فرانسیس فورد کاپولا علاقهای به ساخت «پدرخوانده» نداشت اما به دلیل مشکلات مالی با پیشنهاد نه چندان خوبی از سوی پارامونت پیشنهاد ساخت آن را پذیرفت.
چارسو پرس:فرانسیس فورد کاپولا فیلمساز بزرگی است. او یکی از کارگردانان مهم جهان است که با آثار درخشانش به گردن سینما حق دارد. از تریلری مثل «مکالمه» (The Conversation) تا فیلم حماسی مهمش درباره جنگ ویتنام «اینک آخرالزمان» (Apocalypse Now) این فیلمساز همیشه مخاطبانش را به شگفتی وا داشته و به تأمل و تعمق وا داشته. اما منصفانه است که بگوییم «پدرخوانده» (The Godfather) مهمترین، شناختهشدهترین و بهترین اثر اوست. کوپولا و پارامونت پیکچرز سال ۱۹۷۲ «پدرخوانده» را بر اساس رمانی به همین نام از ماریو پوزو ساختند. آنها موفق شدند بازیگران برجستهای مثل مارلون براندو، آل پاچینو، جیمز کان، رابرت دووال و دایان کیتون را گرد هم آورند تا زندگی خانواده جنایتکار آمریکایی-ایتالیایی کورلئونه را بین سالهای ۱۹۴۵ و ۱۹۵۵ به تصویر بکشند. کمتر سینمادوستی است که سهگانه «پدرخوانده» را ندیده باشد؛ این مجموعه یکی از ماندگارترین آثار تاریخ سینما و پای ثابت فهرستهای برترین سینمایی است.
محبوبیت و موفقیت «پدرخوانده» به اندازهای رسید که دو سال بعد، فرانسیس فورد کاپولا تصمیم گرفت یک بار دیگر به این قصه برگردد. در پایان قسمت اول مایکل کورلئونه، کوچکترین فرزند خانواده به ناچار بعد از به قتل رسیدن برادر بزرگترش سانی (جیمز کان) وارث امپراتوری پدر شد و حالا وقت آن بود که شاهد به قدرت رسیدن مایکل باشیم. قسمت دوم «پدرخوانده» در عین حال، به گذشته نگاهی بیندازد و به ما نشان دهد که چطور ویتو کورلئونه برای اولین بار از زادگاهش سیسیل به ایالات متحده آمد و امپراتوری بزرگ خانواده کورلئونه را ساخت. قسمت دوم هم به اندازه قسمت اول درخشان بود و قدرت بازیگری آل پاچینو را بیش از پیش به جهان و سینما ثابت کرد. «پدرخوانده» البته یک قسمت سوم هم دارد که سال ۱۹۹۰ اکران شد و به قدرت و درخشانی دو قسمت اول نبود. با این حال، بخشی از سهگانه درخشان «پدرخوانده» است و پایان خاندان کورلئونه را نشانمان میدهد.
«پدرخوانده» اما فقط نام کوپولا را به عنوان فیلمسازی بزرگ در سطح جهانی بر سر زبانها ننداخت، ظاهراً او را از مشکلات مالی هم نجات داد. او زمانی در مصاحبهای با DGA توضیح داد که چگونه «پدرخوانده» او را از تباهی مالی نجات داد. در دهه ۱۹۶۰، کاپولا چهار فیلم بلند را کارگردانی کرد، از جمله فیلم «مردم باران» (The Rain People) در سال ۱۹۶۹ که تولید «امریکن زوتروپ» (American Zoetrope) کمپانی فیلمسازی خود کارگردان بود که به گفته کاپولا، قرار بود یک شرکت مستقل باشد. با این حال، وقتی دهه ۱۹۷۰ از راه رسید زوتروپ دچار مشکل شد. خوشبختانه در همان زمان، کوپولا پارامونت با پیشنهاد یک پروژه جدید با او تماس گرفت؛ پروژهای که قرار بود مسیر حرفهای او را تا ابد تغییر دهد. کوپولا در مصاحبهاش با DGA فرایند شکل گرفتن «پدرخوانده» را این چنین توضیح داد: «پارامونت صاحب حق ساخت کتابی به نام «پدرخوانده» بود که داشت محبوب میشد، و آنها فکر میکردند که یک کارگردان ایتالیایی-آمریکایی را برای به فیلم تبدیل کردنش استخدام کنند تا اصالت و اعتباری به فیلم بدهد. یک کارگردان جوان هم میخواستند که راحتتر بتوانند او را دور بزنند و با پول کمتری فیلم را بسازند.»
