این کار اصلا انتخاب معقولی نیست و توضیح داد که «راستش، او مانند کسی نیست که قبلاً در هیچ کجا با او برخورد کرده بوده باشم. اصلا.» از آنجایی که شخصیتِ صدراعظم، خصوصیات عجیب و غریب خود را دارد، کیت وینسلت با یک متخصص مغز و اعصاب و یک روان‌درمانگر کار کرد تا بهتر تروماهای او را درک کند.
او با این کار در تلاش بود تا متوجه شود که چطور در بدن این شخص زندگی کند، زندگیِ خاصِ او را به تصویر بکشد، اینکه چطور در قالب این شخصیت صحبت کند و غیره. «زیرا می‌خواستم مطمئن شوم که ریشه‌یابی می‌کنم. او در نوعی واقعیت، واقعاً به دوران کودکی‌اش نگاه می‌کند، جایی که آسیب‌های روحی‌اش از کجا شروع شد و اینکه چگونه این اتفاق با او باقی مانده است و چگونه کاملاً بر هر یک از روابط نزدیک شخصی او تأثیر می‌گذارد.» مدار سمی اطراف النا به عملکرد وینسلت دامن زد و به او این امکان را داد که بپرسد چه چیزی می‌تواند یک فرد آسیب‌دیده را به مرگ کشنده تبدیل کند.
وینسلت افزود: «این احساس حق‌طلبیِ او و مشکلات ترس از رها شدن است که به‌طور کاملا واضحی در او دیده می‌شود. این ترس او از دنیای بیرون، نحوه صحبت کردنش و چیزهایی است که بعداً احساس می‌کند باید به‌عنوان یک رهبر پنهان بماند، زیرا باید زیبا باشد و همه باید او را دوست داشته باشند. او فقط همه چیز را اشتباه می‌گیرد. این واقعا یک نوع حقیقت غم‌انگیز است. و اینجا است که همدلی من شروع می‌شود.» اگرچه کیت وینسلت بیان می‌کند که شخصیت خاصی برای الهام گرفتن این نقش ندارد، شباهت صدا و رفتارهای گفتاری او با ملکه الیزابت دوم قابل‌توجه است و لایه‌ای دیگر از بازتاب را در تفسیر اجتماعی سریال قرار می‌دهد.
یکی از شخصیت‌های الهام‌بخش صدراعظم الینا ورنهام می‌تواند یولیا تیموشنکو، سیاستمدار اوکراینی باشد که دو بار در دهه ۲۰۰۰ نخست‌وزیر بود. تیموشنکو به‌دلیل مهارت‌هایش به‌عنوان سخنران عمومی و به‌دلیل استقبال استراتژیک از لباس سنتی در حضورهای عمومی شناخته شده است. بسیاری از مدل‌های موی الینا شبیه موهای بافته شده سنتی اوکراینی است که تیموشنکو استفاده کرده است و در عکس‌های مختلف او دیده می‌شود. اگرچه سریال The Regime به‌صورت گسترده نظر مثبت منتقدان خیلی زیادی را کسب نکرده است و به‌طور کلی نمرات متوسطی دریافت کرده، می‌توان این مجموعه را اثری تماشایی و سرگرم‌کننده دانست؛ هرچند که نمی‌توان آن را سریالی تکرار نشدنی و به‌یاد ماندنی تلقی کرد.
https://teater.ir/news/59131
