سرانجام و بعد از هفته‌ها صبر امشب (یکشنبه شب 12 اسفند) به وقت آمریکا و از ساعت 4 صبح دوشنبه 13 اسفند به وقت تهران مراسم اهدای نود و هفتمین دوره جوایز اسکار در تالار «دالبی تیاتر» شهر لس‌آنجلس آمریکا برگزار می‌شود تا مهم‌ترین و معروف‌ترین جوایز تبلیغاتی سینمای جهان جدیدترین صاحبانش را بشناسد.
چارسو پرس: فهرست کاندیداها در شاخه‌های 24گانه اسکار که روز 2 بهمن اعلام شد، «امیلیا پرز» ساخته ژاک اودیارد فرانسوی را با 13 نامزدی در صدر نشانده و همین فیلم نیز بیشترین اقبال را برای تصاحب مجسمه طلایی بهترین فیلم دارد. در فهرست دارندگان فزون‌ترین کاندیداها فیلم‌های «بروتالیست» و «Wicked» (شرور) هریک با 10 نامزدی در رده دوم قرار دارند و بروتالیست فیلمی است که بر‌اساس پیشداوری‌ها اصلی‌ترین رقیب امیلیا پرز برای کسب اسکار بهترین فیلم به حساب می‌آید. «Conclave» و «یک ناشناخته کامل» هرکدام با 8 نامزدی دیگر فیلم‌های برجسته امسال تلقی شده‌اند و با اینکه در این فهرست 10 فیلمی با نام‌های امثال «آنورا»ی پرفروش و ساینس فیکشن تحسین شده و جدید دنیس ویله‌نوو کانادایی یعنی «دون (تلماسه) - قسمت دوم» نیز برخورد می‌کنیم، اما در نهایت بعید است فیلمی بجز «امیلیا پرز» و «بروتالیست» بر تارک «اسکار 97» بنشینند و مجسمه طلایی بهترین فیلم را برباید و شاید فقط «Conclave» از قابلیت سبقت از این دو مدعی نخست برخوردار باشد.
«منگولد» حریف دو مدعی اصلی نمی‌شود
تشخیص سایر برندگان مراسم جوایز اسکار امشب تالار «دالبی تیاتر» بی‌تأثیر از روند گزینش فیلمی نیست که اصلی‌ترین جایزه یعنی اسکار برترین فیلم را به‌دست می‌آورد. با این اوصاف ژاک اودیارد فرانسوی که «امیلیا پرز» را ساخته است و بریدی کوربت امریکایی که «بروتالیست» را کارگردانی کرده، مدعیان نخست تصاحب اسکار برترین کارگردانی‌اند و اگر قرار باشد یک مدعی سوم سر برآورد و این جایزه را از مشت این دو مدعی اصلی به درآورد، آن مدعی جیمز منگولد آمریکایی است. منگولد فیلم زندگینامه‌ای «یک ناشناخته کامل» را که پیرامون زندگی هنری باب دیلان سلطان موسیقی فولک آمریکا و برنده نوبل ادبیات بوده و کارهای سبک «راک» و «پاپ» او نیز پرشمار بوده، ساخته و با روایت‌گویی جذاب خود بخش مهمی از سلوک هنری این موزیسین پرطرفدار را به تصویر کشیده است. با این حال نشانه‌های موجود دال بر این است که منگولد نیز حریف دو مدعی اصلی این شاخه نمی‌شود و یورش جانانه اودیارد و کوربت به سوی مجسمه‌های طلایی امسال توقف‌ناپذیر جلوه می‌کند.
