در این مطلب 10 عنوان از فیلمهایی که اساسا از «پالپ فیکشن» کپی کردهاند را نام بردیم.
چارسو پرس: پالپ فیکشن (Pulp Fiction) ساختهی کوئنتین تارانتینو که عموما به عنوان یکی از بهترین فیلمهای تمام دوران در نظر گرفته میشود، با روایتی غیرخطی که به طرز پیچیدهای چند خط داستانی را به هم پیوند میزند، هنجارهای قصهگویی مرسوم را در هم شکست. دیالوگهای سریع و شوخیهای شخصیتهای بهیادماندنیاش که توسط گروهی از بازیگران درخشان به تصویر کشیده شدهاند، به همراه ترکیب بینظیر کمدی سیاه با درام تاثیرگذار، شبیه چیزی نبود که دنیای سینما قبلا تجربه کرده باشد. پس از موفقیت بیسابقه فیلم «پالپ فیکشن» یک انقلاب سینمایی رخ داد و فیلمسازان زیادی به دنبال تکرار فرمول برنده آن بودند. صدها فیلم ظاهر شدند و تلاش کردند جادوی قصهگویی غیرخطی فیلم، دیالوگهای خاص تارانتینویی و شخصیتهای مبهم که از مشخصههای آثار او هستند را به تصویر بکشند. در حالی که بعضی توانستند تا حد قابل توجهی موفق ظاهر شوند، بسیاری از درخشش نسخه اصلی بازماندند. تاثیر «پالپ فیکشن» غیرقابل انکار است؛ این فیلم با شکل دادن نسلی از فیلمسازان، چشمانداز سینمای معاصر را برای همیشه تغییر داد. در ادامه 10 عنوان از فیلمهایی که اساسا از «پالپ فیکشن» کپی کردهاند را نام بردیم.
«ضامن، قنداق و دو لوله تفنگ شلیکشده» که بسیار شبیه شاهکار تارانتینو است، مجموعهای از شخصیتهای رنگارنگ را به نمایش میگذارد که زندگیهایشان به طور پیچیدهای در شبکهای از جنایت و هرجومرج درهم میآمیزد. روایت غیرخطی فیلم که با شوخیهای تند و پیچشهای غیرمنتظره و موسیقی متن تکاندهنده برجسته میشود، درست مثل فیلم تارانتینو است. قطعا میتوان ادعا کرد که ریچی بسیاری از امضاهای تارانتینو را برخلاف عناوین بسیار دیگری در این فهرست کپی کرده است. استعداد کارگردانی او، همراه با لحن متمایز بریتانیایی فیلم، موقعیتهای «ضامن، قنداق و دو لوله تفنگ شلیکشده» را بهعنوان همتای محبوب و بسیار تحسینشدهی فیلم نمادین تارانتینو معرفی میکند.
«ماجراهای دکه سمساری» وارد یک روایت تاریک و پیچیده میشود که به وضوح تحت تاثیر روایت هیجانی و غیرمتعارف «پالپ فیکشن» است. در حالی که فیلم با لحن کمدی سیاه، خط داستانی متقاطع و کاوش در شخصیتهای عجیب و بینظیر سعی در تقلید از موفقیت تارانتینو دارد، اما فاقد ظرافت و اصالتی است که «پالپ فیکشن» را تبدیل به یک تجربه سینمایی پیشگامانه کرد. به همین خاطر منتقدان اغلب بر روی کاستیهای فیلم تاکید میکنند. با این وجود به خاطر برخی از بزرگترین نامهای هالیوود که در یکی از عجیبترین نقشهای دوران حرفهای خود ظاهر میشوند، ارزش تماشا دارد.
«برو» با تلاش فراوان و در عین حال مشتقشدهاش برای تکرار نوآوری روایی و انرژی غیرقابل انکار داستان کلاسیک تارانتینو تقریبا شبیه به «پالپ فیکشن» است. فیلم ساختاری مشابه از داستانهای درهمتنیده، دیدگاههای متغیر و موسیقی متن مهیجی را اتخاذ میکند. در حالی که «برو» سبک و پیچشهای روایی خود را پیش مگیرد، اما پژواک تاثیر تارانتینو بر روی آن غیرقابل انکار است. این فیلم به اندازه کافی پیشفرض منحصربهفردی دارد که بتواند به تنهایی بایستد و طرفدارانی برای خود تدارک ببیند، اما با این حال هنوز هم اغلب در سایه فیلم تارانتینو احساس میشود.