کوپولا رمان پوزو را میخواند و احساس میکند که رمان «لوسی» است و علاقهای ندارد آن را به اقتباس سینمایی تبدیل کند. با این حال، جورج لوکاس که در طول ساخت فیلم موزیکال «رنگین کمان فینیان» (Finian’s Rainbow) در سال ۱۹۶۸ با کاپولا دوست شده بود و بعد از آن زوتروپ را با کاپولا تأسیس کرده بود، به همکار فیلمسازش هشدار داد که اگر وضع به همین منوال پیش برود در زوتروپ تخته خواهد شد. فرانسیس فورد کاپولا به همین خاطر، برای نجات دادن کمپانیتش با اکراه پیشنهاد پارامونت را پذیرفت، با اینکه احساس میکرد این معامله خوب نیست. کاپولا در این باره گفته است: «معامله خوبی نبود. آنها دو پیشنهاد به من دادند که یکیاش پول بسیار کمی به اضافه ده درصد از فروش فیلم بود، پیشنهاد دیگر یا کمی پول بیشتر اما فقط شش درصد از فیلم بود.» آن زمان، کاپولا دو فرزند داشت و بدهکار بود، بنابراین او پیشپرداخت را با تنها شش درصد از فروش فیلم پذیرفت که خوشبختانه در نهایت معلوم شد که «پول زیادی» است.
پس از اتمام فیلم، «پدرخوانده» به پرفروشترین فیلم ساخته شده (حداقل برای مدتی) تبدیل شد و بیش از ۲۵۰ میلیون دلار در گیشه فروش داشت. علاوه بر این، کار کاپولا تحسین گسترده منتقدان را برانگیخت و این فیلمساز را به عنوان استعدادی مهم در نسل خود به جهان و سینما معرفی کرد. بنابراین، نه تنها «پدرخوانده» یکی از بهترین فیلمهایی است که تا به حال ساخته شده است، بلکه به فیلمی بسیار مهم در تأمین آینده خانواده کوپولا و شرکت تولید فیلمش، زوتروپ، تبدیل شد؛ و با توجه به اینکه کوپولا نمیخواست اصلاً فیلم را در وهله نخست بسازد، این دستاوردی خارقالعاده است.
منبع: دیجیمگ
بیشتر بخوانید: «مگالوپلیس» کوپولا چگونه به مهمترین فیلم سال ۲۰۲۴ تبدیل شد؟
محبوبیت و موفقیت «پدرخوانده» به اندازهای رسید که دو سال بعد، فرانسیس فورد کاپولا تصمیم گرفت یک بار دیگر به این قصه برگردد. در پایان قسمت اول مایکل کورلئونه، کوچکترین فرزند خانواده به ناچار بعد از به قتل رسیدن برادر بزرگترش سانی (جیمز کان) وارث امپراتوری پدر شد و حالا وقت آن بود که شاهد به قدرت رسیدن مایکل باشیم. قسمت دوم «پدرخوانده» در عین حال، به گذشته نگاهی بیندازد و به ما نشان دهد که چطور ویتو کورلئونه برای اولین بار از زادگاهش سیسیل به ایالات متحده آمد و امپراتوری بزرگ خانواده کورلئونه را ساخت. قسمت دوم هم به اندازه قسمت اول درخشان بود و قدرت بازیگری آل پاچینو را بیش از پیش به جهان و سینما ثابت کرد. «پدرخوانده» البته یک قسمت سوم هم دارد که سال ۱۹۹۰ اکران شد و به قدرت و درخشانی دو قسمت اول نبود. با این حال، بخشی از سهگانه درخشان «پدرخوانده» است و پایان خاندان کورلئونه را نشانمان میدهد.
