۱۰ ابرقهرمان برتر دنیای سینمایی مارول از نظر قدرت فیزیکی

چارسو پرس: دنیای سینمایی مارول پر است از قهرمانانی قدرتمند، اما تنها تعداد محدودی از آن‌ها از نظر فیزیکی واقعاً نیرومند هستند. بسیاری از اعضای گروه «انتقام‌جویان» (Avengers) در نبردها از سلاح‌های پیشرفته، طلسم‌های جادویی، مهارت‌های خاص و قدرت‌های فراطبیعی بهره می‌برند و به همین دلیل تهدیداتی چندبعدی برای دشمنان به‌شمار می‌آیند. با این حال، اگر صرفاً معیار «قدرت فیزیکی» را در نظر بگیریم، فقط تعداد اندکی از آن‌ها واقعاً شایسته‌ی ذکر هستند.

با وجود آن‌که دنیای سینمایی مارول در مقایسه با کمیک‌ها در زمینه نمایش قدرت فیزیکی عقب‌تر است—و بسیاری از دستاوردهای فیزیکی در نسخه‌های کمیک ابعادی بسیار گسترده‌تر دارند—اما این بدان معنا نیست که در طول سال‌ها شاهد لحظاتی چشمگیر از قدرت خام و عضلات نیرومند در فیلم‌ها نبوده‌ایم. این لحظات، سلسله‌مراتبی نسبتاً روشن از قوی‌ترین اعضای گروه انتقام‌جویان از لحاظ فیزیکی ایجاد کرده‌اند. برخی از قهرمانان ممکن است در یک سطح به یکدیگر نزدیک باشند، اما در نهایت فقط یک نفر می‌تواند عنوان «قوی‌ترین از نظر فیزیکی» را به خود اختصاص دهد.

۱۰. باکی بارنز (Bucky Barnes)

برخوردار از دو منبع قدرت فیزیکی

در دنیای سینمایی مارول، باکی بارنز—معروف به «سرباز زمستان» (The Winter Soldier)—را می‌توان دروازه‌بان واقعی قدرت فیزیکی دانست. پس از آن‌که به‌دست سازمان مخوف هایدرا (HYDRA) افتاد، باکی یکی از چندین نمونه‌ی استفاده‌کننده از نسخه‌های شبیه‌سازی‌شده سرم ابرسرباز شد؛ تلاش‌هایی برای تکرار موفقیت فرمول اصلی دکتر ارسکین (Dr. Erskine). افزوده‌شدن بازوی سایبری نیز سطح قدرت بدنی او را بیش از پیش بالا برد، به‌طوری‌که توانایی‌های فیزیولوژیکی فرابشری‌اش را با کارایی بالایی با این اندام مصنوعی هماهنگ می‌کند.

در طول حضورش در سینمای جهان مارول، باکی بارنز دست به کارهایی شگفت‌انگیز زده است؛ از جمله مشت‌زدن به کاپیتان آمریکا به‌گونه‌ای که از درهای بسته‌ی آسانسور عبور کند، یا واژگون‌کردن کامل یک خودرو در تریلر فیلم آینده‌ی «صاعقه‌ها» (Thunderbolts). قدرت فیزیکی او به‌ویژه با بهره‌گیری از ساختار فلزی یا حتی ویبرانیومی بازوی مکانیکی‌اش، به‌طرزی باورنکردنی تقویت شده است. با این وجود، او اندکی پایین‌تر از سایر رقبا قرار می‌گیرد، چرا که دستاوردهای فیزیکی‌اش هنوز با برترین‌های این فهرست برابری نمی‌کند.

۹. کاپیتان آمریکا (Captain America)

اولین ابرسرباز تاریخ مارول

فقط کافی‌ست بدانیم که فرمول اولیه‌ی دکتر ارسکین هنوز هم در برابر اکثر نسخه‌های تقلیدی‌اش بی‌رقیب باقی مانده است. استیو راجرز (Steve Rogers) روزگاری پسری نحیف و بیمار از کویینز نیویورک بود، که تنها به دلیل روحیه پاک و فداکارانه‌اش برای پروژه‌ی محرمانه‌ی ابرسرباز انتخاب شد. با ترکیب سرم ابرسرباز و تابش ویژه‌ای موسوم به «ویتا-ری» (Vita-rays)، راجرز به قدرت بدنی‌ای دست یافت که به‌مراتب فراتر از هر انسان عادی است.

