رئیس اسبق سازمان سینمایی گفت: دولت در سایه دیگر یک واقعیت‌ است که همه فهمیدند که هست. دولت سابه، سازمان سینمایی هم داشت، وزارت ارشاد هم دارد. همه‌چیز هم دارد. آن سازمان سینمایی و تشکیلات دولت سایه در زمان ما خیلی فعال بود و خیلی حساب‌ها را می‌رسید. در این دولت هم بود اما برای این دولت، سایه و آفتاب با هم خیلی نزدیک بودند.
چارسو پرس: حجت‌الله ایوبی رییس اسبق سازمان سینمایی وزارت ارشاد در گفت‌و‌گویی با فرهیختگان به بخش‌های گوناگون مدیریتش در سینمای ایران و فراز و فرودهایش گفت: او درباره سازمان سینمایی در سایه که پیش‌تر درباره‌اش صحبت کرده بود، گفت: وقتی که گفتم سازمان سینمایی در سایه، برای خیلی‌ها سوال بود. فکر می‌کردند اگر حرفی زدیم، چیزی گفتیم، از خودمان بود و واقعیت نداشت. اما در این دوره و در همین مناظره‌ها معلوم شد که دولتی در سایه داشتیم. مگر نداشتیم؟ رئیس آن هم کاندیدا بودند و دوست عزیز بنده هستند و صریحا هم گفتند که دولت در سایه داشتند و الان می‌گویند که دولت در سایه داریم.

او ادامه داد: دولت در سایه دیگر یک واقعیت‌ است که همه فهمیدند که هست. این دولت سازمان سینمایی هم داشت، وزارت ارشاد هم دارد. همه‌چیز هم دارد. آن سازمان سینمایی و تشکیلات دولت سایه در زمان ما خیلی فعال بود و خیلی حساب‌ها را می‌رسید. در این دولت هم بود اما برای این دولت، سایه و آفتاب با هم خیلی نزدیک بودند (باخنده) یکی شده بودند، آن موقع سایه و آفتاب با هم یکی نبودند. جایی اگر نقصی در می‌آمد. یقه ما را می‌گرفت که کارهای ما را می‌خواباند. الان هم هستند و ظاهرا قرار است کار کنند.

بیشتر بخوانید: درباره محمدمهدی اسماعیلی؛ وزیر اقلیت

رییس اسبق سازمان سینمایی کشور در بخش دیگری از این گفت‌وگو تصریح کرد: برخی از این پارادوکس‌ها، برخی مشکلات و تناقضات و دوگانگی‌هایی که در عرصه فرهنگ و هنر وجود دارد را باید کم‌کم حل کرد. اینکه فرهنگ، تبدیل به کارزار سیاست شود، عواقب زیادی دارد. فکر می‌کنم تنها کشوری هستیم که در مدیریت فرهنگی، بخش‌های مختلف دولتی، غیر‌دولتی و خصوصی را کنار هم داریم. بنیاد فارابی داریم، انجمن سینمای جوان داریم، انجمن تئاتر، انجمن نمایش و نشر داریم و از آن طرف سازمان فرهنگ و تبلیغات اسلامی و حوزه هنری و نهادهایی داریم که گهگاهی از لحاظ سیاسی با هم یکی نیستند. پس یک پیچیدگی مدیر فرهنگی ارشد کشور این است که باید بین دستگاه‌های مختلف فرهنگی، یک همدلی و هماهنگی شکل دهد که اینها همدیگر را خنثی نکنند. بخشی از سیاستگذاری فرهنگی ایران خلاصه‌اش این می‌شود که دو سری نهاد هستند که هر دو از دولت پول می‌گیرند و بخشی از پول‌هایشان صرف خنثی کردن همدیگر می‌شود. این یک پدیده کاملا نوبرانه‌ است که در هیچ جای دنیا وجود ندارد. دولت، هم به شما بودجه می‌دهد، هم به آن نهاد موازی. بعد اینها همدیگر را رصد می‌کنند و نمی‌گذارند کار کنند.

این مدیر فرهنگی گفت: من نمی‌خواهم بگویم که موازی بد است. اتفاقا جزء کسانی هستم که معتقدم هر دسته و گروهی بخواهد با زبان فرهنگ صحبت کند، باید از آن استقبال کرد. هر گروهی با زبان هنر صحبت کند باعث رشد و کمال است و اشکالی ندارد ولی به قول شمس‌تبریزی نورها جمله یار یکدیگرند و باید هم‌افزایی داشته باشند نه اینکه همدیگر را خنثی کنند.