فرانسیس فورد کاپولا علاقهای به ساخت «پدرخوانده» نداشت اما به دلیل مشکلات مالی با پیشنهاد نه چندان خوبی از سوی پارامونت پیشنهاد ساخت آن را پذیرفت
«پدرخوانده» اما فقط نام کوپولا را به عنوان فیلمسازی بزرگ در سطح جهانی بر سر زبانها ننداخت، ظاهراً او را از مشکلات مالی هم نجات داد. او زمانی در مصاحبهای با DGA توضیح داد که چگونه «پدرخوانده» او را از تباهی مالی نجات داد. در دهه ۱۹۶۰، کاپولا چهار فیلم بلند را کارگردانی کرد، از جمله فیلم «مردم باران» (The Rain People) در سال ۱۹۶۹ که تولید «امریکن زوتروپ» (American Zoetrope) کمپانی فیلمسازی خود کارگردان بود که به گفته کاپولا، قرار بود یک شرکت مستقل باشد. با این حال، وقتی دهه ۱۹۷۰ از راه رسید زوتروپ دچار مشکل شد. خوشبختانه در همان زمان، کوپولا پارامونت با پیشنهاد یک پروژه جدید با او تماس گرفت؛ پروژهای که قرار بود مسیر حرفهای او را تا ابد تغییر دهد. کوپولا در مصاحبهاش با DGA فرایند شکل گرفتن «پدرخوانده» را این چنین توضیح داد: «پارامونت صاحب حق ساخت کتابی به نام «پدرخوانده» بود که داشت محبوب میشد، و آنها فکر میکردند که یک کارگردان ایتالیایی-آمریکایی را برای به فیلم تبدیل کردنش استخدام کنند تا اصالت و اعتباری به فیلم بدهد. یک کارگردان جوان هم میخواستند که راحتتر بتوانند او را دور بزنند و با پول کمتری فیلم را بسازند.»
کوپولا رمان پوزو را میخواند و احساس میکند که رمان «لوسی» است و علاقهای ندارد آن را به اقتباس سینمایی تبدیل کند. با این حال، جورج لوکاس که در طول ساخت فیلم موزیکال «رنگین کمان فینیان» (Finian’s Rainbow) در سال ۱۹۶۸ با کاپولا دوست شده بود و بعد از آن زوتروپ را با کاپولا تأسیس کرده بود، به همکار فیلمسازش هشدار داد که اگر وضع به همین منوال پیش برود در زوتروپ تخته خواهد شد. فرانسیس فورد کاپولا به همین خاطر، برای نجات دادن کمپانیتش با اکراه پیشنهاد پارامونت را پذیرفت، با اینکه احساس میکرد این معامله خوب نیست. کاپولا در این باره گفته است: «معامله خوبی نبود. آنها دو پیشنهاد به من دادند که یکیاش پول بسیار کمی به اضافه ده درصد از فروش فیلم بود، پیشنهاد دیگر یا کمی پول بیشتر اما فقط شش درصد از فیلم بود.» آن زمان، کاپولا دو فرزند داشت و بدهکار بود، بنابراین او پیشپرداخت را با تنها شش درصد از فروش فیلم پذیرفت که خوشبختانه در نهایت معلوم شد که «پول زیادی» است.
بیشتر بخوانید: اخبار و مطالب سینمای جهان
پس از اتمام فیلم، «پدرخوانده» به پرفروشترین فیلم ساخته شده (حداقل برای مدتی) تبدیل شد و بیش از ۲۵۰ میلیون دلار در گیشه فروش داشت. علاوه بر این، کار کاپولا تحسین گسترده منتقدان را برانگیخت و این فیلمساز را به عنوان استعدادی مهم در نسل خود به جهان و سینما معرفی کرد. بنابراین، نه تنها «پدرخوانده» یکی از بهترین فیلمهایی است که تا به حال ساخته شده است، بلکه به فیلمی بسیار مهم در تأمین آینده خانواده کوپولا و شرکت تولید فیلمش، زوتروپ، تبدیل شد؛ و با توجه به اینکه کوپولا نمیخواست اصلاً فیلم را در وهله نخست بسازد، این دستاوردی خارقالعاده است.
منبع: دیجیمگ
https://teater.ir/news/62981