از نظر قدرت فیزیکی، استیو راجرز با اختلافی اندک از دوست دیرینه‌اش باکی پیشی می‌گیرد. هرچند این دو در بسیاری از نبردها با توان برابر می‌جنگند، اما راجرز دستاوردهایی داشته که باکی تنها می‌تواند آرزویش را داشته باشد؛ مانند مشت‌زدن از درون آب به شیشه‌های فشرده زیردریایی نازی‌ها یا لحظه‌ی معروف نگه‌داشتن یک هلیکوپتر توربوپراپ با دستان خالی. هنگامی که در موقعیت‌های اضطراری قرار می‌گیرد، استیو راجرز از مرزهای ظرفیت انسانی عبور کرده و به قلمروی قدرت‌های خارق‌العاده وارد می‌شود—هرچند هنوز در مقایسه با بالاترین سطح قدرت در MCU، فقط سطحی از کوه یخ را خراش داده است

۸. درَکس (Drax)

فراتر از یک شخصیت طنزپرداز

در بیشتر مواقع، «درکس» (Drax) بیشتر به‌عنوان یکی از شخصیت‌های طنزپرداز برتر در دنیای سینمایی مارول شناخته می‌شود؛ به لطف بازی درخشان «دیو باتیستا» (Dave Bautista) که همواره شوخی‌های ساده‌دلانه‌ی این جنگجوی ناآگاه را به موقع اجرا می‌کند. اما اشتباه نکنید؛ گروه «نگهبانان کهکشان» (Guardians of the Galaxy) درکس را تنها به‌خاطر شوخ‌طبعی‌اش در کنار خود نگه نداشته‌اند. او بی‌دلیل لقب «ویرانگر» (The Destroyer) را یدک نمی‌کشد.

قدرت درکس از فیزیولوژی بیگانه‌اش سرچشمه می‌گیرد، در کنار سال‌ها تجربه به‌عنوان یک جنگجوی انتقام‌جو. در حالی‌که باکی و استیو می‌توانند تجهیزات ساخت بشر را از هم بپاشند، درکس قادر است فناوری‌های پیشرفته‌ی بیگانه—که بدون شک از مواد بسیار مستحکم‌تری ساخته شده‌اند—را با دستان خالی در هم بکوبد. نمونه‌ی بارزش، از بین بردن پهپادهای امنیتی زندان «کیلن» (Kyln) است. یکی از دست‌کم‌گرفته‌شده‌ترین توانایی‌های درکس، پرتاب چاقویی است که توانست یکی از سپرهای جادویی «تاو ماندالا» (Tao Mandala) دکتر استرنج را سوراخ کند—سپرهایی که در برابر بیشتر حملات جادویی و فیزیکی مقاومت بالایی دارند. گرچه درکس به اندازه دیگر قهرمانان مارول در مرکز توجه قرار ندارد، اما بی‌تردید از نظر فیزیکی یکی از قوی‌ترین آن‌ها است.

۷. مرد آهنی – زره هالک‌باستر (Iron Man – Hulkbuster Suit)

ترکیب خالص عضله و فناوری

شاید برای برخی از طرفداران، معرفی مرد آهنی (Iron Man) به‌عنوان یکی از قوی‌ترین قهرمانان از نظر فیزیکی، آن هم در حالی‌که به یک زره خاص وابسته است، کمی بحث‌برانگیز باشد. اما تردیدی نیست که تونی استارک (Tony Stark) با زره‌های فوق‌پیشرفته‌اش، به یکی از نیرومندترین موجودات سیاره زمین تبدیل شده است. حتی با زره نانوتکنولوژی پایه‌ای‌اش، مرد آهنی آن‌قدر قدرت داشت که توانست با مشت‌هایش «تانوس» (Thanos) را به خون بیندازد—موفقیتی ظاهراً جزئی، اما در برابر قدرت خام تایتان دیوانه، بسیار چشمگیر.

در این میان، زره «هالک‌باستر» (Hulkbuster) بدون شک یکی از خیره‌کننده‌ترین ابداعات تونی است. همان‌طور که از نام آن پیداست، این زره برای مبارزه‌ی مستقیم با «هالک» طراحی شده بود و در فیلم Avengers: Age of Ultron موفق شد در یک نبرد تن‌به‌تن با غول سبزرنگ خشمگین مقابله‌ای جدی داشته باشد. البته اگر مشت غافلگیرکننده‌ی آخر را فاکتور بگیریم، شاید پیروزی با مرد آهنی نبود. بعدها بروس بنر (Bruce Banner) نیز این زره را با موفقیت در برابر ارتش چیتاوری‌ها به‌کار گرفت. قدرت این زره نباید دست‌کم گرفته شود؛ ترکیبی از هوش مهندسی و نیروی ویرانگر.