«قطار سریعالسیر» علیرغم اینکه نزدیک به دو دهه پس از «پالپ فیکشن» منتشر شد، بدون تردید از فیلم کلاسیک تارانتینو تاثیر میگیرد. این فیلم در حالی که مضامین داستانی و اکشن خود را حفظ میکند، ادای احترامی قابل لمس به سبک نمادین و تکنیکهای روایتی است که «پالپ فیکشن» را تعریف میکند. از خطوط داستانی پویا و به هم پیوسته و خشونتهای بیرحمانه تا شخصیتهای کاریزماتیک و دیالوگهای طنز، پژواکهایی از ردپای بیگمان به جا مانده از تارانتینوی سالها قبل را به همراه دارد.
در حالی که «شماره شانس اسلوین» مطمئنا به خودی خود سرگرمکننده است، اما اغلب به خاطر اینکه بهعنوان نسخهای از «پالپ فیکشن» تلقی میشود مورد انتقاد قرار میگیرد. این فیلم شامل عناصری است که آثار نمادین تارانتینو را منعکس میکند. عناصری مانند ساختار روایی غیرخطی، طنز سیاه و داستانهای درهمتنیده. علیرغم نقدهای متفاوت از زمان اکران، این فیلم طرفداران نسبتا اختصاصی پیدا کرده است. متاسفانه با وجود تمام سکانسهای اکشن و پیچشهای داستانی، کار چندانی برای جدا کردن خود از تعداد بیشمار دیگر آثار کپیشده از «پالپ فیکشن» که در طول سالها دیدهایم انجام نمیدهد.
5. آسهای دودی (Smokin’ Aces)
خشونت بیش از حد تلطیف شده، دیالوگهای سریع و طنز، یک روایت پیچیده در هم تنیده پر از پیچ و خمهای تکاندهنده، تیمی از بازیگران ستاره، مجموعه گستردهای از شخصیتهای عجیب و در عین حال خطرناک، همه و همه مخاطب را به یاد «پالپ فیکشن» میاندازند. در همان سالی که «شماره شانس اسلوین» و پس از بسیاری از عناوین دیگر در لیست تا زمان انتشار «آسهای دودی» در سال 2006، جهان دچار نوعی رخوت پس از «پالپ فیکشن» بود. با وجود تمام پتانسیلهایش، «آسهای دودی» نتوانست اثر زیادی از خود به جای بگذارد. در حالی که از فرمول برنده «پالپ فیکشن» تا حد زیادی پیروی کرد و موفق شد مانند بسیاری از عناوین حاضر در این لیست آن را در برخی زمینهها تکرار کند، بسیاری از دیالوگها اجباری و تا حدودی پیشپاافتاده به نظر میرسند و فاقد سیالیت و خونسردی همیشگی آثار تارانتینو است.
این دو برادر بعد از اینکه اسمشان سر زبانها افتاد متوجه شدند که هم توسط مجریان قانون و هم توسط جنایتکارها تعقیب میشوند و در نتیجه یک درام جنایی شیک و تماشایی خلق میشود که علیرغم نقدهای متفاوت منتقدان، از نظر مخاطبان به موفقیت دست یافت و به یک فیلم کلاسیک کالت تبدیل شد. «قدیسان بوندوک» مشخصا تحت تاثیر «پالپ فیکشن» است. طرفداران و تحسینکنندگان «قدیسان بوندوک» را میتوان تا حدی به طرفدارانی نسبت داد که «پالپ فیکشن» را به یک پدیده فرهنگی تبدیل کردند و ارتباطی با بینندگانی ایجاد کرد که از داستانهای مهیج و شخصیتمحور در ژانر جنایی استقبال میکنند.
«کوتوله را بگیرید» به خودی خود به خاطر بازیگران برجسته، فیلمنامهی هوشمندانه و برداشتی طنز از هالیوود برجسته است. اگرچه اساسا با «پالپ فیکشن» متفاوت است، اما با تفسیر خاص خود از سبک تارانتینو و شخصیتهای منحصربهفرد، جذاب و دیالوگهای طنز، روایت جنایی و کمدی را در هم میآمیزد. توانایی فیلم در ایجاد تعادل با منبع الهامش باعث شد تا در میان دیگر مقلدان برجسته شود و نشان دهد که حتی با تکیه بر تاثیرات یک غول سینمایی، میتوان به عنوان یک اثر سرگرمکننده مورد استقبال قرار بگیرد.
