پیمان معادی به عنوان فیلمنامه‌نویس، شخصیت معلم بد سریال افعی تهران را از همان جامعه‌ای گرفته كه در آن زیست كرده.
چارسو پرس: حسن لطفی در روزنامه اعتماد نوشت: از آنجایی که درست نمی‌دانم در فضای مجازی کدام خبر راست و کدام جعلی است (حتی با مشخص بودن منبع خبر!) امیدوارم خبر شکایت از سازندگان سریال افعی تهران ساختگی باشد. اینکه نویسنده‌ای (پیمان معادی) در قسمتی از این سریال معلمی خارج از تیپ معلمی (آگاه، دلسوز، دارای رفتار منطقی و….) را وارد داستانش کند و شخصیت اصلی فیلم (پیمان معادی) که شاگرد سابق او بوده را در موقعیتی قرار دهد که به خاطر رفتار خشن معلم، به جای تکریم به صرف کهنسال بودنش، گذشته بد را به رخ او بکشد و به او زخم روحی بزند، در نگاه اول زننده و ترویج رفتار خشن است (البته اگر شناختی از درام و فیلم و سریال و شخصیت و… نداشته باشیم !)
اما با کمی درنگ می‌توانیم وارد چالشی شویم که احتمالا پس ذهن نویسنده (پیمان معادی) و کارگردان (سامان مقدم) سریال افعی تهران هم بوده. بازخوردهایی درباره این قسمت سریال هم نشان می‌دهد خواسته یا ناخواسته این اتفاق افتاده است (رجوع کنید به نظرات مختلف و متنوع بینندگان خاص و عام درباره این قسمت!) البته اگر هم چنین نمی‌شد باز دادگاه و محکمه جای مناسبی برای پاسخگویی نویسنده و کارگردان فیلم نبود. ته ته‌اش این قسمت می‌توانست توسط دانایان علوم تربیتی، روانشناسی و معلمین خوب و بد مورد برسی قرار گیرد. علاوه بر این ورود چنین شخصیتی (شخصیت نه تیپ!) به عنوان معلم بد و اقدام شخصیت اصلی (شخصیت نه تیپ !) گذشته از آنکه در راستای شخصیت‌پردازی مورد نیاز داستان سریال است، نشانگر دید وسیع، پیمان معادی (فیلمنامه‌نویس) است.
فیلمنامه‌نویسی که پیش از این در فیلم ارزشمند بمب، یک عاشقانه، تصویری واقعی از معلمین (خوب و خاکستری) داشته است. اینکه انتظار داشته باشیم تمام فیلم‌ها، سریال‌ها، داستان‌ها و… روایتگر تیپ‌های خاص مورد نظر ما باشند، نه تنها باعث بقای زشتی‌ها و کاستی‌ها می‌شود عملا باعث از بین رفتن جذابیت فیلم‌ها و ضعیف کردن کشمکش مورد نیاز آثار می‌گردد. همانطور که معلم خوب، قاضی خوب، پلیس خوب، روحانی خوب، کارمند بانک خوب و…. وجود دارد، نمونه‌های بدش هم کم نیست!
بدهایی که اتفاقا تمرکز بر آنها به نفع خوب‌های جامعه و بهسازی شرایط جامعه است. نقد این بدها می‌تواند یکی از ماموریت‌هایی باشد که سینما و تلویزیون و هنر دنبال می‌کند. ممکن است در این نقد اشتباهاتی هم باشد. اشتباهتی که پاسخش باید توسط فیلمسازان و هنرمندان دیگر با ساخت فیلم و سریال داده شود. یا باید در گپ و گفت مخالفانش به چالش کشیده شود. پیمان معادی به عنوان فیلمنامه‌نویس، شخصیت معلم بد سریال افعی تهران را از همان جامعه‌ای گرفته که در آن زیست کرده (درست مثل معلمین فیلم بمب، یک عاشقانه) برخورد شخصیت اصلی فیلمش هم متناسب با خصوصیات فردی او است. شکایتی هم اگر قرار است بشود باید از همه بدهایی باشد که شبیه این آدم هستند و در صنوف و رده‌های مختلف شغلی فعالیت می‌کنند. ناگفته نگذارم این نوشته قرار بر ارزشگذاری سریال افعی تهران ندارد. قصد دفاع از نقد اجتماعی (حتی غلط) در هنر هفتم است.
اما با کمی درنگ می‌توانیم وارد چالشی شویم که احتمالا پس ذهن نویسنده (پیمان معادی) و کارگردان (سامان مقدم) سریال افعی تهران هم بوده. بازخوردهایی درباره این قسمت سریال هم نشان می‌دهد خواسته یا ناخواسته این اتفاق افتاده است (رجوع کنید به نظرات مختلف و متنوع بینندگان خاص و عام درباره این قسمت!) البته اگر هم چنین نمی‌شد باز دادگاه و محکمه جای مناسبی برای پاسخگویی نویسنده و کارگردان فیلم نبود. ته ته‌اش این قسمت می‌توانست توسط دانایان علوم تربیتی، روانشناسی و معلمین خوب و بد مورد برسی قرار گیرد. علاوه بر این ورود چنین شخصیتی (شخصیت نه تیپ!) به عنوان معلم بد و اقدام شخصیت اصلی (شخصیت نه تیپ !) گذشته از آنکه در راستای شخصیت‌پردازی مورد نیاز داستان سریال است، نشانگر دید وسیع، پیمان معادی (فیلمنامه‌نویس) است.
فیلمنامه‌نویسی که پیش از این در فیلم ارزشمند بمب، یک عاشقانه، تصویری واقعی از معلمین (خوب و خاکستری) داشته است. اینکه انتظار داشته باشیم تمام فیلم‌ها، سریال‌ها، داستان‌ها و… روایتگر تیپ‌های خاص مورد نظر ما باشند، نه تنها باعث بقای زشتی‌ها و کاستی‌ها می‌شود عملا باعث از بین رفتن جذابیت فیلم‌ها و ضعیف کردن کشمکش مورد نیاز آثار می‌گردد. همانطور که معلم خوب، قاضی خوب، پلیس خوب، روحانی خوب، کارمند بانک خوب و…. وجود دارد، نمونه‌های بدش هم کم نیست!
بدهایی که اتفاقا تمرکز بر آنها به نفع خوب‌های جامعه و بهسازی شرایط جامعه است. نقد این بدها می‌تواند یکی از ماموریت‌هایی باشد که سینما و تلویزیون و هنر دنبال می‌کند. ممکن است در این نقد اشتباهاتی هم باشد. اشتباهتی که پاسخش باید توسط فیلمسازان و هنرمندان دیگر با ساخت فیلم و سریال داده شود. یا باید در گپ و گفت مخالفانش به چالش کشیده شود. پیمان معادی به عنوان فیلمنامه‌نویس، شخصیت معلم بد سریال افعی تهران را از همان جامعه‌ای گرفته که در آن زیست کرده (درست مثل معلمین فیلم بمب، یک عاشقانه) برخورد شخصیت اصلی فیلمش هم متناسب با خصوصیات فردی او است. شکایتی هم اگر قرار است بشود باید از همه بدهایی باشد که شبیه این آدم هستند و در صنوف و رده‌های مختلف شغلی فعالیت می‌کنند. ناگفته نگذارم این نوشته قرار بر ارزشگذاری سریال افعی تهران ندارد. قصد دفاع از نقد اجتماعی (حتی غلط) در هنر هفتم است.
https://teater.ir/news/60722