۶. مرد عنکبوتی (Spider-Man)

یکی از قدرتمندترین قهرمانان زمین، آن هم در سنین نوجوانی

در دنیای سینمایی مارول، «مرد عنکبوتی» (Spider-Man) از معدود شخصیت‌هایی است که بخشی از قدرت فیزیکی خیره‌کننده‌ی نسخه‌ی کمیک‌بوکی خود را نیز به‌ارث برده است. علاوه بر توانایی‌های منحصربه‌فردی مانند راه‌رفتن روی دیوار و حس عنکبوتی، جهش ژنتیکی پیتر پارکر (Peter Parker) به او قدرت فیزیکی عظیمی بخشیده که از نظر تناسب، مشابه با توان بالابرندگی عنکبوت‌هاست. این قدرت فیزیکی حیرت‌انگیز در بخش‌های مختلف فیلم‌ها به‌وضوح به نمایش گذاشته شده است.

مبارزات او با دیگر شخصیت‌ها نشان می‌دهد که مرد عنکبوتی تا چه اندازه قدرتمند است؛ از گرفتن مشت باکی با بازوی سایبری‌اش بدون کوچک‌ترین تزلزل، تا متوقف‌کردن تاب تبر عظیم «آبزیدین کال» (Obsidian Cull) که حتی زره هالک‌باستر نیز از پس آن برنیامد. در فیلم Spider-Man: Homecoming او به طرز معجزه‌آسایی نیمه‌های جداشده‌ی یک کشتی مسافربری عظیم را با دستان خود نگاه می‌دارد و در Avengers: Infinity War به بدنه‌ی یک سفینه فضایی که در حال خروج از جو زمین است چنگ می‌زند. تمام این صحنه‌ها به‌خوبی نشان می‌دهند که چرا در دنیای سینمایی مارول، مرد عنکبوتی را «شگفت‌انگیز» می‌نامند.

بیشتر بخوانید: اخبار و مطالب سینمای جهان

۵. والکیری (Valkyrie)

یکی از قدرتمندترین آسگاردی‌ها، حتی بدون قدرت خدایان

قدرت افسانه‌ای تنها در میان خدایانی مانند ثور (Thor) دیده نمی‌شود؛ تقریباً همه‌ی آسگاردی‌ها (Asgardians) تا حدودی از توانایی‌های فرابشری برخوردارند. اما در میان آن‌ها، هیچ جنگجویی به اندازه‌ی «والکیری» (Valkyrie) نماد مهارت رزمی و قدرت خام نیست؛ شخصیتی که نامش یادآور جایگاه پیشین او به‌عنوان عضوی از ارتش اودین است. شاید نام والکیری در نگاه اول در میان فهرست قدرتمندترین‌های مارول به ذهن نیاید، اما با نگاهی دقیق به عملکردش، همه‌ی تردیدها از بین می‌رود.

والکیری توانست با قدرت بدنی و نیزه‌اش، پوست ضخیم یک «لویاتان چیتاوری» (Chitauri Leviathan) را بشکافد—دستاوردی شگفت‌انگیز، به‌ویژه وقتی بدانیم که حتی لیزرهای ۲۰۰ پتawatت مرد آهنی (که نیرویی معادل ۴۷٫۸ مگاتن TNT در ثانیه تولید می‌کردند) نتوانستند زره آن موجودات را سوراخ کنند. شاید والکیری به‌اندازه‌ی دیگر قهرمانان زمان صحنه‌های نبرد نداشته باشد، اما همین نمونه برای اثبات قدرت فیزیکی‌اش کافی‌ست. اگر این هم کافی نیست، به این فکر کنید که او حتی موفق شد برای لحظه‌ای «هلا» (Hela)—یکی از قوی‌ترین شرورهای مارول—را به عقب براند.

۴. مرد مورچه‌ای (Ant-Man – نسخه غول‌آسا)

قهرمانی فروتن با نیرویی شگفت‌انگیز

اگر نفوذ یک نیزه در بدن «لویاتان» (Leviathan) کار بزرگی محسوب می‌شود، ضربه‌ای که چنین هیولایی را تنها با یک مشت از پا درآورد، تقریباً غیرقابل باور است. در این نقطه است که اسکات لَنگ (Scott Lang)، یکی از فروتن‌ترین قهرمانان دنیای سینمایی مارول، وارد صحنه می‌شود. در حالت عادی و حتی در اندازه‌ی کوچک‌شده‌اش، مرد مورچه‌ای قدرتی برابر با یک مرد بالغِ سالم دارد. اما با استفاده از ذرات پیم (Pym Particles) و زمانی که به اندازه‌ای غول‌آسا تبدیل می‌شود، همه‌ی معادلات قدرت به هم می‌ریزد.

