سایت خبری تئاتر به نقل از مهر: فرزاد امینی کارگردان نمایش «عشق سال های وبا» که به تازگی اجرای خود را در سالن استاد سمندریان تماشاخانه ایرانشهر آغاز کرده است درباره به صحنه آوردن رمان شناخته شده مارکز گفت: در اجرای این اثر نمایشی من اقتباسی از رمان نکرده و حتی الهامی از این کتاب نگرفته ام بلکه کاملا وفادارانه و متعهد به رمان «عشق سال های وبا» گابریل گارسیا مارکز بوده ام. در واقع به خودم اجازه نمی دهم که در مقابل مارکز، به خودم عنوان نویسنده بدهم و عنوان کنم که این نمایشنامه را من نوشته‌ام. من به عنوان کارگردان رمان را برای اجرای صحنه ای دراماتورژی کرده ام.
وی افزود: این نمایش همانند رمان در ۶ فصل روایت می شود و هیچ جابجایی در فصول و سیر وقایع داستان داده نشده است اما به جهت طولانی نشدن نمایش، بخش هایی را کنار گذاشتم البته این کار به این معنی نیست که در نمایش به آن وقایع اشاره ای نمی شود بلکه با شگردهایی آن اتفاقات نیز در نمایش بازگو می شوند.
امینی درباره دلایل انتخاب این رمان برای اجرا توضیح داد: بهانه من برای رفتن سراغ این موضوع شخصی نبود بلکه دلایل اجتماعی و تاریخی داشت. معتقدم تاریخ و فرهنگ ایران به داستان های اسطوره ای و قهرمانانه عاشقانه ای پیوند خورده است و نوع نگاه مارکز به مقوله عشق این بستر را برای من فراهم می کرد تا تحلیل و تفسیر خودم را از تاریخ فرهنگی به شدت عاشقانه ایرانی ها به تصویر بکشم. در این رمان با وجود لایه رویی رمانسی که دارد اما در لایه های زیرین خشونت و رنج اغراق آمیزی موج می زند.
این کارگردان تئاتر ادامه داد: یک رنج درونی فرمینا و فلورنتینو دو شخصیت اصلی داستان را رنج می دهد. آنها ۵۱ سال و ۹ ماه و ۴ روز را در حسرت یک عشق گذرانده و رنج کشیده اند. برخلاف تصور عمومی که این کتاب را یک رمانس می پندارد من آن را یک تراژدی عاشقانه می نامم. حتی در فصل ۴ که فلورنتینو مشغول خوشی های زودگذر دوران جوانی است اصلا خوشحال نیست و در وصف این اوقات می گوید «انگار جانم از دهانم بیرون می زند». به همین جهت در طراحی میزانسن و ژست و فیگورهایی که بازیگران می گیرند تلاش کردم این جمله را مد نظر قرار دهم تا تراژیک بودن این عشق به درستی به مخاطب منتقل شود.
امینی درباره فضاسازی نمایش بیان کرد: به طور کلی به رئالیسمی که در تئاتر مرسوم است گرایش ندارم به همین جهت این نمایش نیز در شکل و زیبایی شناسی وابستگی زیادی به اکسپرسیونیسم دارد به ویژه اکسپرسیونیسمی که در دهه ۲۰ و ۳۰ آلمان وجود داشت. در حقیقت در تمام ۱۲ سال گذشته که کار تئاتر می کنم همه تلاشم این بوده که شیوه گروتفسکی را بفهمم و بتوانم در کارهای این کارگردان بزرگ به اجتهاد برسم.
وی تصریح کرد: البته منظورم از اجتهاد تقلید یا کپی از سبک وی نیست. از آنجا که گروتفسکی یک مرجع به حساب می آید از این رو شیوه کاری اش بسیار قابل تفسیر است و من نیز تلاش کردم به تفسیر درستی از شیوه این هنرمند دست یابم.
وی در پایان درباره اجرا در سالن استاد سمندریان گفت: این سالن بسیار مناسب اجرای ما بود چون نمایش به شکل دوسویه طراحی شده تا من بتوانم شیوه اپیک و برشتی مد نظرم را به درستی منتقل کنم به همین جهت درخواستمان را برای اجرا در سالن استاد سمندریان ارائه دادیم که خوشبختانه مورد تایید قرار گرفت و نمایش را در جدول اجراهای این سالن قرار دادند.
«عشق سال‌های وبا» از ۹ تیر تا ۸ مردادماه در سالن استاد سمندریان تماشاخانه ایرانشهر اجرا می شود و مهدی ابراهیم‌زاده، مهدی دوستی، مرضیه شاطرطوسی، وفا سهراب‌حقیقت، سحرناز عباس‌زاده و نیاش نهاوندی در این نمایش بازی می‌کنند.
«عشق سال‌های وبا» ماجرای عاشقانه‌ای را روایت می‌کند که دست قضا و قدر اجازه نمی‌دهد این عشق به سرانجام برسد، اما قهرمان داستان با خود عهد می‌کند منتظر عشق خود بماند که این انتظار بیش از ۵۱ سال به طول می‌انجامد.
اخبار مرتبط:
کوروش نریمانی: اجاره‌ای شدن سالن‌های دولتی باعث تأسف است
اجرای «تخلف میزانسنیک سهراب» در سالن استاد انتظامی
نمایش‌خانه ایرانشهر در شب‌های قدر اجرا نخواهد داشت
«ستوانِ آینیشمور» شنبه ۱۳ تیرماه هم اجرا می‌شود
مشاور اجرایی بنیاد رودکی در حوزه هنرهای نمایشی منصوب شد
«کوکوی کبوتران حرم» نقد و بررسی می‌شود
«تئاتر و تماشاگر» منتشر می‌شود
خودتان بودید که یا این فاجعه را رقم زدید یا در مقابلش سکوت اختیار کردید.
تناقض‌گویی مدیران در روند بازسازی تئاتر شهر