روی کاغذ، «پنجشنبه» یک فیلم فوقالعاده با داستانهای جالب، غیرخطی، طرح جنایی، طنز سیاه، بازیگران بااستعداد و شخصیتهای ظالمانه است. با این حال، علیرغم پتانسیل اولیه، فیلم در نهایت در ارائه یک داستان برجسته کم میآورد. این بیشتر به عنوان یک فیلم تخیلی عامهپسند، فاقد ظرافت و اصالتی است که آثار تارانتینو را متمایز کرده است. تلاش برای تقلید از سبک و پیچیدگی روایی «پالپ فیکشن» اجباری به نظر میرسد و نتیجه آن فیلمی است که برای تثبیت هویت خود تلاش میکند. اگرچه ممکن است «پنجشنبه» عناصر مضمونی مشترکی داشته باشد، اما در مرحلهی اجرا نتوانست جادویی را که «پالپ فیکشن» را به نقطه عطفی در سینما تبدیل کرده است به تصویر بکشد و زیر سایه تاثیر آن فیلم باقی ماند.
خطوط داستانی به هم پیوسته شامل جنایت، فریب و ارتباطات غیرمنتظره بین شخصیتهای به ظاهر نامرتبط است. این رویکرد مشترک در روایت به درک فیلم «2 روز در دره» به عنوان یک کپی از داستان پالپ فیکشن کمک میکند و بر شباهتهای موضوعی و ساختاری بین این دو فیلم تاکید میکند. علیرغم شباهتهای آشکار در سبک بصری، طرح و لحن، این فیلم در راتن تومیتوز امتیاز بالاتر از میانگین 60% را کسب کرد و تا حدودی به عنوان یک فیلم کلاسیک کالت معرفی شد.
منبع: مایکت
10. ضامن، قنداق و دو لوله تفنگ شلیکشده (Lock, Stock and Two Smoking Barrels)
- محصول: 1998
- کارگردان: گای ریچی
- بازیگران: جیسون فلمینگ، دکستر فلچر، نیک موران
- امتیاز راتن تومیتوز: 75 از 100
- امتیاز IMDb به فیلم: 8.1 از 10
«ضامن، قنداق و دو لوله تفنگ شلیکشده» که بسیار شبیه شاهکار تارانتینو است، مجموعهای از شخصیتهای رنگارنگ را به نمایش میگذارد که زندگیهایشان به طور پیچیدهای در شبکهای از جنایت و هرجومرج درهم میآمیزد. روایت غیرخطی فیلم که با شوخیهای تند و پیچشهای غیرمنتظره و موسیقی متن تکاندهنده برجسته میشود، درست مثل فیلم تارانتینو است. قطعا میتوان ادعا کرد که ریچی بسیاری از امضاهای تارانتینو را برخلاف عناوین بسیار دیگری در این فهرست کپی کرده است. استعداد کارگردانی او، همراه با لحن متمایز بریتانیایی فیلم، موقعیتهای «ضامن، قنداق و دو لوله تفنگ شلیکشده» را بهعنوان همتای محبوب و بسیار تحسینشدهی فیلم نمادین تارانتینو معرفی میکند.
9. ماجراهای دکه سمساری (Pawn Shop Chronicles)
- محصول: 2013
- کارگردان: وین کریمر
- بازیگران: برندن فریزر، الایژا وود، وینسنت دن آفریو
- امتیاز راتن تومیتوز: 18 از 100
- امتیاز IMDb به فیلم: 5.9 از 10
«ماجراهای دکه سمساری» وارد یک روایت تاریک و پیچیده میشود که به وضوح تحت تاثیر روایت هیجانی و غیرمتعارف «پالپ فیکشن» است. در حالی که فیلم با لحن کمدی سیاه، خط داستانی متقاطع و کاوش در شخصیتهای عجیب و بینظیر سعی در تقلید از موفقیت تارانتینو دارد، اما فاقد ظرافت و اصالتی است که «پالپ فیکشن» را تبدیل به یک تجربه سینمایی پیشگامانه کرد. به همین خاطر منتقدان اغلب بر روی کاستیهای فیلم تاکید میکنند. با این وجود به خاطر برخی از بزرگترین نامهای هالیوود که در یکی از عجیبترین نقشهای دوران حرفهای خود ظاهر میشوند، ارزش تماشا دارد.