قدرت او در این حالت چنان چشمگیر است که توانست در Avengers: Endgame یکی از لویاتان‌ها را تنها با یک ضربه‌ی مشت به زمین بکوبد. در دنیای سینمایی مارول که با استانداردهای «سینمای جهان» رقابت می‌کند، چنین نمایش‌های قدرت فیزیکی خام از شخصیتی به‌ظاهر معمولی، یادآور این نکته است که قهرمانان گاهی در ساده‌ترین لباس‌ها پنهان می‌شوند.

۳. هالک (The Hulk)

با وجود افول، هنوز در جمع غول‌های نیرومند باقی‌ مانده است

با اینکه پذیرفتن آن برای بسیاری از طرفداران دشوار است، اما در وضعیت کنونی دنیای سینمایی مارول، «هالک» دیگر قوی‌ترین قهرمان نیست. شخصیت او که اساساً بر قدرت خالص استوار بود، در فیلم‌های اخیر تا حد زیادی از سوی سایر قهرمانان نیرومند تحت‌الشعاع قرار گرفته است. شکست تحقیرآمیز او در برابر «تانوس» و تبدیل‌شدن به نسخه‌ای کنترل‌شده و آرام‌تر به‌نام «پروفسور هالک» گواه این افول است.

با این حال، قدرت فیزیکی هالک هنوز هم درخشان است: از شکست‌دادن لویاتان‌ها با یک ضربه گرفته تا خم‌کردن دیوارهای ویبرانیومی و پرتاب تخته‌سنگ‌هایی به خارج از جو زمین. هرچند دو قهرمان دیگر از او پیشی گرفته‌اند، هالک هنوز هم نماد قدرت بی‌مهار در میان انتقام‌جویان است.

۲. کاپیتان مارول (Captain Marvel)

قهرمانی که هنوز به اوج پتانسیل خود نرسیده است

حضور قدرتمند «کارول دنورز» (Carol Danvers) در دنیای سینمایی مارول چنان خیره‌کننده بود که برخی منتقدان، او را به‌دلیل قدرت بیش از حدش به «مری سو» تشبیه کردند. اما حقیقت این است که قدرت فیزیکی او، در کنار توانایی پرواز و پرتاب انرژی، از تابش مستقیم به یکی از سنگ‌های ابدیت سرچشمه می‌گیرد—عاملی که او را به یکی از ستون‌های نبرد نهایی در Avengers: Endgame بدل کرد.

کاپیتان مارول با عبور از سفینه‌ی غول‌پیکر تانوس تنها با بدن خود، تعادل جنگ را به‌طور کامل تغییر داد. در نبرد تن‌به‌تن، او تانوس را به‌راحتی به‌زانو درآورد و بدون زره یا ابزار خاص، موشک‌های نژاد کری را با دست خالی به اعماق فضا پرتاب کرد. اگر حضور او در سینمای جهان ادامه یابد، به‌احتمال فراوان در آینده، عنوان قدرتمندترین انتقام‌جو را نیز از آن خود خواهد کرد.

۱. ثور (Thor)

همچنان برگ برنده‌ی نهایی انتقام‌جویان

با وجود شوخی‌هایی که در Thor: Ragnarok درباره‌ی لقب «قوی‌ترین انتقام‌جو» برای هالک مطرح شد، در حقیقت این ثور—فرزند واقعی اودین—است که عنوان قدرتمندترین قهرمان دنیای سینمایی مارول را با خود یدک می‌کشد. این جنگجوی کهنِ آسگاردی نه‌تنها از قدرتمندترین اعضای نژاد خود پیشی گرفته، بلکه با دستیابی به الهیّت و کنترل صاعقه، قدرتی فراتر از تصور یافته است.

در نبرد تن‌به‌تن با هالک نیز، این ثور بود که تا پیش از دخالت دستگاه عصبی کنترلی، برتری کامل داشت. اما شاید مهم‌ترین نمایش قدرت فیزیکی او زمانی باشد که در Avengers: Infinity War حلقه‌های عظیم یک ایستگاه فضایی را با نیروی خود کنار هم می‌کشد—آن هم در حالی‌که حرارت مستقیم یک ستاره را تاب می‌آورد. ثور، به‌عنوان نمادی از قدرت در دنیای سینمایی مارول، هنوز هم بر قله‌ی این هرم ایستاده است.