رقابت نزدیک دو غول بازیگری
در بخش بهترین هنرپیشه مرد نقش اول، یک انگلیسی پیر و کهنه‌کار و یک آمریکایی پرتجربه و مسلط بیشترین اقبال را برای تصاحب اسکار دارند. رالف فاینس انگلیسی و 63 ساله در رل یک کشیش جست‌و‌جوگر در «Conclave» شاید بهترین بازی را طی تمامی عمر 45 ساله هنری‌اش ارائه کرده باشد و آدریان برودی آمریکایی و 52 ساله نیز در «بروتالیست» نمایش شگفت‌انگیزی را از یک فرد فراری از زندان‌های آلمان نازی ایفا کرده است. برتری فاینس بر برودی در این نکته است که به رغم سه بار نامزدی قبلی‌اش برای تصاحب این جایزه، هرگز برنده آن نشده حال آنکه برودی در سال 2003 برای بازی در فیلم «پیانیست» ساخته رومن پولانسکی به این جایزه دست یافت. به‌واقع این عادت همیشگی آکادمی علوم سینمایی و هنرهای تصویری (نهاد اهدا‌کننده اسکار) است که در چنین رقابت‌های نزدیکی اولویت را به فردی بدهد که پیش‌تر طعم کسب اسکار را نچشیده باشد. برای سه نامزد دیگر اسکار برترین بازیگر اصلی مرد امسال عملاً هیچ بختی را نمی‌توان قائل شد و به سبب کلاس بالای کار فاینس و برودی بسیار بعید است که 10 هزار و 500 عضو آکادمی اسکار جایزه این شاخه را به کولمن دومینگو بازیگر فیلم «آواز - آواز» و سباستین استن هنرپیشه اصلی فیلم «تازه‌کار» بدهند و تیموتی چالامت هم که رل ایام جوانی باب دیلان را در فیلم «یک ناشناخته کامل» بازی کرده، عملاً زیر سایه وسیع دو مدعی اصلی و غول‌های بازیگری هالیوود گم شده است.
چربش سوفیا گاسکان و مدیسون بر سایر مدعیان
در قسمت بهترین بازیگر زن نقش اول یک برنده قطعی را نمی‌توان از حالا نشان کرد اما کارلا سوفیا گاسکان که رل اصلی زن را در فیلم خبرساز «امیلیا پرز» ایفا کرده و مایکی مدیسون که بازیگر نقش اول زن فیلم «آنورا»ست، بر سه مدعی دیگر چربش دارند. اولین مرتبه کاندیدا شدن دمی مور بازیگر 63 ساله آمریکایی برای اسکار این شاخه پس از 45 سال حضور بی‌وقفه وی در صحنه‌های هنری شاید وی را تنها فرد صاحب بخت برای درآوردن اسکار از مشت سوفی گاسکان و مدیسون نشان بدهد زیرا در چنین مواردی بارها دیده شده که رأی‌دهندگان اسکار بر فردی تمایل نشان داده‌اند که بر حاصل سال‌ها حضورش در هنر هفتم ارج لازم گذاشته نشده و این جایزه بزرگ به وی اهدا نشده، اما اگر این عامل را نادیده بگیریم، دمی مور که به سبب درخشش در فیلم «The Substance» (ماده) به کاندیدایی «اسکار 2025» نائل آمده، عملاً از زیر سایه دو مدعی اصلی این شاخه به‌در نخواهد آمد و حسرت او برای تصاحب یک جایزه بسیار معتبر سینمایی استمرار خواهد یافت. البته دمی‌مور سابقه کسب یک جایزه گولدن گلوب را که پس از اسکار مهم‌ترین جایزه سینمایی جهان به‌شمار می‌آید، دارد اما برای زنی که از سال 1978 به بعد در سینما حاضر و فعال بوده، این دستاورد بسیار کم به‌نظر می‌آید.
بیشتر بخوانید: اخبار و مطالب سینمای جهان
بخت‌های کم و بیش «والتر سالس» برزیلی
یکی از بخش‌های مورد توجه در مراسم اسکار هر سال، اهدای جایزه بهترین «فیلم بین‌الملل» به برترین اثر سینمایی غیر‌انگلیسی زبان است که البته این جایزه پیش‌تر به موازات خصلت و شرط کاندیدا شدن فیلم‌ها «اسکار خارجی» (غیر‌انگلیسی زبان) نامیده می‌شد. باور همه کارشناسان این است که «امیلیا پرز» برنده بی‌چون و چرای این جایزه در مراسم امشب خواهد بود، اما اگر آکادمی اسکار جایزه مهم‌تر و اصلی این مراسم را که همانا اسکار برترین فیلم سال است به «امیلیا پرز» اهدا کند و چندین و چند جایزه دیگر را هم شامل حال آن کند، جایزه فیلم بین‌الملل را به این فیلم نخواهند داد و بخت چهار مدعی دیگر برای این مهم باز خواهد شد. در میان این مدعیان شاید «من هنوز اینجا هستم» نماینده سینمای برزیل و ساخته والتر سالس مشهور بیشترین بخت را داشته باشد، زیرا از چنان کیفیت بالایی برخوردار است که یکی از 10 فیلم نامزد اسکار برترین فیلم سال هم هست و مجموعاً برنده سه مجسمه طلایی 2025 شده است.