8. برو (Go)
- محصول: 1999
- کارگردان: داگ لیمان
- بازیگران: ویلیام فیکنر، کیتی هلمز، جی مهر
- امتیاز راتن تومیتوز: 91 از 100
- امتیاز IMDb به فیلم: 7.2 از 10
«برو» با تلاش فراوان و در عین حال مشتقشدهاش برای تکرار نوآوری روایی و انرژی غیرقابل انکار داستان کلاسیک تارانتینو تقریبا شبیه به «پالپ فیکشن» است. فیلم ساختاری مشابه از داستانهای درهمتنیده، دیدگاههای متغیر و موسیقی متن مهیجی را اتخاذ میکند. در حالی که «برو» سبک و پیچشهای روایی خود را پیش مگیرد، اما پژواک تاثیر تارانتینو بر روی آن غیرقابل انکار است. این فیلم به اندازه کافی پیشفرض منحصربهفردی دارد که بتواند به تنهایی بایستد و طرفدارانی برای خود تدارک ببیند، اما با این حال هنوز هم اغلب در سایه فیلم تارانتینو احساس میشود.
7. قطار سریعالسیر (Bullet Train)
- محصول: 2022
- کارگردان: دیوید لیچ
- بازیگران: برد پیت، جویی کینگ، آرون تیلور جانسون
- امتیاز راتن تومیتوز: 54 از 100
- امتیاز IMDb به فیلم: 7.3 از 10
«قطار سریعالسیر» علیرغم اینکه نزدیک به دو دهه پس از «پالپ فیکشن» منتشر شد، بدون تردید از فیلم کلاسیک تارانتینو تاثیر میگیرد. این فیلم در حالی که مضامین داستانی و اکشن خود را حفظ میکند، ادای احترامی قابل لمس به سبک نمادین و تکنیکهای روایتی است که «پالپ فیکشن» را تعریف میکند. از خطوط داستانی پویا و به هم پیوسته و خشونتهای بیرحمانه تا شخصیتهای کاریزماتیک و دیالوگهای طنز، پژواکهایی از ردپای بیگمان به جا مانده از تارانتینوی سالها قبل را به همراه دارد.
6. شماره شانس اسلوین (Lucky Number Slevin)
- محصول: 2006
- کارگردان: پل مکگوگان
- بازیگران: جاش هارتنت، لوسی لیو، بروس ویلیس
- امتیاز راتن تومیتوز: 52 از 100
- امتیاز IMDb به فیلم: 7.7 از 10
در حالی که «شماره شانس اسلوین» مطمئنا به خودی خود سرگرمکننده است، اما اغلب به خاطر اینکه بهعنوان نسخهای از «پالپ فیکشن» تلقی میشود مورد انتقاد قرار میگیرد. این فیلم شامل عناصری است که آثار نمادین تارانتینو را منعکس میکند. عناصری مانند ساختار روایی غیرخطی، طنز سیاه و داستانهای درهمتنیده. علیرغم نقدهای متفاوت از زمان اکران، این فیلم طرفداران نسبتا اختصاصی پیدا کرده است. متاسفانه با وجود تمام سکانسهای اکشن و پیچشهای داستانی، کار چندانی برای جدا کردن خود از تعداد بیشمار دیگر آثار کپیشده از «پالپ فیکشن» که در طول سالها دیدهایم انجام نمیدهد.
5. آسهای دودی (Smokin’ Aces)
- محصول: 2006
- کارگردان: جو کارناهان
- بازیگران: بن افلک، اندی گارسیا، آلیشا کیز
- امتیاز راتن تومیتوز: 31 از 100
- امتیاز IMDb به فیلم: 6.6 از 10
خشونت بیش از حد تلطیف شده، دیالوگهای سریع و طنز، یک روایت پیچیده در هم تنیده پر از پیچ و خمهای تکاندهنده، تیمی از بازیگران ستاره، مجموعه گستردهای از شخصیتهای عجیب و در عین حال خطرناک، همه و همه مخاطب را به یاد «پالپ فیکشن» میاندازند. در همان سالی که «شماره شانس اسلوین» و پس از بسیاری از عناوین دیگر در لیست تا زمان انتشار «آسهای دودی» در سال 2006، جهان دچار نوعی رخوت پس از «پالپ فیکشن» بود. با وجود تمام پتانسیلهایش، «آسهای دودی» نتوانست اثر زیادی از خود به جای بگذارد. در حالی که از فرمول برنده «پالپ فیکشن» تا حد زیادی پیروی کرد و موفق شد مانند بسیاری از عناوین حاضر در این لیست آن را در برخی زمینهها تکرار کند، بسیاری از دیالوگها اجباری و تا حدودی پیشپاافتاده به نظر میرسند و فاقد سیالیت و خونسردی همیشگی آثار تارانتینو است.
4. قدیسان بوندوک (The Boondock Saints)
- محصول: 2000
- کارگردان: تروی دافی
- بازیگران: ویلم دفو، نورمن ریدس، بیلی کانلی
- امتیاز راتن تومیتوز: 26 از 100
- امتیاز IMDb به فیلم: 7.7 از 10
این دو برادر بعد از اینکه اسمشان سر زبانها افتاد متوجه شدند که هم توسط مجریان قانون و هم توسط جنایتکارها تعقیب میشوند و در نتیجه یک درام جنایی شیک و تماشایی خلق میشود که علیرغم نقدهای متفاوت منتقدان، از نظر مخاطبان به موفقیت دست یافت و به یک فیلم کلاسیک کالت تبدیل شد. «قدیسان بوندوک» مشخصا تحت تاثیر «پالپ فیکشن» است. طرفداران و تحسینکنندگان «قدیسان بوندوک» را میتوان تا حدی به طرفدارانی نسبت داد که «پالپ فیکشن» را به یک پدیده فرهنگی تبدیل کردند و ارتباطی با بینندگانی ایجاد کرد که از داستانهای مهیج و شخصیتمحور در ژانر جنایی استقبال میکنند.
3. کوتوله را بگیرید (Get Shorty)
- محصول: 1996
- کارگردان: بری ساننفلد
- بازیگران: جان تراولتا، جین هکمن، رنه روسو
- امتیاز راتن تومیتوز: 89 از 100
- امتیاز IMDb به فیلم: 6.9 از 10
«کوتوله را بگیرید» به خودی خود به خاطر بازیگران برجسته، فیلمنامهی هوشمندانه و برداشتی طنز از هالیوود برجسته است. اگرچه اساسا با «پالپ فیکشن» متفاوت است، اما با تفسیر خاص خود از سبک تارانتینو و شخصیتهای منحصربهفرد، جذاب و دیالوگهای طنز، روایت جنایی و کمدی را در هم میآمیزد. توانایی فیلم در ایجاد تعادل با منبع الهامش باعث شد تا در میان دیگر مقلدان برجسته شود و نشان دهد که حتی با تکیه بر تاثیرات یک غول سینمایی، میتوان به عنوان یک اثر سرگرمکننده مورد استقبال قرار بگیرد.
2. پنجشنبه (Thursday)
- محصول: 1998
- کارگردان: اسکیپ وودز
- بازیگران: توماس جین، آرون اکهارت، پائولینا یوریژکوا
- امتیاز راتن تومیتوز: 43 از 100
- امتیاز IMDb به فیلم: 7.1 از 10
روی کاغذ، «پنجشنبه» یک فیلم فوقالعاده با داستانهای جالب، غیرخطی، طرح جنایی، طنز سیاه، بازیگران بااستعداد و شخصیتهای ظالمانه است. با این حال، علیرغم پتانسیل اولیه، فیلم در نهایت در ارائه یک داستان برجسته کم میآورد. این بیشتر به عنوان یک فیلم تخیلی عامهپسند، فاقد ظرافت و اصالتی است که آثار تارانتینو را متمایز کرده است. تلاش برای تقلید از سبک و پیچیدگی روایی «پالپ فیکشن» اجباری به نظر میرسد و نتیجه آن فیلمی است که برای تثبیت هویت خود تلاش میکند. اگرچه ممکن است «پنجشنبه» عناصر مضمونی مشترکی داشته باشد، اما در مرحلهی اجرا نتوانست جادویی را که «پالپ فیکشن» را به نقطه عطفی در سینما تبدیل کرده است به تصویر بکشد و زیر سایه تاثیر آن فیلم باقی ماند.
1. 2 روز در دره (2Days in the Valley)
- محصول: 1996
- کارگردان: جان هرزفیلد
- بازیگران: دنی آیلو، گرگ کروتول، جف دانیلز
- امتیاز راتن تومیتوز: 60 از 100
- امتیاز IMDb به فیلم: 6.5 از 10
خطوط داستانی به هم پیوسته شامل جنایت، فریب و ارتباطات غیرمنتظره بین شخصیتهای به ظاهر نامرتبط است. این رویکرد مشترک در روایت به درک فیلم «2 روز در دره» به عنوان یک کپی از داستان پالپ فیکشن کمک میکند و بر شباهتهای موضوعی و ساختاری بین این دو فیلم تاکید میکند. علیرغم شباهتهای آشکار در سبک بصری، طرح و لحن، این فیلم در راتن تومیتوز امتیاز بالاتر از میانگین 60% را کسب کرد و تا حدودی به عنوان یک فیلم کلاسیک کالت معرفی شد.
منبع: مایکت
https://teater.ir/news/59932