از برنده بسیار محتمل تا انتخاب‌های سخت
امشب جوایز شاخه‌های مورد توجه دیگری مثل بهترین انیمیشن سال و برترین سناریوها نیز اهدا می‌شود. در قسمت موفق‌ترین کارتون‌ها بعید است اسکار نصیب فیلم دیگری بجز «درون - بیرون2» شود، بخصوص که این فیلم بجز تکرار و ارتقای ابداعات قسمت اول خود (که در سال 2015 اکران شد) با رسیدن به رقمی بالاتر از 1.8 میلیارد دلار در گیشه‌های جهانی‌اش پرفروش‌ترین فیلم کل سال گذشته دنیا هم بوده است. تشخیص دقیق برندگان اسکار بهترین سناریوی سال که مثل معمول به دو قسمت «اوریژینال» و «اقتباسی» تقسیم می‌شود اما کار سخت‌تری است و هر اتفاق و گزینشی در این دو قسمت متصور و مقدور است. با این حال سناریوی مشترک بریدی کوربت و مونا فست‌وولد برای فیلم «بروتالیست» پیشتاز شانس‌داران تصاحب اسکار برترین فیلمنامه اوریژینال به حساب می‌آید و اگر ژاک اودیارد که سناریوی فیلم «امیلیا پرز» را بر‌اساس اپرایی از خودش به نام «لیبرتو» و رمان «Ecoute» بوریس رازون نگاشته است، مجسمه طلایی بهترین سناریوی اقتباس شده را دریافت کند، نه حق دیگران تضییع خواهد شد و نه متخصصان هنر هفتم حیرت خواهند کرد. مسائلی از این دست و ابهام‌های متعدد درمورد برندگان سایر شاخه‌های امسال اسکار نکاتی هستند که مراسم امشب لس‌آنجلس را هیجان‌انگیزتر خواهند کرد.
فاتحان پیشاپیش و قطعی
تنها مسائل قطعی در ارتباط با رویداد مهم امشب مجری‌گری و مدیریت کانان اوبراین کمدین امریکایی بر مراسم توزیع جوایز است که اولین مرتبه تجربه کردن این مهم را توسط وی شکل خواهد داد و همچنین اهدای جوایز افتخاری اسکار به هنرمندانی که نام‌شان در ذیل می‌آید:
* اسکار خدمات تمام عمر به کوئینسی جونز موزیسین سیاهپوست آمریکایی و جولی‌یت تیلور متخصص پرتجربه
«Casting» ( تعیین انتخاب بازیگران فیلم‌ها)
* جایزه یادبود اروینگ تالبرگ؛ به باربارا براکوی و مایکل جی یلسون تهیه‌کنندگان دیرپای فرانچایز 63 ساله جیمز باند.
آنها هنرمندانی با پشتوانه غنی‌تر کردن تصویر و تصور نمایشی هالیوود توصیف شده‌اند.
* جایزه انسان‌دوستانه جین هرشولت؛ به ریچارد کرتیس، یک داستان‌گوی شاخص متون کمیک با سوابق فراوان در کارهای خیرخواهانه.
سهم ایران
ناگفته نماند که ایران نیز در مراسم امشب یک سهم دارد و انیمیشن کوتاه «در سایه سرو» که شیرین سوهانی و حسین ملایمی به اتفاق آن را کارگردانی کرده‌اند و محصول کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان کشورمان است، کاندیدای اسکار این شاخه شده است. برای این مراسم فیلم بلند «در آغوش درخت» هم در قسمت بهترین فیلم بین‌الملل شرکت کرده بود، اما این فیلم به جمع کاندیداها راه نیافت و حذف شد.
https://teater.ir/news/69591
